pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Kwiecień
A.D. 2022

„Gorąco pragnąłem świętować tę paschę z wami”

Drodzy Wierni, w kwietniu Kościół święty przenosi nas swą liturgią do wydarzeń centralnych, wydarzeń kluczowych w historii ludzkości. W tym artykule chciałbym rozważyć nieco liturgię Wielkiego Czwartku. Szczególnie warto jest zgłębiać tajemnicę Eucharystii, która w naszych czasach jest tak często lekceważona lub zapomniana.

Przenieśmy się do Wielkiego Czwartku, dnia poprzedzającego mękę naszego Pana. Był to dzień pewnego jaskrawego kontrastu. Możemy zauważyć zarówno w zachowaniu Jezusa Chrystusa, jak i w liturgii, która wyraża, urzeczywistnia minione, wielkoczwartkowe wydarzenia.

W historii był, a w liturgii jest, to dzień radości i smutku. Z jednej strony Chrystus Pan, mówił do apostołów w Wieczerniku takie poruszające słowa: desiderio desideravi – „z gorącym pragnieniem”, „z wytęsknieniem” chciałem świętować TĘ paschę z wami. Całą głębię znaczenia tego zwrotu trudno jest wyrazić w języku polskim. Jedni tłumaczą go – „z wytęsknieniem oczekiwałem”, inni – „gorąco pragnąłem”. To są trafne tłumaczenia, ale nie oddają w pełni głębokiej treści słów desiderio desideravi. Nie pozostaje więc nic innego jak tłumaczyć je w sposób opisowy: „z pożądaniem pożądałem”, „czekałem z wielkim wytęsknieniem”, aby tę wyjątkową paschę z wami, w waszym gronie obchodzić. Jest to chwila, na którą długo czekałem.

Co jest przedmiotem tego mocnego i intensywnego pragnienia Serca Jezusowego? Czego boskie, gorejące miłością Serce pożąda? To nie była jedyna pascha, którą świętował Jezus w gronie apostołów. Wcześniej były inne. Ale to właśnie podczas tej uroczystości paschalnej Pan Jezus złożył dla nas swe wielkie dary, ustanawiając sakramenty Eucharystii i kapłaństwa. W Eucharystii stał się sam obecny, a kapłaństwo jest z Jego woli konieczne do obecności Eucharystii najpierw na ołtarzach, a następnie w duszach. Tego właśnie pragnie Jezus, by dać siebie pod postacią chleba tym, których do końca umiłował.

Również nam zdarza się wielu rzeczy pragnąć i potrafimy zrozumieć jak pełna radości jest tęsknota, której chwila spełnienia nadchodzi. Takie uczucie przepełniało Boże Serce, powodując wielką radość duszy Jezusowej. Tej radości nie zmniejszały okoliczności, które były Jezusowi dokładnie znane. On wiedział, że zbliża się szybko chwila odejścia z tego świata do Ojca. Chciał jednak przed śmiercią umiłować swoich do końca, chciał dać im siebie w sposób tajemniczy, ale rzeczywisty i prawdziwy. Pod postacią chleba i wina dał im siebie samego. Karmi nasze dusze swoim Ciałem, tak jak człowiek karmi swe ciało pokarmem.

Pożywanie Ciała Pańskiego, przyjmowanie Eucharystii, w sposób niezwykły jednoczy duszę z Bogiem. Właśnie dlatego przyjęcie Jezusa w Eucharystii nazywamy Komunią, czyli jednością. Bo komunikując, tworzymy jedność z Jezusem. Tej jedności, będącej zadatkiem życia wiecznego, pragnął gorąco Pan Jezus dla apostołów, a za pośrednictwem katolickiego kapłaństwa, pragnie dla wszystkich dusz miłujących Boga. Istotą tej jedności jest wzajemna miłość między Bogiem a duszą, czyli stan, w którym Bóg kocha duszę, a dusza Boga. Bóg chce umocnić, pokrzepić, uświęcić duszę, a dusza chce Bogu okazać jak największe posłuszeństwo i uległość. Ta wewnętrzna jedność, najpełniej wyrażająca się w Komunii świętej, jest niezbędna do życia duchowego znajdującego swe zwieńczenie w niebie. Bez Komunii świętej dusza istnieje, ale jest to istnienie, które nie prowadzi do szczęścia wiecznego. Kto świadomie i dobrowolnie odrzuca Komunię świętą, ten skazuje sam siebie na piekło. Dlatego Jezus powiedział, że kto godnie pożywa Jego Ciało i pije Jego Krew, ten będzie szczęśliwy żył na wieki.

Wielki Czwartek był początkiem trwania tej świętej rzeczywistości, jaką jest Eucharystia i służebne wobec niej kapłaństwo. Ów początek wzbudzał w Sercu Jezusa ogromną radość. Podobnie w liturgii wielkoczwartkowej na początku znajdujemy wiele radości. Kwiaty na ołtarzu, śpiew gloria, białe szaty paramentów liturgicznych – to wszystko jest wyrazem radości. W Wielkim Tygodniu miała już miejsce Niedziela Palmowa, już odczytano opisy męki Jezusa według trzech synoptycznych Ewangelii. Wszystko to niosło ze sobą smutek, a mimo to w Wielki Czwartek wieczorem kapłan z przepychem odprawia Mszę święta, ukazując wiernym znaki, gesty, słowa wyrażające radość. Nie może być inaczej, skoro Kościół w liturgii odzwierciedla te uczucia, które Pan Jezus w Wielki Czwartek nosił w swoim Sercu. A były to, powtórzmy, uczucia radości z powodu ustanowionych przez siebie w Wieczerniku sakramentów.

Ale to jest tylko jedna strona tego kontrastu jaki przeżywamy w Wielki Czwartek. Tego dnia z radością graniczy smutek, a pisząc precyzyjniej, radość musi ustąpić miejsca smutkowi i boleści. Wieczernik i Ogród Oliwny znajdowały się blisko siebie. Jezus przeszedłszy z Wieczernika do Ogrodu Oliwnego powiedział do apostołów: „Smutna jest moja dusz aż do śmierci”. W Sercu Jezusa smutek zgasił radość. I w takim stanie Zbawiciel będzie trwał już do końca swego świętego życia na ziemi. Ta duchowa boleść była tak ogromna, że nasz Pan prosił apostołów, aby trwając na modlitwie czuwali i byli dla Niego wsparciem oraz pocieszeniem. Oto Ten, który przyszedł na świat, aby objawić prawdę Bożą, czynić wielkie cudowne znaki świadczące o boskiej wszechmocy, teraz sam jako człowiek słabnie i prosi uczniów o pocieszenie. Ten, który przywracał wzrok ślepym, słuch głuchym, nadzieję strapionym, tysiące ludzi karmił paroma chlebami, odpuszczał grzechy, wskrzeszał umarłych, za każdym razem wywołując w sercach radość, teraz sam szuka pociechy u bliźnich.

Więcej nawet, Ten, który ma moc Bożą, teraz upada bezsilny na ziemię, zalewa się łzami pomieszanymi z gęstym jak krew potem. Ten, przed którym drżą najpotężniejsze chóry anielskie, nie wydaje nikomu poleceń tylko oddaje się modlitwie bliższej agonii, niż życiu. Co było powodem tego smutku, tego stanu duszy Jezusa? Ludzka natura Jezusa, widząc co ją czeka, opadła z sił i odczuwała lęk. Zbliżające się cierpienia cielesne były tak wielkie, że nawet najdoskonalsza natura ludzka, jaką posiada Jezus, nie mogła wobec nich uniknąć trwogi. To możemy przyjąć za pewne, ale innych przyczyn można się jedynie domyślać.

Możemy mianowicie domyślać się, że nie tylko ogrom cierpień cielesnych był powodem smutku duszy Jezusowej, ale także ludzki grzech. W Wieczerniku Pan cieszył się ze zbawienia dusz, które uświęci przyjmowanie Najświętszego Sakramentu. W Ogrodzie Oliwnym prawdopodobnie myślał o tych duszach, które Eucharystię z własnego wolnego i świadomego wyboru odrzucą. A w ciągu wieków takich dusz było niemało i wciąż wielu idzie tą drogą na zatracenie. Jedni wątpią w realną obecność Jezusa w Eucharystii, inni dotyczącą tego prawdę wyśmiewają, jeszcze inni ją lekceważą. Pojawiają się też świętokradcy, a nawet, o zgrozo!, bluźniercy… Całą tę rzeszę, maszerującą z własnej woli w wieczną przepaść, Jezus widział. Jako Bóg jest przecież wszechwiedzący. Mamy podstawy uważać, że ten obraz był powodem Jezusowej boleści w takim samym stopniu jak zbliżające się cierpienie fizyczne, a może nawet w większym! U schyłku tego dnia, w którym objawił całą swą miłość, dając człowiekowi Eucharystię, Pan Jezus bolał z powodu niewdzięczności, obojętności i wrogości z jaką tak wielu ten sakrament będzie traktować.

Odważę się nawet powiedzieć, że oziębłość ludzi wierzących jest dla Serca Jezusowego bardziej bolesna, niż postawy ludzi negujących prawdę Bożą. U relacjach międzyludzkich jest tak samo. Złe słowo ze strony osoby nam nieprzyjaznej czy obojętnej jest o wiele mniej bolesne, niż takie samo ze strony przyjaciela. A nas przecież Jezus nazywa swoim przyjaciółmi. Oddaje się nam w Eucharystii jako swoim przyjaciołom. Wielki Czwartek powinien więc być czasem rachunku sumienia z naszego stosunku do Najświętszego Sakramentu. Czy Jezusa ukrytego w Eucharystii kochamy, czy za Nim tęsknimy? A także, jak Komunię świętą przyjmujemy? Czy dziękujemy za ten zbawczy dar? Jedność z Jezusem, zanim owocnie zrealizuje się dzięki Komunii świętej w duszy, powinna wcześnie stać się tej duszy szczerym pragnieniem! Pamiętajmy o tym! Liturgia wielkoczwartkowa, w swym zakończeniu, ukazuje nam niemal realistycznie, namacalnie cały bezkres smutku Jezusowej duszy. Takie właśnie przesłanie niesie ze sobą poruszająca ceremonia obnażenia ołtarza ze wszystkiego, ze wszystkich ozdób, obrusów… Tej ceremonii towarzyszy recytacja psalmu zwanego mesjańskim bo ukazującego obraz cierpiącego Mesjasza. Pamiętajmy, że ołtarz symbolizuje Chrystusa Pana. Dlatego wyryte jest na mensie – płycie ołtarzowej, pięć krzyży. One symbolizują pięć ran Jezusa.

Drodzy Wierni, starajmy się radośnie dziękować Zbawicielowi za Jego rzeczywistą i prawdziwą obecność w Eucharystii, lecz także nie zapominajmy towarzyszyć Mu w Jego męce.

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Pogadanki apologetyczne dla młodzieży (ad experimentum)

Aby wyjść naprzeciw potrzebom młodzieży i prośbom rodziców, będą organizowane raz w miesiącu dla osób w wieku od 12 do 18 lat pogadanki apologetyczne. Podejmiemy tę inicjatywę na próbę, by sprawdzić z jakim zainteresowaniem słuchaczy się spotka. Niestety liczne obowiązki kapłanów uniemożliwiają głoszenie tych pogadanek w niedziele. Dlatego będą się one odbywały w pozostałe dni tygodnia. Pierwsze takie spotkanie odbędzie się we wtorek 12 kwietnia. Po wieczornej Mszy św. i różańcu, spotkamy się w sali wykładowej pod kościołem. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych w wielu od 12 do 18 lat.

* Nauki stanowe

Kolejne nauki stanowe w naszym gdyńskim kościele odbędą się w trzeci czwartek miesiąca (21 IV) dla niewiast i w czwarty czwartek miesiąca (28 IV) dla mężczyzn. Nauki będą wygłoszone po wieczornych Mszach św. w sali wykładowej.

* Spotkanie KE

W sobotę, 30 kwietnia odbędzie się kolejne spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dzieci.

* Spotkanie wiernych – piknik Tradycji

W pierwszą sobotę maja (7 V), po Mszy śpiewanej o godz. 10.30, odbędzie się kolejne spotkanie dla wszystkich wiernych. Szczegóły będą podane później. Tymczasem prosimy zainteresowanych o zarezerwowanie sobie w tym terminie czasu.

* Porządek TRIDUUM PASCHALNEGO

WIELKI CZWARTEK (14 IV)

– 18:20 – możliwość spowiedzi

– 19:00 – uroczysta Msza św. Ostatniej Wieczerzy

(przeniesienie Najświętszego Sakramentu, obnażenie ołtarza, adoracja Chrystusa Pana w ciemnicy, możliwość spowiedzi)

WIELKI PIĄTEK (15 IV)

– 18:00 – Droga Krzyżowa/możliwość spowiedzi

– 19:00 – UROCZYSTA LITURGIA ku czci męki i śmierci Pańskiej z adoracją Krzyża św. i Komunią św.

(przeniesienie Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie do grobu, adoracja ze śpiewem Gorzkich żali, możliwość spowiedzi)

WIELKA SOBOTA (16 IV)

– 12:00 – poświęcenie pokarmów

– 19:15 – możliwość spowiedzi

– 19:45 – poświęcenie pokarmów

– 20:00 – WIGILIA WIELKANOCNA

WIELKANOC (17 IV)

– 06:30 – możliwość spowiedzi

– 07:00 – Rezurekcja i Msza św. śpiewana

– 09:00 – możliwość spowiedzi

– 09:15 – Msza św. czytana (z kazaniem)

– 10:00 – możliwość spowiedzi

– 10:30 – Msza św. czytana (z kazaniem)

(nie ma Mszy św. wieczorem)

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY (18 IV)

– 07:00 – możliwość spowiedzi

– 07:15 – Msza św. czytana

– 08:00 – możliwość spowiedzi

– 08:30 – Msza św. śpiewana

– 09:30 – Różaniec/możliwość spowiedzi

– 10:30 – Msza św. śpiewana

(nie ma Mszy św. wieczorem)

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Czy ekumenizm nie jest wymogiem miłości bliźniego?

Ekumenizm nie jest wymogiem miłości bliźniego, ale występkiem przeciw niej. Albowiem prawdziwa miłość wymaga, aby bliźniemu życzyć dobra i dobrze mu czynić. W odniesieniu do religii oznacza to, że chciałoby się bliźniego doprowadzić do prawdy. Dlatego oznaką prawdziwej miłości były opuszczenie ojczyzny i bliskich przez misjonarzy, aby głosić Chrystusa na obczyźnie, często wśród niewypowiedzianych trudności i mordęgi. Wielu z nich wskutek choroby bądź przemocy straciło życie.

Natomiast ekumenizm pozostawia, a nawet umacnia ludzi w ich błędnych religiach. Pozostawia ich na pastwę błędu i niebezpieczeństwa wiecznego zatracenia. Takie podejście jest oczywiście znacznie wygodniejsze niż misje, ale właśnie dlatego nie jest to oznaką miłości, a raczej znakiem lenistwa, obojętności i bojaźni. Ekumeniczni teologowie zachowują się jak lekarze, którzy nie pozbawiają ciężko chorego złudzeń, zamiast mu wyjaśnić jego poważny stan i go uzdrowić.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na kwiecień A.D. 2022

1 pt.	dzień ferialny, 3 kl., Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa
2 sob.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Franciszka z Pauli, Wyznawcy, Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.
3 niedz.	1. Niedziela Męki Pańskiej, 1 kl.
4 pn.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Izydora, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła
5 wt.	dzień ferialny, 3 kl., wsp. św. Wincentego Fereriusza, Wyznawcy
6 śr.	dzień ferialny, 3 kl.
7 czw.	dzień ferialny, 3 kl., Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie
8 pt.	Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny [W Bractwie Kapłańskim Św. Piusa X święto patronalne 1 kl.] wsp. dzień ferialny
9 sob.	dzień ferialny, 3 kl.
10 niedz.	2. Niedziela Męki Pańskiej – Niedziela Palmowa, 1 kl.
11 pn.	Wielki Poniedziałek, 1 kl.
12 wt.	Wielki Wtorek, 1 kl.
13 śr.	Wielka Środa, 1 kl.
14 czw.	Wielki Czwartek, 1 kl.
15 pt.	Wielki Piątek, 1 kl.
16 sob.	Wielka Sobota, 1 kl.
17 niedz.	Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc), 1 kl.
18 pn.	Poniedziałek Wielkanocny, 1 kl.
19 wt.	Wtorek Wielkanocny, 1 kl.
20 śr.	Środa Wielkanocna, 1 kl.
21 czw.	Czwartek Wielkanocny, 1 kl.
22 pt.	Piątek Wielkanocny, 1 kl.
23 sob.	Sobota Wielkanocna, 1 kl.
24 niedz.	Niedziela Przewodnia (Biała – 1. Niedziela po Wielkanocy), 1 kl.
25 pn.	Litania Większa, 2 kl., wsp. św. Marka, Ewangelisty, 2 kl.
26 wt.	Św. Wojciecha, Biskupa i Męczennika, głównego Patrona Polski, 1 kl.
27 śr.	Św. Piotra Kanizjusza, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.
28 czw.	Św. Pawła od Krzyża, Wyznawcy, 3 kl.
29 pt.	Św. Piotra z Werony, Męczennika, 3 kl.
30 sob.	Św. Katarzyny Sieneńskiej, Dziewicy, 3 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia