Biuletyn – listopad A.D. 2024

pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Listopad
A.D. 2024

Jakiż będzie płacz i łkanie, gdy dzieł naszych sędzia stanie, odpowiedzieć każąc za nie…

Drodzy Wierni, te słowa z sekwencji Dies irae wywołują w nas niepokój. Szczególnie, gdy zdamy sobie sprawy z tego, że każdego z nas czeka sąd. Początek listopada swą liturgią nam to przypomina. Dzień zaduszny, nasze odwiedziny na cmentarzach i modlitwa za naszych zmarłych – to wszystko przypomina nam rzeczywistość śmierci. Jest to chwila, o której wiemy, że na pewno nastąpi u każdego z nas. A z drugiej strony nie wiemy, kiedy do nas owa chwila nadejdzie. Śmierć, nawet rozumiana jako przejście z doczesności do nowego życia, wywołuje w nas niepokój, bowiem to nowe życie jest nieznane z naszego doświadczenia. Ludzie światowi czy niedowiarkowie lękają się śmierci jako definitywnego końca, bo negują albo powątpiewają w życie pozagrobowe. Tak czy inaczej, nikomu nie jest przyjemnie myśleć o tym dniu, od którego tak wiele zależy. Z lękiem i pewną bojaźnią myślimy o dniu śmierci, często chcąc wyprzeć ze swej świadomości i pamięci tę refleksję. A gdy śmierć kogoś bliskiego przypomni nam o swoim istnieniu, to nie korzystamy z tej okazji, aby poprawić swe życie i być gotowym na swą własną, która przyjdzie jak złodziej w nocy, zgodnie ze słowami Chrystusa. W książeczce O naśladowaniu Chrystusa znajdujemy na ten temat bardzo pouczające słowa: „lepiej jest dobrze żyć niż lękać się śmierci”. Są to słowa zawierające prawdę.

A jak najlepiej przygotować się do śmierci? Czy człowiek grzeszny, jakimi to ludźmi wszyscy jesteśmy, może ze spokojem myśleć o końcu swego przemijającego życia, o sądzie i wieczności? We wspomnianej na początku, niezwykle pięknej i pouczającej, sekwencji czytamy słowa mogące nas nawet przerazić: „Kiedy sędzia więc zasiędzie, wszystko tajne jawnym będzie, gniewu dłoń dosięże wszędzie. Cóż mam, nędzarz, ku obronie? Czyją pieczą się zasłonię, gdy i święty zadrży w łonie?”. Skoro nawet święci w łonach drżą przed sprawiedliwością Bożą, to jak my możemy ostać się przed sądem Bożym? Opierając się na sobie samych, na swych zasługach – nie możemy. Tego powinniśmy być pewni i świadomi. Kto by chciał sam swoimi siłami zapewnić sobie szczęśliwość wieczną, jest ofiarą tragicznego błędu, którą czeka wielkie rozczarowanie. Cóż więc czynić? Czy nie ma dla nas nadziei? Czy śmierć jest chwilą, w której ogarną nas nieuchronnie wieczne katusze?

Zdecydowanie nie! Naszą ufność pokładajmy nie w sobie, lecz w Chrystusie. Autor sekwencji, do której często sięgać powinniśmy, napisał te słowa zatrważające, ale i podał powód do ufności: „Panie w grozie swej bezmierny, zbawisz z łaski lud Twój wierny, zbaw mnie, zdroju miłosierny. Racz pamiętać, Jezu drogi, żeś wziął dla mnie żywot srogi, nie gub mnie w dzień straszny trwogi. Długoś szukał mnie znużony, zbawił krzyżem umęczony, niech ten trud nie będzie płony”. Cała nasza ufność winna zostać złożona w Bożym miłosierdziu, o którym świadczy całe dzieło Odkupienia. Tylko wtedy, gdy to zrozumiemy, będziemy w stanie całkowicie oddać się Chrystusowi i Jemu zaufać. A gdy to się stanie, będziemy mogli pełni ufności zwracać się do Boga słowami: „Choć niegodne me błaganie, nie daj mi, dobroci Panie, w ognia wieczne wpaść otchłanie. Daj mi mieszkać w owiec gronie, z dala kozłów, przy Twym tronie, postaw mnie po prawej stronie. Gdy uśmierzysz potępionych, srogim żarom przeznaczonych, weź mnie do błogosławionych”.

Drodzy Wierni, całe nasze życie poświęćmy Panu Jezusowi, pełni ufności służmy tylko Jemu, a im gorliwiej będziemy to starali się czynić, tym bardziej będziemy ufni w Jego dobroć i miłosierdzie. A wtedy nawet śmierć, nie mówiąc już o innych doświadczeniach, nie będzie nam straszna i nie odłączy nas od miłości Chrystusowej.

Im bliżej Chrystusa będziemy, tym bardziej zaufamy nie sobie, ale Jemu i tym bardziej będziemy mogli dopomóc naszych drogim Zmarłym. Gdy zastanowimy się nieco nad odpustami, które możemy uzyskać dla dusz czyśćcowych, to zauważmy, że ta wyżej wspomniana zależność występuje i w tym wypadku.

Często wierni traktują odpusty zbyt mechanicznie, czyli jako jakieś automaty do uzyskiwania łask. Trzeba jednak dobrze znać warunki uzyskiwania odpustów. Kto je zna, ten z łatwością uniknie powierzchownego i dalekiego od prawdy poglądu, jakoby przez odpust sam człowiek czegoś dokonywał czy coś wielkiego powodował. Co prawda, uzyskując odpust stajemy się narzędziem w rękach Boga, kanałem łaski Bożej, ale nie samą łaską czy tej łaski źródłem. Skąd bowiem czerpie swą skuteczność każdy odpust czy każda modlitwa? Z zasług naszego Pana, z Ofiary złożonej przez Niego na krzyżu. To nie nasze odpustowe uczynki przynoszą duszom czyśćcowym ulgę w cierpieniu. Owe uczynki są tylko czynnikiem pośredniczącym w przepływie łask Chrystusowych. Gdy to dobrze zrozumiemy, o wiele lepiej wypełnimy warunki konieczne do uzyskania odpustów, a obdarowane przez Pana Jezusa łaską dusze naszych drogich Zmarłych tym bardziej doświadczą pociechy i ukojenia.

Drodzy Wierni, zawierzmy nasze życie i śmierć Chrystusowemu miłosierdziu, a wtedy śmierci się lękać nie będziemy. Co więcej, będziemy lepszymi pośrednikami łask między Panem Bogiem a duszami naszych drogich Zmarłych, którym niech Pan da wieczne odpoczywanie, a światłość Jego niechaj im świeci.

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Porządek odpustów

W najbliższych dniach można uzyskać odpust zupełny:

– W uroczystość Chrystusa Króla za wspólne odmówienie Aktu poświęcenia Sercu Jezusowemu (podanego przez Piusa XI),

– od 1 do 8 listopada (uzyskać można tylko dla zmarłych) za odwiedzenie cmentarza oraz modlitwę za zmarłych na cmentarzu,

– 1 listopada oraz 2 listopada (uzyskać można tylko dla zmarłych) za odwiedzenie publicznej kaplicy oraz odmówienie wyznania wiary i Modlitwy Pańskiej

Wszystkie odpusty można zdobyć pod zwykłymi warunkami. Oto one:

1. stan łaski uświęcającej (przynajmniej na końcu przepisanego dzieła) oraz intencja uzyskania odpustu,

2. spowiedź św. w przeciągu 8 dni przed lub po uzyskaniu odpustu,

3. Komunia św., jeżeli to możliwe w dniu uzyskania odpustu, w razie przeciwności, może być w innym dniu,

4. modlitwa w intencji Ojca św.,

5. wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego.

Trzeba pamiętać, że można uzyskać tylko jeden odpust zupełny dziennie. Przypisana do odpustu modlitwa musi być odmówiona ustnie, gdyż jest to oficjalna modlitwa Kościoła. Jeżeli któryś z warunków nie zostanie wypełniony, to wówczas zamiast odpustu zupełnego uzyskuje się odpust częściowy.

* Nauki stanowe, katechezy oraz pogadanki apologetyczne

– Spotkanie Krucjaty eucharystycznej zaplanowane jest sobotę 2 listopada, spotkanie rozpoczyna się o godz. 9.00 wykładem w Sali wykładowej. Po czym będzie Msza śpiewana z dnia zadusznego o godz.10.00, a następnie dalsze punkty spotkania.

– Kolejne spotkanie apologetyczne dla młodzieży odbędzie się we wtorek 12 listopada. Po wieczornej Mszy św. i różańcu, spotkamy się w sali wykładowej pod kościołem. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych w wieku od 12 do 18 lat.

– Kolejne zaś nauki stanowe w naszym gdyńskim kościele odbędą się w czwartek 14 listopada dla niewiast i w czwartek 21 listopada dla mężczyzn. Nauki będą głoszone po wieczornych Mszach św. w sali wykładowej.

– W niedziele 24 listopada, w miejsce katechezy dla dorosłych będzie comiesięczna konferencja poświęcona duchowości chrześcijańskiej.

* Spotkanie dla członków III zakonu Bractwa

W sobotę 16 listopada przełożony Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X w Polsce ks. Karol Stehlin przeprowadzi spotkanie dla Tercjarzy, którzy zamieszkają w północnej Polsce. Wyjątkowo zaproszone są również osoby, które są zainteresowane III zakonem Bractwa Piusa X.

Więcej o Trzecim Zakonie:

1. Jak powstał Trzeci Zakon FSSPX?

Przez kilka lat wielu katolików nalegało, aby utworzyć Trzeci Zakon Bractwa będący dla nich pewną drogą zachowania wiary i dążenia do doskonałości. Księża Bractwa zatroskani o dobro duchowe wiernych przekazali ich nalegania Arcybiskupowi Lefebvre. W odpowiedzi założył on w 1980 roku Trzeci Zakon Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X.

2. Jakie są jego główne założenia?

Celem III Zakonu jest uświęcenie jego członków, pomoc w odnowieniu katolickiego kapłaństwa na wzór Chrystusa- Wiecznego Kapłana, oraz walka o zbawienie wszystkich dusz. Środkami by tego dokonać są obowiązki tercjarza, które wyznacza Reguła. Duch Trzeciego Zakonu zgodny jest z duchem Kościoła Katolickiego, wyrażanym w Jego nieomylnym magisterium. Centrum życia wszystkich członków Bractwa, a więc także tercjarzy jest Msza Święta Wszechczasów, odkrycie i zgłębianie Jej tajemnic. Tercjarze uczestniczą we wszystkich zasługach i owocach duchowych Bractwa, przez dążenie do osobistej świętości powiększają także te zasługi i wypraszają łaski potrzebne całej duchowej rodzinie Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. Trzeci zakon jest duchowym zabezpieczeniem dla osób żyjących w świecie, dając im silną duchową kadrę, która pozwala im “żyć w świecie, a nie z tego świata”. Powinien być elitą katolików prowadzących apostolat w swoich parafiach (kaplicach i kościołach) dając przykład gorliwego życia modlitwy i uświęcenia.

3. Jak mogę zostać członkiem Trzeciego Zakonu?

Przystąpienie do Trzeciego Zakonu odbywa się w trzech etapach- najpierw należy wysłać pisemną prośbę o przystąpienie do jego Duszpasterza (na adres mailowy: trzecizakon@piusx.org.pl lub listownie Przeorat Św. Piusa X, ul. Garncarska 32, 04-886 Warszawa) po odpowiedzi Duszpasterza rozpoczyna się roczny postulat, w którym postulant sprawdza swoją wierność Regule, a następnie podczas uroczystej ceremonii składa przyrzeczenie, czyli Profesję.

4. Kto może zostać Tercjarzem?

Członkami Trzeciego Zakonu mogą zostać kapłani i świeccy, mający kontakt z Bractwem, którzy poznali dogłębnie duchowość Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X i pragną włączyć się w jego działalność i apostolat. Niepełnoletni za zgodą rodziców mogą się zgłosić od 12 roku życia. 

5. Czy Tercjarzami mogą zastać także wierni, którzy nie mają możliwości codziennego uczestnictwa we Mszy Świętej Wszechczasów? 

Tak. Jeśli uczestnictwo we Mszy świętej jest niemożliwe wystarczy 15 minut rozważania jej tajemnic oraz duchowa komunia. Tercjarze biorą pełny udział w duchowych owocach i zasługach Bractwa, a więc czerpią w sposób pełniejszy łaski z wszystkich Mszy św. odprawianych przez jego kapłanów. Dlatego kiedy fizyczna obecność na Mszy św. nie jest możliwa duchowa łączność tercjarza z kapłanem odprawiającym Mszę św. i jej rozważanie wystarcza do spełnienia tego obowiązku. Co więcej, tercjarze uczestniczą w owocach wszystkich Mszy św. odprawianych przez wszystkich kapłanów Bractwa, to jakby duchowo uczestniczyli we wszystkich Mszach Świętych odprawianych codziennie przez kapłanów Bractwa. Nie można wyobrażać sobie ogromnych łask, które tercjarze z tego tytułu otrzymują.

6. Czy konieczne jest, aby obydwoje małżonków było Tercjarzami?

Nie, jednak w tej kwestii należy pytać Duszpasterza Trzeciego Zakonu przedstawiając osobistą sytuację.

7. Czy Trzeci Zakon to tylko tercjarska Reguła?

Trzeci Zakon to coś więcej niż samo wypełnianie Reguły. Reguła jest tylko zewnętrznym wyrazem duchowego życia skoncentrowanego na niewyczerpanym źródle łask- Mszy świętej. Dlatego bycie tercjarzem to nieustanne pogłębianie własnego życia duchowego, to doskonałe oddanie się Niepokalanej ze wszystkim władzami swej duszy aby Ona odnowiła katolickie kapłaństwo oraz życie rodzinne i zakonne. Trzeci Zakon to duchowa rodzina, której Matką i wychowawczynią jest Maryja prowadząca codziennie swe dzieci przed ołtarz aby tam ukazywać im Tajemnice Krzyża.

* Msze Św. za dobroczyńców

W Litanii do wszystkich świętych wypowiada Kościół święty następującą prośbę: „Abyś wszystkich dobrodziejów naszych wiekuistą zapłatą nagrodzić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie”. Zachęca nas w ten sposób do modlitwy za naszych dobroczyńców, która jest wyrazem wdzięczności za otrzymane dobro. Obowiązek wdzięczności spełnia również nasze Bractwo, modląc się za swych dobroczyńców, dzięki wsparciu których może funkcjonować i bronić skarbu Tradycji. Jest to modlitwa różańcowa, ale przede wszystkim Msze święte odprawiane w intencji żyjących i zmarłych dobroczyńców. Przełożeni zalecają, aby w przeoratach Bractwa ofiarowano w miesiącu jedną Mszę św. za żywych i jedną Mszę za zmarłych dobroczyńców. W przeoracie w Gdyni są te Msze odprawiane w pierwszą (za żywych) i trzecią (za zmarłych) niedzielę miesiąca.

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Ponieważ sakramenty zostały ustanowione przez samego Chrystusa, Kościół nie ma władzy znoszenia sakramentów, ale jest zobowiązany do zachowania porządku nadanego przez Chrystusa.

Sakramentem, który przynajmniej w praktyce prawie wymarł w niektórych częściach Kościoła, jest spowiedź święta. Wspólnotowe nabożeństwo pokutne, które ofiarowano jako namiastkę, nie jest jednak identyczne z sakramentem. To nabożeństwo nie ma mocy odpuszczania grzechów ciężkich. Jeśli księża czasem po tych nabożeństwach mówią, że tylko ci, co popełnili szczególnie ciężkie grzechy, muszą teraz się spowiadać, to ma to tylko odstraszający efekt. Kto ma po takim obwieszczeniu jeszcze odwagę klęczeć przy konfesjonale i przez to pokazać wszystkim, że popełnił szczególnie ciężkie grzechy? Należy się więc obawiać, że wielu katolików nie jest w stanie łaski i grozi im wieczne potępienie.

W jaki sposób próbowano jednak zganić poczucie grzechu u ludzi, pokazuje przykład pewnego posiedzenia rady dekanatu w Wangen (Allgäu). 17 października 1983 r. prałat Hubert Bour wygłosił przy tej okazji wykład
pt. Wina i przebaczenie. Prałat stwierdził między innymi, że wezwanie do pokuty nie odgrywa u Jezusa „centralnej roli”; Jezus „nie ustanowił wyraźnie sakramentu pokuty, nawet jeśli dwie wypowiedzi Nowego Testamentu pozwalają to przypuszczać”; zwłaszcza J 20, 23 odnosi się do chrztu; „pojęcie grzechu śmiertelnego służyło do znęcania się nad ludźmi; bagatele czyniono grzechami śmiertelnymi. Grzech śmiertelny nie jest przypadkiem normalnym i nie jest łatwy do stwierdzenia według podanych kryteriów. Znany teolog odpowiedział raz na pytanie o częstość grzechu śmiertelnego: zdarza się być może raz na dzień w Paryżu, a od czasu do czasu i w naszej diecezji”

Tymczasem Sobór Trydencki ogłosił: „Kto mówi, że w Kościele katolickim spowiedź święta nie jest rzeczywiście i właściwie ustanowionym przez Chrystusa Pana naszego sakramentem, aby wiernych upadłych po chrzcie w grzech, pojednać z Bogiem – niech będzie wyklęty”. „Kto miesza sakramenty i mówi, że sam chrzest jest sakramentem pokuty, tak że te dwa sakramenty nie dają się odróżnić (…) – niech będzie wyklęty”. „Kto mówi, że owych słów Pana i Zbawcy: «Weźmijcie Ducha Świętego; którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane» nie należy rozumieć o władzy odpuszczania i zachowywania grzechów w sakramencie pokuty – niech będzie wyklęty”. „Kto mówi, że przy sakramencie pokuty do odpuszczenia grzechów nie jest konieczne wyznanie wszystkich grzechów śmiertelnych (…) – niech będzie wyklęty”. O niesamowitej pysze świadczy odrzucenie pradawnej nauki Kościoła o grzechu śmiertelnym i sądzenie, że się wie lepiej niż wszyscy papieże, biskupi i teologowie przed Vaticanum II.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na listopad A.D. 2024

1 pt.

Uroczystość Wszystkich Świętych, 1 kl., Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa

2 sob.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (Dzień Zaduszny), 1 kl., Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.

3 niedz.

4. Niedziela pozostała po Objawieniu Pańskim, 2 kl.

4 pn.

Św. Karola Boromeusza, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. śś. Witalisa i Agrykoli, Męczenników,

5 wt.

dzień ferialny, 4 kl.

6 śr.

Dzień ferialny, 4 kl.

7 czw.

Dzień ferialny, 4 kl., Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie

8 pt.

Dzień ferialny, 4 kl., wsp. śś. Czterech Ukoronowanych, Męczenników

9 sob.

Rocznica konsekracji bazyliki Najświętszego Zbawiciela na Lateranie, 2 kl., wsp. św. Teodora, Męczennika

10 niedz.

5. Niedziela pozostała po Objawieniu Pańskim, 2 kl.

11 pn.

Św. Marcina, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. św. Mennasa, Męczennika

12 wt.

P.P. Śś. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych Męczenników Polski, 3 kl., wsp. św. Marcina I, papieża i męczennika

13 śr.

P.P. Św. Stanisława Kostki, Wyznawcy, Patrona Polski, 2 kl., wsp. św. Dydaka, Wyznawcy, 3 kl.

14 czw.

Św. Jozafata (Kuncewicza), Biskupa i Męczennika, 3 kl.

15 pt.

Św. Alberta Wielkiego, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.

16 sob.

Św. Gertrudy, Dziewicy, 3 kl. (P.P. W archid. warmińskiej: Najśw. Maryi Panny, Matki Miłosierdzia, czyli Ostrobramskiej, 2 kl.)

17 niedz.

6. Niedziela pozostała po Objawieniu Pańskim, 2 kl.

18 pn.

Rocznica konsekracji bazylik śś. Piotra i Pawła, Apostołów, 3 kl.

19 wt.

Św. Elżbiety, Wdowy, 3 kl., wsp. św. Poncjana, Papieża i Męczennika

20 śr.

Św. Feliksa Walezego, Wyznawcy, 3 kl.

21 czw.

Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny, 3 kl.

22 pt.

Św. Cecylii, Dziewicy i Męczennicy, 3 kl.

23 sob.

Św. Klemensa I, Papieża i Męczennika, 3 kl., wsp. św. Felicyty, Męczennicy

24 niedz.

24. i ostatnia Niedziela po Zesłaniu Ducha Św., 2 kl.

25 pn.

Św. Katarzyny (Aleksandryjskiej), Dziewicy i Męczennicy, 3 kl.

26 wt.

Św. Sylwestra, Opata 3 kl., wsp. św. Piotra z Aleksandrii, Biskupa i Męczennika

27 śr.

dzień ferialny, 4 kl.

28 czw.

dzień ferialny, 4 kl.

29 pt.

dzień ferialny, 4 kl., wsp. św. Saturnina, Męczennika

30 sob.

Św. Andrzeja, Apostoła, 2 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia