BIULETYN INFORMACYJNY
BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Grudzień
A.D. 2024
Adwent w blasku Niepokalanej…
Drodzy Wierni, podczas Adwentu obchodzimy uroczystość ku czci tego wspaniałego przywileju Najświętszej Maryi Panny jakim jest Jej Niepokalane Poczęcie. Istotą tego przywileju jest fakt, że Maryja od pierwszej chwili swego istnienia była wolna od grzechu pierworodnego. Ta prawda jest obecna w Kościele od początku jego istnienia, nie jako ogłoszona formułą dogmatyczna, ale jako konieczny wniosek wynikający ze słów skierowanych do Naszej Pani przez archanioła Gabriela podczas zwiastowania, a mianowicie: Ave, gratia plena – „Bądź pozdrowiona, łaski pełna”.
Słowa te wyrażają nic innego jak właśnie to, że Niepokalana zawsze była w stanie łaski, zawsze była jej pełna, czyli w całym istnieniu Maryi nie było nawet krótkiej chwili, w której byłaby Ona pozbawiona przyjaźni Bożej, czyli stanu łaski. To nic innego jak właśnie Niepokalane Poczęcie.
Pius IX tę arcyważną prawdę potwierdził swą najwyższą władzą apostolską i ogłosił ją jako dogmat naszej świętej religii. Uczynił to tymi oto słowy: „Ku chwale świętej i nierozdzielnej Trójcy, ku czci i ozdobie Panny Bogarodzicy, ku podwyższeniu wiary katolickiej i pomnożeniu chrześcijańskiej religii, mocą Pana naszego Jezusa Chrystusa, błogosławionych apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą oświadczamy, ogłaszamy i stanowimy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili poczęcia szczególną wszechmocnego Boga łaską i przywilejem, przez wzgląd na zasługi Chrystusa Jezusa Zbawiciela rodu ludzkiego, zachowana była wolna od wszelkiej skazy pierworodnej winy, jest od Boga objawiona, a przeto od wszystkich wiernych mocno i stale ma być wierzona”.
U Ojców Kościoła znajdujemy potwierdzenie, że prawda zawarta w dogmatycznej formule ogłoszonej przez Piusa IX żadną nowością nie jest. Tak Kościół wierzy od zawsze, a jeśli nie ogłaszał przez wieki formuły dogmatycznej w tej sprawie to dlatego, że nie było takiej potrzeby. Gdy Pius IX uznał, że się taka potrzeba pojawiła, to skorzystał ze swych prerogatyw i ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP. Można powiedzieć, że w ten sposób papież przydał dawnej podniosłej prawdzie prześwietną szatę. Wcześniej każdy kapłan czy wierny świecki z konieczności mógł mówić o Niepokalanym Poczęciu tylko swoimi własnymi słowami, co nie zawsze było pewnie precyzyjne. Teraz mamy dogmatyczną formułę, która jest gwarancją, że nasze myślenie i mówienie o Niepokalanym Poczęciu Maryi będzie wolne od wszelkich ewentualnych nieścisłości. W razie jakichś wątpliwości sięgamy po formułę dogmatyczną ogłoszoną przez Piusa IX i wszystko znowu staje się jasne.
Gdy ortodoksyjni teologowie, na długo przed pontyfikatem Piusa IX, mówili o świętości Maryi, to używali określeń świadczących o głębokim przekonaniu, że jakikolwiek grzech, choćby tylko najmniejszy, najlżejszy, nigdy nie skalał w najmniejszym stopniu ani duszy, ani ciała Maryi. Dlatego nazywali Maryję pod każdym względem niepokalaną; utożsamiali Ją z pełnią niewinności, pełnią czystości, pełnią świętości, które to cechy w Maryjnym stopniu są nieosiągalne ani dla ludzi, ani dla aniołów. W istocie, Maryja jest wolna od wszelkiej zmazy grzechowej, świętsza od najświętszych ludzi, czystszą od najczystszych aniołów… Wiedza o tej wyjątkowości Maryi nie była do pogodzenia w umysłach Ojców z myślą, iż Matka Zbawiciela podlegała, choćby na chwilę, grzechowi pierworodnemu. Z tego powodu Ojcowie implicite uznali Niepokalane Poczęcie NMP.
Jakże ciekawy jest w tej sprawie przykład św. Efrema († 373), który pisał: „Bożarodzicielko, Pani moja, nadświęta (supersancta) (…) cała czysta, cała niepokalana, cała niezmazalna (…) oceanie niewyczerpany boskich charyzmatów darów, bez porównania wyższa i chwalebniejsza od cherubinów i serafinów (…) pełna łask Trójcy, jakby drugie miejsce po bóstwie zajmująca”.
Gdyby jednak jakiemuś niedowiarkowi argumenty Ojców nie wystarczały, to można z powodzeniem odwołać się do samego rozumu, który może doprowadzić człowieka do uznania omawianego przywileju Maryi. Święty Tomasz zwrócił uwagę na ciekawą kwestię, gdy pisał: „im bliższy kto źródła łask, ten więcej łask z niego zaczerpnie, tak jak im bliżej ognia kto się znajdzie, tym więcej się ogrzeje. Chrystus jest źródłem łask i jako Bóg i jako człowiek, stąd powiedziane (J 1, 17): «Łaska i prawda przez Jezusa Chrystusa się stała». Najśw. Panna była jak najbliżej Chrystusa przez ludzką naturę, którą z Niej wziął. I dlatego musiała od Niego większą od innych pełność łask otrzymać”.
Nieprzypadkowo obchodzi Kościół święty tę uroczystość w okresie Adwentu. Okres ten jest – jak wiemy – przygotowaniem do duchowego przeżycia tajemnicy narodzin Syna Bożego. Nasz Pan Jezus Chrystus narodził się właśnie z Niepokalanej, a Maryja została obdarowana przywilejem Niepokalanego Poczęcia dlatego, że później została Matką Syna Bożego. Między Niepokalanym Poczęciem a narodzinami Pana Jezusa jest ścisły związek.
Kolekta – modlitwa ze święta Niepokalanego Poczęcia, wyraża to bardzo pięknie: „Boże, któryś przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotował godne Synowi swojemu mieszkanie, prosimy Cię, jak na mocy zasług przewidzianej śmierci tegoż Syna Twego zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, tak dozwól nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie czystymi”. Bóg nie mógł dopuścić aby Ta, która miała zostać Matką Boga, choć przez chwilę była skażona jakimkolwiek grzechem, dlatego udzielił Jej tego szczególnego przywileju.
Jaki dla nas płynie z tego wniosek? Czego powinniśmy się z Niepokalanego Poczęcia uczyć? Tego mianowicie, że wszelki brud, grzech, wszelka wada czy zawiniona ułomność – to wszystko stanowi barierę dzielącą nas od Boga, który jest po trzykroć (czyli nieskończenie) święty. Dziś modernistyczni teologowie czy synodalni duszpasterze przekonują nas, że Bóg obdarza łaską uświęcającą każdego i zawsze. Wyciągają z tego wniosek, że nawet nieodżałowany, nieodpokutowany grzech nie jest, a przynajmniej nie musi być, przeszkodą na drodze do nieba. Otóż jest inaczej! Bóg począł się w Maryi i narodził z Niej właśnie dlatego, że była wolna od grzechu. I do nas chce się zbliżyć, i nas chce obdarzyć potrzebnymi do zbawienia łaskami, i w naszych duszach chce przebywać… Tak! Ale wymaga byśmy byli czyści, wolni od grzechu, a przynajmniej byśmy szczerze starali się walczyć z pokusami o własną czystość, która nie jest niczym innym jak doskonałością chrześcijańską. Wezwanie do świętości – to jest właśnie przesłanie święta Niepokalanego Poczęcia.
Dlatego powinniśmy w tym okresie prosić Tą, która jest, była i będzie zawsze wolna od wszelkiego grzechu, aby pomogła nam osiągnąć świętość, do której jesteśmy wezwani.
Prośmy Boga słowami dzisiejszej kolekty: „Tak dozwól nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie czystymi. Przez Chrystusa Pana naszego”.
Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski
* * *
AKTUALNOŚCI
* Nauki stanowe, katechezy oraz pogadanki apologetyczne
– Kolejne spotkanie apologetyczne dla młodzieży odbędzie się we wtorek 10 grudnia. Po wieczornej Mszy św. i różańcu, spotkamy się w sali wykładowej pod kościołem. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych w wieku od 12 do 18 lat.
– Spotkanie Krucjaty eucharystycznej zaplanowane jest sobotę 14 grudnia, spotkanie rozpoczyna się po Mszy o godz. 9.00.
– Kolejne zaś nauki stanowe w naszym gdyńskim kościele odbędą się w czwartek 12 grudnia dla niewiast i w czwartek 19 grudnia dla mężczyzn. Nauki będą głoszone po wieczornych Mszach św. w sali wykładowej.
– W niedziele 15 grudnia, w miejsce katechezy dla dorosłych będzie comiesięczna konferencja poświęcona duchowości chrześcijańskiej.
* Kiermasz świąteczny w Gdyni
W niedzielę 22 grudnia w kościele pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Gdyni, odbędzie się kiermasz świąteczny, podczas którego będzie można zakupić: kartki świąteczne, ciasta, ozdoby i wiele innych pięknych rzeczy.
Wszystkie życzliwe i chętne do współpracy przy organizacji tego wydarzenia osoby, są proszone o kontakt bezpośredni z Panią Zofią Leonarczyk lub drogą e-mailową na adres: organizacja.gdynia@gmail.com najpóźniej do dnia 14 grudnia.
* * *
KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA
(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele
według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)
Czy Kościół może zmienić obrządki sakramentów?
Kościół nie może zmienić istoty sakramentów, a więc tego, co niezbędne jest do ich ważności. Może on jednak zmienić otaczające je obrzędy. Musi mieć wszelako na celu uwydatnienie istoty sakramentów i ułatwienie ich godnego przyjmowania.
Istoty sakramentów Kościół zmienić nie może. „Kościół nie zastąpił i nie mógł zastąpić tych ustanowionych przez Chrystusa sakramentów, gdyż – jak uczy Sobór Trydencki – wszystkie siedem sakramentów Nowego Przymierza zostało ustanowionych przez naszego Pana Jezusa Chrystusa i Kościół nie posiada władzy nad istotą sakramentów (substantia sacramentorum), to znaczy nad tym, co wedle świadectwa źródeł objawienia Bożego Chrystus Pan sam polecił zachowywać w znaku sakramentalnym”
Kościół ma jednak władzę porządkowania obrządków, jakie otaczają istotę sakramentów: „Ciągle miał Kościół władzę przy szafowaniu sakramentów – zachowując ich istotę – zatwierdzać lub zmieniać to, co wedle jego własnego osądu służy lepiej pożytkowi tych, co je przyjmują, względnie czci samych sakramentów, odpowiednio do różnorodności okoliczności, czasów i miejsc”
* CZYTANIE Z BREWIARZA RZYMSKIEGO
na jutrznię ze święta Niepokalanego Poczęcia NMP (fragment homilii św. Germana, bpa)
Czytanie z Ewangelii według św. Łukasza (Łk 1, 26-28):
„Onego czasu posłany jest Anioł Gabriel od Boga do miasta galilejskiego, które zwano Nazaret, do Panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja”. I tak dalej.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, od świętych świętsza i od niebios wyższa, chwalebniejsza od Cherubinów i czcigodniejsza od Serafinów; Ty swą godnością górujesz nad całym stworzeniem. Bądź pozdrowiona, gołębico, która nam przynosisz owoc oliwki oraz zwiastujesz Wybawcę z duchowego potopu i przystań zbawienia. Twoje skrzydła pokryte srebrem, a pióra o barwie złota opromienia blask najświętszego i oświecającego Ducha. Bądź pozdrowiony, najwdzięczniejszy duchowy raju Boga, zasadzony dzisiaj na Wschodzie przez Jego pełną łaskawości i wszechmocną prawicę. Ty rodzisz Mu wonną lilię i niewiędnącą różę jako lek dla tych, którzy na Zachodzie wypili zgubną i zatruwającą duszę gorycz śmierci. Witaj, raju, w którym dla poznania prawdy wyrasta życiodajne drzewo, darzące nieśmiertelnością tych, co skosztują jego owoców. Bądź pozdrowiony, najcudowniej zbudowany, niepokalany i najczystszy pałacu Boga, Króla Najwyższego, przyozdobiony dokoła Jego majestatem. Witaj, pałacu, który wszystkich przyjmuje w gościnę i posila na mistycznej uczcie. W Tobie znajduje się nie ręką ludzką uczyniona i jaśniejąca różnobarwnym blaskiem komnata weselna duchowego Oblubieńca. Tam właśnie Słowo, pragnąc przywołać zbłąkany rodzaj ludzki, złączyło się z ciałem, aby tych, co z własnej woli poszli na wygnanie, pojednać z Bogiem Ojcem.
Bądź pozdrowiona, Boża góro, urodzajna i cienista. Tyś wykarmiła duchowego Baranka, który poniósł nasze grzechy i słabości. Witaj, góro, z której się stoczył ów niewyciosany ludzką ręką kamień, co skruszył ołtarze bożków i stał się kamieniem węgielnym, cudem w naszych oczach. Bądź pozdrowiony, święty Boży tronie, boska skarbnico, domie chwały, przepiękna ozdobo, klejnocie wybrany, przebłagalnio całego świata i niebo głoszące chwałę Boga. Bądź pozdrowione, naczynie szczerozłote, napełnione niewypowiedzianą słodkością dusz naszych, Chrystusem, który jest prawdziwą manną. O najczystsza Dziewico, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza, skarbnico Bogu poświęcona, przewyższająca swoim stanem wszelkie stworzenie, ziemio nietknięta, rolo niezaorana, winorośli rozkwitająca, zdroju wody żywej, Dziewico Rodzicielko i Matko nieznająca męża, ukryty skarbie niewinności i ozdobo świętości. Twoje prośby są miłe przed Panem i Bogiem, Stwórcą wszech rzeczy, oraz skuteczne swą macierzyńską powagą u Syna Twego, któregoś dziewiczo zrodziła: racz więc kierować Biskupami, dzierżącymi ster Kościoła, i doprowadź ich do bezpiecznej przystani.
Kapłanów odziej jak najokazalej w sprawiedliwość oraz radość płynącą z wypróbowanej, nieskalanej i szczerej wiary. W spokoju i pomyślności kieruj rządami prawowiernych władców, którzy bardziej od wszelkiego przepychu purpury i złota, od pereł i drogocennych kamieni, Ciebie woleli przyjąć za koronę i szaty oraz niezniszczalną chwałę swego państwa. Niewierne narody, bluźniące Tobie i Bogu, któregoś zrodziła, poddaj pod ich stopy. Lud chrześcijański utwierdzaj, aby zgodnie z Bożym nakazem wytrwał w błogim obowiązku posłuszeństwa. Miasto Twoje, którego jesteś twierdzą i podwaliną, uwieńcz chwałą zwycięstwa. Strzeż Bożego przybytku, opasawszy go swoją mocą, zachowaj na zawsze piękno świątyni. Tych, którzy Cię wielbią, uwolnij od wszelkiego zagrożenia i niepokoju ducha. Więźniom daj wybawienie; wędrowcom pozbawionym schronienia i wszelkiej opieki przybądź z pomocą. Do całego świata wyciągnij swą pomocną rękę. Niechaj pośród wesela i radości jak najwspanialej obchodzimy Twoje święta, a wśród nich i tę dzisiejszą uroczystość, w Chrystusie Jezusie, Królu Wszechświata i prawdziwym Bogu naszym. Jemu chwała i moc razem ze świętym i dającym życie Ojcem i ze współwiecznym, współistotnym i współwładającym Duchem; teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
* * *
KALENDARZ LITURGICZNY
Na grudzień A.D. 2024
1 niedz. | 1. Niedziela Adwentu, 1 kl. |
2 pn. | P.P. Św. Piotra Chryzologa, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl., wsp. św. Bibiany, Dziewicy i Męczennicy, wsp. feria Adwentu |
3 wt. | Św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy, 3 kl., wsp. feria Adwentu |
4 śr. | P.P. Św. Barbary, Dziewicy i Męczennicy, 3 kl., wsp. feria Adwentu |
5 czw. | feria Adwentu, 3 kl., wsp. św. Saby, Opata, Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie |
6 pt. | Św. Mikołaja, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. feria Adwentu, Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa |
7 sob. | Św. Ambrożego, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. feria Adwentu, Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P. |
8 niedz. | Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny, 1 kl., wsp. 2. Niedziela Adwentu |
9 pn. | feria Adwentu, 3 kl. |
10 wt. | feria Adwentu, 3 kl., wsp. św. Melchiadesa, Papieża i Męczennika |
11 śr. | Św. Damazego, Papieża i Wyznawcy, 3 kl., wsp. feria Adwentu |
12 czw. | feria Adwentu, 3 kl. |
13 pt. | Św. Łucji, Dziewicy i Męczennicy, 3 kl., wsp. feria Adwentu |
14 sob. | feria Adwentu, 3 kl. |
15 niedz. | 3. Niedziela Adwentu, 1 kl. |
16 pn. | Św. Euzebiusza, Biskupa i Męczennika, 3 kl., wsp. feria Adwentu |
17 wt. | feria Adwentu, 2 kl. |
18 śr. | Środa Suchych Dni Zimowych, 2 kl. |
19 czw. | feria Adwentu, 2 kl. |
20 pt. | Piątek Suchych Dni Zimowych, 2 kl. |
21 sob. | Św. Tomasza, Apostoła, 2 kl., wsp. Sobota Suchych Dni Zimowych |
22 niedz. | 4. Niedziela Adwentu, 1 kl. |
23 pn. | feria Adwentu, 2 kl. |
24 wt. | Wigilia Bożego Narodzenia, 1 kl. |
25 śr. | Boże Narodzenie, 1 kl., wsp. św. Anastazji, Męczennicy |
26 czw. | Św. Szczepana, Pierwszego Męczennika, 2 kl., wsp. oktawy Bożego Narodzenia |
27 pt. | Św. Jana, Apostoła i Ewangelisty, 2 kl., wsp. oktawy Bożego Narodzenia |
28 sob. | Świętych Młodzianków, Męczenników, 2 kl., wsp. oktawy Bożego Narodzenia |
29 niedz. | Niedziela w Oktawie Bożego Narodzenia, 2 kl. |
30 pn. | W oktawie Bożego Narodzenia, 2 kl. |
31 wt. | W oktawie Bożego Narodzenia, 2 kl., wsp. św. Sylwestra I, Papieża i Wyznawcy |
Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:
na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl
facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia