pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Kwiecień
A.D. 2023

Zmartwychwstanie fundament naszej wiary

Drodzy Wierni, apostoł Paweł naucza: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także nasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach” (1 Kor 15, 14-17). Dlaczego św. Paweł wypowiada tak stanowcze słowa? Jakie znaczenie ma zmartwychwstanie Jezusa? To wydarzenie, które nazywamy Zmartwychwstaniem Pańskim, jest rdzeniem, jest fundamentem naszej wiary. Tym dla ścian i stropów fundament, czym dla naszej wiary zmartwychwstanie Chrystusa. Bez fundamentu ściany, a tym bardziej stropy budowli, uległyby zawaleniu. I podobnie, gdyby ktoś udowodnił, że nasz Pan nie zmartwychwstał to nasza wiara straciłaby rację swojego istnienia. Wiara zaś jest naszym największym skarbem, owocująca dobrymi uczynkami stanowi przepustkę do nieba. „Bez wiary zaś nie podobna jest podobać się Bogu” (Hbr 11, 6). I właśnie dlatego prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa dla nas ma kluczowe znaczenie, a dla wrogów Kościoła jest solą w oku. Ta prawda była, jest i będzie zacięcie atakowana już nie tylko przez zadeklarowanych ateistów, ale i przez różnego rodzaju modernistów i „mistrzów” liberalnej egzegezy biblijnej.

Negowanie cielesnego zmartwychwstania Chrystusa jest jednoznaczne z negacją Jego Bóstwa. Jeżeli zaś Chrystus nie jest Bogiem, to przez swą śmierć nie mógł pojednać nas ze swym Ojcem. A skoro tak, to cała ludzkość nadal trwa w grzechach, które nie mogą być nikomu odpuszczone. Pośrednik musi posiadać cechy stron, między którymi pośredniczy. Inaczej nie będzie w stanie zrealizować misji pośrednictwa. Tłumacz musi znać minimum dwa języki. W rozważanym wypadku mamy z jednej strony obrażonego ludzkimi grzechami miłującego Boga, a z drugiej strony upadłą ludzkość, która przez grzech dokonała Bożej obrazy. Aby nastąpiło pojednanie musi znaleźć się ktoś bliski zarówno Bogu jak i ludzkości. Tym kimś jest Nasz Pan Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. On jest doskonałym pośrednikiem między grzeszną ludzkością a Bogiem Ojcem. Chrystus odbudowuje niejako między Bogiem a ludzkością zerwany przez grzech pierworodny most. Dlatego też nazywamy Naszego Pana z łaciny pontifex czyli dosłownie tłumacząc, budowniczym mostów łączących dwa brzegi rzeki, dwa bieguny, dwa przeciwieństwa. Takim mostem łączącym nas z Bogiem jest Chrystus, prawdziwy człowiek oraz prawdziwy Bóg. Negując Bóstwo Zbawiciela odrzucalibyśmy Jego pośrednictwo i owoce Jego męki. Powtórzmy raz jeszcze arcyważne słowa św. Pawła: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie próżna jest także nasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach”.

Skoro tak się sprawy mają, to nasza reakcja na fakt zmartwychwstania Pańskiego może być tylko jedna: wiara w nie i radość z jego powodu! Radujmy się więc Zmartwychwstaniem Pańskim i niezachwianie w nie wierzmy. To jest udokumentowany fakt! To jest dokonane w rzeczywistości wydarzenie, a nie jakaś legenda czy wytwór ludzkiej wyobraźni! Pan zmartwychwstał, Pan prawdziwie zmartwychwstał!

Słowo „prawdziwie” wyłącza fakt zmartwychwstania z kręgu nieprawdziwych pogłosek, nieodpowiedzialnych twierdzeń i domysłów, z kręgu pobożnych życzeń, a czyni z niego fundamentalną prawdę, na której Piotr i uczniowie oparli swą apostolską misję. Zmartwychwstanie Pańskie jest podstawą naszej wiary. Bez fizycznego zmartwychwstania Chrystusa, ofiara Pana złożona na krzyżu nie miałaby zbawczej mocy, a bez takiej Chrystusowej ofiary nie ma zbawienia.

Jednakże nie ma zmartwychwstania bez uprzedniej śmierci fizycznej. Chrystus na krzyżu nie zemdlał, nie zasnął! On na krzyżu prawdziwie umarł! Żołnierze byli pewni śmierci Jezusa i dlatego nie łamali Mu nóg, jak uczynili to pozostałym skazańcom. Poganie, a nie wyznawcy Chrystusa, stwierdzili w ten sposób Jego śmierć. Jeszcze bardziej upewnili się w tym względzie przebijając Jego bok włócznią. Pan cierpiał, umierał, a potem wisiał martwy na krzyżu na oczach wielu, wielu ludzi.

Po śmierci Jezusa złożono w grobie. O pogrzebie Pana wiemy więcej niż o pogrzebie jakiejkolwiek innej postaci świata starożytnego. Jego ciało zostało zdjęte z krzyża i owinięte w lniane płótno. Józef z Arymatei, człowiek bogaty i skryty zwolennik Jezusa, odważył się prosić Piłata o ciało Pana. Po otrzymaniu zgody, zdjął ciało Pańskie z krzyża i owinął je w czyste płótna (Mt 12, 59). Nikodem zaś przyniósł kosztowną mieszankę mirry i aloesu do nasączania tego płótna. Tak nakazywał żydowski obyczaj grzebania zmarłych. Ciało Jezusa zostało umieszczone w grobowcu Józefa znajdującym się w pobliskim ogrodzie. Po pogrzebie, u wejścia do grobowca umieszczono wielki kamień zabezpieczony pieczęcią. Ktokolwiek chciałby odsunąć ten kamień od wejścia do grobu, musiałby naruszyć rzymską pieczęć i stałby się w świetle surowego prawa rzymskiego przestępcą.

Wobec pustego grobu Jezusa stawiano liczne zarzuty. Jednym z nich, było kłamstwo jakoby uczniowie wykradli ciało Jezusa. Zarzut ten jest nie do utrzymania, gdyż arcykapłani bojąc się takiego przebiegu wydarzeń poprosili Piłata, aby zabezpieczył grób. Żydom chodziło właśnie o to, by uczniowie Jezusa nie mogli Jego ciała z grobu wynieść skrycie, pochować gdzieś na uboczu, a potem twierdzić, że On zmartwychwstał. Wejście do grobu zastawili więc dużym kamieniem, którego odsunięcie wymagało siły kilku mężczyzn. Ale sam kamień to za mało. Opieczętowano go i postawiono przed wejściem do Jezusowego grobu rzymską straż. Składała się z co najmniej czterech żołnierzy. Oni mogli na warcie robić różne rzeczy, ale na pewno nie spać. Historycy wojskowości, wyliczając kary jakie stosowano wobec legionistów, wymieniają karę śmierci za spanie na warcie. Rzeczą niemożliwą więc jest by wszyscy strażnicy na raz spali i nie ponieśli za to kary śmierci. Wszystko to jasno ukazuje, że uczniowie nie mogli skrycie wykraść ciała Jezusa z grobu, bo grób był dobrze pilnowany, a oni sami duchowo rozbici i w rozpaczy.

A czy są argumenty potwierdzające fakt zmartwychwstania Pańskiego? Tak. Wiara w zmartwychwstanie naszego Pana opiera się na przekazie historycznym. Głównym źródłem tego przekazu są Ewangelie. Wprawdzie różnią się one w szczegółach i w sposobie opisu, kto pierwszy poszedł do grobu i odkrył, że jest on pusty, ale co do faktu, że był on pusty są one zgodne. Gdyby ktoś 10 lub 20 lat po śmieci kogoś znanego napisał nieprawdziwą historię o życiu tej osoby, to na pewno powstałby wielki szum i wielu znajomych, świadków życia zmarłego protestowałoby wobec dokonanego fałszerstwa. Natomiast wobec relacji Ewangelii protestowali jedyni ci, którzy zaprowadzili Go na krzyż. Jedynie kapłani żydowscy rozgłaszali fałszywe wieści jakoby ciało Jezusa zostało wykradzione z grobu. Aby uwiarygodnić swe kłamstwo, przekupili strażników, aby ci mówili: „gdyśmy spali przyszli uczniowi Jego i wykradli Go”. Święty Augustyn w komentarzu do tego fragmentu Ewangelii zadał żydom ironiczne, retoryczne pytanie: „na śpiących świadków się powołujecie? Skoro spali, to jak mogli widzieć co się stało!?”.

Największym potwierdzeniem prawdziwości wydarzenia wielkanocnego jest postawa samych apostołów, którzy spotkali się z zmartwychwstałym Jezusem. Wszyscy, z wyjątkiem św. Jana, który zmarł śmiercią naturalną, ponieśli śmierć męczeńską i nie wyparli się głoszonej prawdy o Chrystusie. Gdyby zmartwychwstanie było fikcją lub kłamstwem nikt z nich nie byłby skłonny z tego powodu poświęcać swego życia, a już na pewno nie wszyscy.

Zmartwychwstanie jest wydarzeniem całkowicie wyjątkowym w dziejach całej ludzkości. Żaden założyciel fałszywej religii, a było ich niemało, nie zapowiedział swojej śmierci męczeńskiej i swojego zmartwychwstania. Siddharta Gautama, założyciel buddyzmu, nie ukazywał się swoim wyznawcom po śmierci. Istnieje grób Mahometa, do którego po dzień dzisiejszy pielgrzymują muzułmanie z całego świata. Z innymi było podobnie. Jedynie Chrystus zapowiedział, że musi podjąć mękę i umrzeć, żeby zmartwychwstać. Uczniowie tych zapowiedzi nie rozumieli, tak bardzo wydawały im się niesamowite. Zrozumieli je dopiero pod presją dokonanych faktów, czyli po śmierci i zmartwychwstaniu swego Mistrza.

Pismo św. podkreśla fakt zmartwychwstania cielesnego Chrystusa nie tylko w Ewangeliach. Łukasz wyraźnie o tym mówi w Dziejach apostolskich. Podkreśla, że Jezus po swojej męce objawił się jako żyjący i dał liczne tego dowody, ukazując się uczniom przez 40 dni. Uczniowie rozmawiali ze Zbawicielem. On zachęcał ich, ażeby Go dotykali i przekonali się o Jego fizycznej obecności, o realności Jego ciała, a także by stwierdzili Jego tożsamość. Dotykali Go więc, chodzili z Nim, jedli razem, wnikliwie Go obserwowali. Wszystko to przekonało uczniów, że kolejne pojawienia się Jezusa nie należą do dziedziny jakichś halucynacji, lecz są wyrazem fizycznej obecności.

Apostołowie nie byli jedynymi świadkami tej cudownie dokonanej, ale istniejącej realnie, rzeczywistości. Cielesne zmartwychwstanie Jezusa było faktem stwierdzonym przez setki naocznych świadków. Jego ciało było podobne, a jednocześnie, pod pewnymi względami, niepodobne do tego przybitego do krzyża. Było tak podobne by bez wątpliwości móc stwierdzić tych ciał (tego z krzyża i tego po zmartwychwstaniu) tożsamość. Maria Magdalena pomyliła Pana z ogrodnikiem, ale Jezus w tamtym momencie nie chciał być poznany. Wystarczyło jednak by przemówił, a natychmiast „łuski” spadły z oczu kobiety. Pan jadł, rozmawiał, poruszał się… Jego ciało różniło się jednak od ciał zwykłych ludzi. I nie chodzi tu o cechy zewnętrzne. Tu różnice są oczywiste. Zmartwychwstały Pan mógł przechodzić przez zamknięte drzwi lub w jednej chwili znikać. Jeśli jadł to nie z konieczności, tylko by umocnić wiarę uczniów. Ciało Jezusa było jednocześnie fizyczne i duchowe, podczas gdy ciała zwykłych ludzi są jedynie fizyczne. Świadkowie złożyli świadectwa, których nie sposób podważać mając umysł i serce szczerze szukające prawdy. Zapisano te świadectwa w wielu miejscach Pisma świętego. O tak, nasza wiara w cielesne zmartwychwstanie Chrystusa ma oparcie w większej ilości wiarygodnych źródeł historycznych niż jakiekolwiek inne wydarzenie z historii starożytnej!

Dodajmy, że są to źródła nie tylko chrześcijańskie. Nie tylko chrześcijanie pisali o zmartwychwstaniu Pana. Wzmianki na ten temat znajdujemy także w pismach pogan Flawiusza i Pliniusza Mniejszego. Nie byli to zwolennicy nowego ruchu religijnego, jakim w tamtych czasach było chrześcijaństwo. Dlatego ich wypowiedzi w szczególny sposób potwierdzają doniesienia zawarte w Ewangeliach.

Niech w naszych intelektach i sercach rozlegną się gromkie i radosne słowa: Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał! Nie jest więc daremne nasze nauczanie! Nie jest także próżna nasza wiara, o ile tylko staramy się żyć w stanie łaski uświęcającej! Radujmy się i weselmy, gdyż Chrystus zwyciężył śmierć, piekło i szatana!

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Porządek TRIDUUM PASCHALNEGO

WIELKI CZWARTEK (6 IV)

18.20 – możliwość spowiedzi

19.00 – uroczysta Msza św. Ostatniej Wieczerzy

(przeniesienie Najświętszego Sakramentu, obnażenie ołtarza, adoracja Chrystusa Pana w ciemnicy)

WIELKI PIĄTEK (7 IV)

17.30 – możliwość spowiedzi

18.00 – Droga Krzyżowa/możliwość spowiedzi

19.00 – UROCZYSTA LITURGIA ku czci męki i śmierci Pańskiej z adoracją Krzyża św. i Komunią św.

(przeniesienie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie do grobu, adoracja ze śpiewem Gorzkich żali, możliwość spowiedzi)

WIELKA SOBOTA (8 IV)

12.00 – poświęcenie pokarmów

18.45 – możliwość spowiedzi

19.15 – poświęcenie pokarmów

19.30 – WIGILIA WIELKANOCNA

WIELKANOC (9 IV)

07.00 – Rezurekcja i Msza św. śpiewana

09.15 – Msza św. czytana (z kazaniem)

10.00 – możliwość spowiedzi

10.30 – Msza św. czytana (z kazaniem)

(nie ma Mszy św. wieczorem)

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY (10 IV)

07.00 – możliwość spowiedzi

07.15 – Msza św. czytana

08.00 – możliwość spowiedzi

08.30 – Msza św. śpiewana

09.30 – Różaniec, możliwość spowiedzi

10.30 – Msza św. śpiewana

(nie ma Mszy św. wieczorem)

* Spowiedź w Wielkim Tygodniu

Podczas obchodów Triduum Sacrum (od Wielkiego Czwartku do Wielkanocy), spowiedź będzie miała miejsce tylko przed ceremoniami. Kapani bowiem bądź będą sami celebrowali uroczystości bądź w ceremoniach będą uczestniczyli. Biorąc pod uwagę zwiększająca się liczbę wiernych, i aby dać możliwość każdemu wyspowiadania się przed Wielkanocą, w wielkim tygodniu będą wyznaczone dłuższe dyżury spowiedników. Spowiedź będzie od godz. 17.00. Zachęcamy do skorzystania ze spowiedzi w te dni szczególnie osoby, które mają łatwość i możliwość przyjechania do przeoratu, tak aby osoby z daleka miały możliwość wyspowiadania się w pozostałe dni Wielkiego Tygodnia.

* Co miesięczne terminy:

– Kolejne spotkanie apologetyczne dla młodzieży odbędzie się we wtorek 11 kwietnia. Po wieczornej Mszy św. i różańcu, spotkamy się w sali wykładowej pod kościołem. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych w wieku od 12 do 18 lat.

– Z kolei kolejne nauki stanowe w naszym gdyńskim kościele odbędą się w trzeci czwartek miesiąca (20 IV) dla niewiast i w czwarty czwartek miesiąca (27 IV) dla mężczyzn. Nauki będą głoszone po wieczornych Mszach św. w sali wykładowej.

– Spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dzieci zaplanowane jest na sobotę 22 kwietnia. Spotkanie rozpoczyna się Mszą świętą o godzinie 09.00.

– Konferencja duchowa w miejsce katechezy dla dorosłych, będzie wygłoszona 23 kwietnia w niedzielę.

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Jak powinno się przyjmować Komunię św.?

Komunia święta musi być przyjmowana w pełen uszanowania sposób, gdyż zawiera ona Pana Jezusa Chrystusa z Bóstwem i Człowieczeństwem, Duszą, Ciałem i Krwią. To uszanowanie znajduje najlepszy wyraz w praktyce Komunii św. do ust, przy której kapłan kładzie Hostię klęczącemu wiernemu na język.

Prawda o rzeczywistej obecności Jezusa Chrystusa w tym sakramencie jest niedwuznaczną nauką Pisma św. Chrystus mówi: „Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarmem, a krew moja prawdziwie jest napojem. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dzień ostatni” (J 6, 55n). Podczas ustanowienia Mszy świętej podczas Ostatniej Wieczerzy „wziął Jezus chleb, błogosławił, łamał i dawał uczniom swoim, i rzekł: Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje. A wziąwszy kielich, dzięki czynił, i dał im mówiąc: Pijcie z tego wszyscy. Albowiem to jest krew moja Nowego Testamentu, która za was będzie wylana na odpuszczenie grzechów” (Mt 26, 26n).

Dlatego wszyscy chrześcijanie przez półtora tysiąclecia wierzyli w rzeczywistą obecność Chrystusa i wielce czcili ten sakrament jako najwyższy dar Pana. Dopiero w XVI w. reformatorzy poprowadzili całe rzesze ludzi do odstępstwa od wiary w Eucharystię.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na kwiecień A.D. 2023

1 sob.	dzień ferialny, 3 kl., Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.
2 niedz.	2. Niedziela Męki Pańskiej – Niedziela Palmowa, 1 kl.
3 pn.	Wielki Poniedziałek, 1 kl.
4 wt.	Wielki Wtorek, 1 kl.
5 śr.	Wielka Środa, 1 kl.
6 czw.	Wielki Czwartek, 1 kl., Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie
7 pt.	Wielki Piątek, 1 kl., Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa
8 sob.	Wielka Sobota, 1 kl.
9 niedz.	Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc), 1 kl.
10 pn.	Poniedziałek Wielkanocny, 1 kl.
11 wt.	Wtorek Wielkanocny, 1 kl.
12 śr.	Środa Wielkanocna, 1 kl.
13 czw.	Czwartek Wielkanocny, 1 kl.
14 pt.	Piątek Wielkanocny, 1 kl.
15 sob.	Sobota Wielkanocna, 1 kl.
16 niedz.	Niedziela Przewodnia (Biała – 1. Niedziela po Wielkanocy), 1 kl.
17 pn.	dzień ferialny, 4 kl., wsp. św. Aniceta, Papieża i Męczennika
18 wt.	dzień ferialny, 4 kl.
19 śr.	dzień ferialny, 4 kl.
20 czw.	dzień ferialny, 4 kl.
21 pt.	Św. Anzelma, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.
22 sob.	Śś. Sotera i Kajusa, Papieży i Męczenników, 3 kl.
23 niedz.	Św. Wojciecha, Biskupa i Męczennika, głównego Patrona Polski, 1 kl. wsp. 2. Niedziela po Wielkanocy, 2 kl.
24 pn.	Św. Fidelisa z Sigmaringen, Męczennika, 3 kl.
25 wt.	Litania Większa, 2 kl., wsp. św. Marka, Ewangelisty, 2 kl.
26 śr.	Śś. Kleta i Marcelina, Papieży i Męczenników, 3 kl.
27 czw.	Św. Piotra Kanizjusza, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.
28 pt.	Św. Pawła od Krzyża, Wyznawcy, 3 kl.
29 sob.	Św. Piotra z Werony, Męczennika, 3 kl.
30 niedz.	3. Niedziela po Wielkanocy, 2 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia