pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Marzec
A.D. 2024

Patronie Kościoła Świętego módl się za nami

Drodzy Wierni, w marcu obchodzimy święto św. Józefa, Oblubieńca NMP i Patrona Kościoła świętego. Jest to wyjątkowa okazja do rozważania cnót jakie ucieleśnił w swoim życiu dziewiczy małżonek Maryi i troskliwy opiekun Syna Bożego. W Litanii ku czci św. Józefa czcimy Józefa jako orędownika wielu spraw, jako tego, kto może nam dopomóc w prowadzeniu duchowego życia. Ze słusznością zwracajmy się do niego, on bowiem jest doskonałym spełnieniem figury egipskiego Józefa, który był zarządcą państwa egipskiego. W Jutrzni, w pacierzach kapłańskich, w Lekcji mowa jest właśnie o tej figurze św. Józefa. Słowa faraona, do ludzi przychodzących błagać o pożywnie w czasie suszy: Ite ad Joseph, („Idźcie do Józefa”), są dla nas drogowskazem wskazującym, gdzie, a raczej u kogo, należy szukać pomocy. Przez cały marzec, ale szczególnie w dziewiętnastym dniu tego miesiąca, będziemy starali się gorliwie dziękować św. Józefowi za opiekę i prosić go, by nas dalej wspierał.

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na wezwanie litanii ku czci Oblubieńca NMP, w którym nazywamy go Opiekunem Kościoła Świętego – Protector sanctae Ecclesiae. Skoro Józef był opiekunem Syna Bożego, to mamy prawo spodziewać się, że swoją opieką obejmuje także całe Mistyczne Ciało Chrystusa, czyli cały Kościół powszechny. Innymi słowy, jak opiekował się naszym Zbawicielem w czasie Jego ukrytego życia na ziemi, tak też opiekuje się wszystkimi, którzy stanowią Jezusowe Mistyczne Ciało, Kościół święty. I czyni to bardzo troskliwie, bardzo ofiarnie, bardzo skutecznie. Kościół może liczyć na opiekę z Jego strony dokładnie taką samą jakiej doświadczał Pan Jezus w Betlejem, w Egipcie, w Nazarecie.

Dzisiaj niebezpieczeństwo wcale nie jest mniejsze niż wtedy, kiedy Herod próbował pochwycić Dziecię, aby go zgładzić. I dziś powstają nowi herodzi, którzy czyhają na życie Jezusa, już nie w fizycznym Jego ciele, lecz mistycznym. Próbują życie mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa, czyli Kościoła, osłabić i ostatecznie zniszczyć. Szczególnie gorliwie atakują niezmienną doktrynę katolicką odnoszącą się do wiary i moralności.

Ostatnie wydarzania, następujące po sobie w przyśpieszonym tempie, ukazują nam, jak czysta nauka Chrystusa jest zagrożona skażeniem i błędem, jak sam Zbawiciel w Sakramencie Eucharystii jest lekceważony. W Rzymie, nawet z ust samego papieża czy też przełożonego Dykasterii Nauczania Wiary, rozlegają się coraz częstsze, coraz śmielsze gorszące wypowiedzi promujące jawne zerwanie z nauką Kościoła. Wtórują im gorszące czyny w wielu Kościołach lokalnych na czele z niemieckim, belgijskim, holenderskim, francuskim, amerykańskim… To wszystko pokazuje jednoznacznie, że herodzi naszych czasów, znajdują się również między nosicielami władzy w samym Kościele. Zastraszająco wielu pasterzy – biskupów stało się wilkami w owczej skórze, zaś duchowieństwo w diecezjach i parafiach pogrąża się (bardzo często bez własnej winy) w stanie dezorientacji i zagubienia, co niezmiernie utrudnia zachowanie gorliwości w pełnieniu kapłańskich obowiązków. Gdy Herod, dwa tysiące lat temu sprawował swoją władzę, podlegał jej naród jeszcze wówczas cieszący się wybraństwem i sam nasz Pan będący tego narodu członkiem. Wówczas złe zamysły króla rozbiły się o postać św. Józefa, tak jak sztormowe fale rozbijają się o skały. Podobną rolę chce i może odegrać dziś Józef stając w obronie Kościoła, w obronie ortodoksyjnej doktryny i chrześcijańskiej moralności.

Pomoc Józefowa była skuteczna dwa tysiące lat temu i będzie skuteczna dziś. Józef nie opuścił prześladowanego Dzieciątka, lecz zrobił wszystko co mógł, aby wybawić Dziecię od zguby. Nie szczędził ofiar, aby to osiągnąć. Porzucił wszystko co doczesne, zabrał ze sobą Maryję i Jezusa do Egiptu i był Im wierny. Powinniśmy Go prosić, by podobną opieką objął dziś cały Kościół. Ale to za mało. Powinniśmy św. Józefa naśladować. Józef w niebezpieczeństwie nie porzucił Świętej Rodziny, lecz Jej służył. My podobnie, w obecnych czasach zamętu i strasznego kryzysu w Kościele nie powinniśmy Mistycznego Ciała Chrystusa opuszczać, ale niezmiennie okazywać Mu wierność. W czym przejawia się ta wierność? Między innymi w modlitwie za papieża, bo prawdziwe pozostają słowa św. Ambrożego z Mediolanu (IV w.): „Gdzie jest Piotr, tam jest Kościół”. Nie jesteśmy obecnego papieża sędziami. Jesteśmy zgorszeni jego słowami, wieloma jego czynami, ale nie jesteśmy sędziami jego osoby, a tym bardziej zajmowanego przez niego urzędu. Dlatego nie ustajemy w modlitwie za papieża. Ta modlitwa świadczy o naszej łączności nie z błędami promowanymi przez papieża, ale z urzędem papieskim, który akurat obecnie sprawuje taki, a nie inny człowiek. Ktoś zapyta, jak papież może promować błędy? Podobnie pytano w dobie renesansu, jak niektórzy ówcześni papieże mogli wieść gorszący tryb życia? To trudne pytania, ale faktem pozostaje, że dziś papież cokolwiek mówi, nie odwołuje się do daru nieomylności, o której nauczał Sobór Watykański I. Co więcej, wydaje się od tej nieomylności dystansować w imię synodalności, tak jak Sobór Watykański II zdystansował się od dogmatyczności w imię duszpasterstwa. Możemy więc wiele słów obecnego papieża traktować jako jego osobiste opinie, nic więcej. Podobnie traktujemy niektóre błędne orzeczenia ostatniego soboru – jako prywatne opinie ich autorów, nic więcej. Takie traktowanie problemu pomoże nam nigdy, ale to przenigdy nie opuścić Kościoła, Mistycznego Ciała Zbawiciela. Kościół musi mieć w osobie papieża swoją widzialną głowę, tak jak ma w osobie Chrystusa Głowę niewidzialną!

Trudna sytuacja w jakiej znalazł się obecnie Kościół powinna skłaniać nas do jeszcze gorliwszej staranności w pełnieniu Woli Bożej. Świecki wierny tym skutecznie broni Kościół przed atakami, doktrynę przed herezjami, moralność przez wynaturzeniami, im bardziej budujący przykład daje swoim życiem, im lepiej zna tradycyjny katechizm katolicki, im lepiej się modli na różańcu, im ofiarniej dba o wiarę i miłość we własnej rodzinie… Tym lepszymi będziecie strażnikami ortodoksji katolickiej, im dokładniej będziecie respektować w swym osobistym, rodzinnym i społecznym życiu wolę Bożą zawartą choćby tylko w przykazaniu miłości Boga i bliźniego.

Dlatego nie zapominajmy o cierpiącym Kościele w naszych modlitwach i ofiarach, lecz trwajmy z nim i w nim w tych cierpieniach, które nasza Matka Kościół obecnie musi przechodzić. Święty Józef jest wielkim orędownikiem w wielu sprawach i z ufnością powinniśmy udawać się do niego, w tych naszych potrzebach. Ale nie zapominajmy również i o tym, aby modlić się też w sprawach Kościoła. Starajmy się modlitwą za wstawiennictwem św. Józefa, patrona Kościoła, walczyć za nasz Kościół, za nasza Matkę. Niech to piękne określanie, które jak najsłuszniej odnosimy do Kościoła – „Matka nasza”, będzie w naszych sercach odbiciem rzeczywistości a nie pozorów. Kościół – nasza Matka – zrodziła nas do życia duchowego na chrzcie świętym, karmi nas Najświętszym Ciałem Pańskim, oczyszcza nasze dusze z grzechów w sakramencie pokuty, poucza nas o niezmiennej, Bożej prawdzie… To tylko niektóre Boże dary jakie otrzymujemy z rąk Kościoła. Wielu hierarchów nie stanęło dziś na wysokości zadania, wielu błądzi, wielu daje zły przykład, ale to w niczym nie umniejsza Kościołowi świętości. Oto tajemnica, jak Kościół złożony z grzeszników może być święty? A jednak był, jest i do końca pozostanie święty. Nikt nigdy nie wymaże z naszego Credo słów: Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. I w tym Kościele, przez ten Kościół, Bóg daje nam prawdziwe życie duchowe, zadatek życia wiecznego. Połączeni jesteśmy z Chrystusem poprzez Kościół, który jest Mistycznym Jego Ciałem.

Nie zapominajmy w modlitwach, jak już wspomniałem, również za papieżem, którego lud chrześcijański od dawien dawna nazywa Ojcem, Ojcem świętym. Dobre dzieci nie wyrzekają się swego ojca, kiedy on zapadnie na jakąś chorobę, czy kiedy pobłądzi lub źle wypełnia swe ojcowskie obowiązki. Podobnie obecnie jest z widzialną głową Kościoła. Niestety zapadł na chorobę zarażony wirusem modernizmu (najgorszym ze wszystkich), niestety nie wypełnia on swego zadania…

Ale pamiętajmy, że tylko zwyrodniale dziecko wyrzeka się swego ojca, gdy on błądzi i matkę, która jest w potrzebie. A z taką właśnie dziś sytuacja mamy do czynienia: papież błądzi, a Kościół jest w potrzebie. Dlatego zamiast badać intencje papieża (które są znane tylko Bogu), zamiast śledzić różnego rodzaju skandaliczne wydarzenia (z samej jałowej ciekawości), zamiast tego wszystkiego – módlmy się za widzialną głowę Kościoła. Nie dlatego, że się z nim we wszystkim zgadzamy, lecz dlatego, że on potrzebuje naszej modlitewnej pomocy, tak jak chory potrzebuje lekarza! A pośrednikiem naszej modlitwy czyńmy św. Józefa, prosząc: „A jak niegdyś ocaliłeś Dziecię Jezus od oczywistej zguby, tak dziś broń święty Kościół Boży od wrogich zasadzek i klęski wszelakiej”

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Comiesięczne terminy

– Spotkanie Krucjaty Eucharystycznej odbędzie się w sobotę 2 marca.

– Kolejne spotkanie apologetyczne dla młodzieży odbędzie się we wtorek 4 marca. Po wieczornej Mszy św. i różańcu, spotkamy się w sali wykładowej pod kościołem. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych w wieku od 12 do 18 lat.

– Kolejne zaś nauki stanowe w naszym gdyńskim kościele odbędą się w czwartek (14 III) dla niewiast, a tydzień później w czwartek (21 III) dla mężczyzn. Nauki będą głoszone po wieczornych Mszach św. w sali wykładowej.

* Rekolekcje wielkopostne 15-17 marca

Rekolekcje wielkopostne w naszym przeoracie wygłosi ks. Piotr Świerczek, tematem będzie: Światłości Patriarchów. Rekolekcje o św. Józefie. Oto plan:

Piątek 15 marca

17.15 – Droga krzyżowa, możliwość spowiedzi.

18.00 – Msza św. czytana (kazanie Nauka I)

18.45 – Nauka II

Sobota 16 marca

09:15 – Nauka III

10.00 – Msza św. czytana / możliwość spowiedzi

10.40 – Nauka IV

Niedziela 17 marca (1. Niedziela Męki Pańskiej)

06.50 – Możliwość spowiedzi

07.00 – Msza św. czytana (kazanie nauka V)

08.15 – Msza św. śpiewana (kazanie nauka V)

09.30 – Godzinki / Możliwość spowiedzi

10.00 – Msza św. śpiewana (kazanie nauka V)

17.30 – Możliwość spowiedzi

18.00 – Msza św. czytana (kazanie nauka V)

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Dlaczego Kościół zobowiązuje księży do celibatu?

Jako drugi Chrystus kapłan powinien całkowicie należeć do Boga i swego Pana Jezusa Chrystusa. Skoro codziennie stoi on u ołtarza i celebruje ofiarę Boskiej miłości, to i sam powinien w niepodzielnej miłości poświęcić swe serce Bogu. Poza tym powinien on być całkowicie z powierzonymi mu duszami i być dla wszystkich ojcem i bratem, co nie byłoby możliwe, gdyby musiał brać wzgląd na własną rodzinę.

W ten sposób kapłan katolicki jest doskonale podobny do Jezusa Chrystusa, który sam nie miał żony i żył całkowicie w miłości do swego Ojca i dusz nieśmiertelnych.

Życie w celibacie jest z pewnością dużą ofiarą, ale ta ofiara powinna stać się płodna dla Kościoła. Jak Chrystus odkupił świat przez swą Mękę, tak kapłan będzie mógł tylko wtedy czynić wielkie rzeczy dla Kościoła i zbawienia dusz, jeśli prowadzi życie ofiarne. Właśnie nasz czas, stojący w niebezpieczeństwie postrzegania jedynej radości w ludzkiej miłości i seksualności, potrzebuje koniecznie przykładu bezżennie żyjących kapłanów, zakonników i zakonnic, przypominających mu o wyższych wartościach i ideałach.

* Lektura z Brewiarza

Homilia świętego Hieronima, Prezbitera

Komentarz do Ewangelii Mateusza, księga pierwsza

Dlaczego Pan został poczęty z poślubionej dziewicy, a nie z kobiety wolnej? Po pierwsze, aby przez Józefa ukazać pochodzenie Maryi. Po drugie: bo tak została zachowana od ukamienowania przez Żydów za nierząd. Po trzecie: aby On i Jego matka mogli mieć strażnika w podróży do Egiptu. Ignacy, męczennik z Antiochii, dodaje czwarty powód: by ukryć miejsce narodzin przed diabłem, który mógł przypuszczać, że Maryja stała się brzemienna za sprawą małżonka.

Zanim zamieszkali razem, została znaleziona z dzieckiem z Ducha Świętego. Znalazł Ją nie kto inny, tylko Józef, który miał już przywilej mężowski, by wiedzieć o wszystkim, co Jej dotyczyło. Jest napisane: „zanim zamieszkali razem”. To nie znaczy, że kiedykolwiek zamieszkają razem. Pismo stwierdza zaledwie, że jeszcze się tak nie stało. Józef zaś, mąż Jej, będąc sprawiedliwym i nie chcąc Jej wydać, chciał Ją potajemnie oddalić. Jeśli ktoś jednoczy się z nierządnicą, stają się jednym ciałem, i jako oboje wtajemniczeni w przestępstwo, oboje są winni. Jakże to jest, że Józef, który przymyka oczy na przestępstwo swej zaślubionej, nazywany jest sprawiedliwym? Musiało być tak, że znał jej czystość. Nie rozumiał tajemnicy Jej brzemienności, i choć dziwił się temu, co się stało, zachował milczenie.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na marzec A.D. 2024

1 pt.	dzień ferialny, 3 kl., Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa
2 sob.	dzień ferialny, 3 kl., Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.
3 niedz.	3. Niedziela Wielkiego Postu, 1 kl.
4 pn.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Kazimierza, Wyznawcy, 3 kl., wsp. św. Lucjusza I, Papieża i Męczennika
5 wt.	dzień ferialny, 3 kl.
6 śr.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. śś. Perpetui i Felicyty, Męczennic.
7 czw.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Tomasza z Akwinu, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl., Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie
8 pt.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Jana Bożego, Wyznawcy.
9 sob.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Franciszki Rzymianki, Wdowy.
10 niedz.	4. Niedziela Wielkiego Postu, 1 kl.
11 pn.	dzień ferialny, 3 kl.
12 wt.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Grzegorza Wielkiego, Papieża, Wyznawcy i Doktora Kościoła
13 śr.	dzień ferialny, 3 kl.
14 czw.	dzień ferialny, 3 kl.
15 pt.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Klemensa Marii Hofbauera (Dworzaka), Wyznawcy
16 sob.	dzień ferialny, 3 kl.
17 niedz.	1. Niedziela Męki Pańskiej, 1 kl.
18 pn.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Cyryla Jerozolimskiego, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła.
19 wt.	Św. Józefa, Oblubieńca N.M.P., Wyznawcy i Patrona Kościoła Katolickiego, 1 kl., wsp. ferii Wielkiego Postu
20 śr.	dzień ferialny, 3 kl.
21 czw.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Benedykta, Opata.
22 pt.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny [W Bractwie Kapłańskim Św. Piusa X święto patronalne 1 kl.]
23 sob.	dzień ferialny, 3 kl.
24 niedz.	2. Niedziela Męki Pańskiej – Niedziela Palmowa, 1 kl.
25 pn.	Wielki Poniedziałek, 1 kl.
26 wt.	Wielki Wtorek, 1 kl.
27 śr.	Wielka Środa, 1 kl.
28 czw.	Wielki Czwartek, 1 kl.
29 pt.	Wielki Piątek, 1 kl.
30 sob.	Wielka Sobota, 1 kl.
31 niedz.	Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc), 1 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia