pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Listopad
A.D. 2021

Ratujmy dusze, uzyskujmy odpusty…

Drodzy Wierni! Na początku listopada przeżywamy w liturgii ogromny kontrast. Pierwszy dzień listopada jest dniem radosnym, szczęśliwym. Przepych paramentów, ozdoby, piękne kwiaty – to wszystko ma wyrażać radość z jaką Kościół wspomina wszystkich świętych. A piękno, przepych, zewnętrzna oprawa ma pokazać radość Kościoła wojującego ze szczęścia zbawionych dusz w Kościele triumfującym. Zaledwie dzień później dokonuje się w liturgii całkowita zmiana. Wszystko to, co było wyrazem radości nagle znika. Na ołtarzu widzimy już tylko przedmioty niezbędnie konieczne do sprawowania Najświętszej Ofiary. Stąd brak kwiatów, wszelkich ozdób, a widoczna surowość i skromność zachęca nas do zadumy.

Kościół w ten sposób okazuje troskę o los swoich zmarłych dzieci. Nie zatrzymuje się jednak na powierzchownym uczuciu, lecz idzie głębiej, to znaczy przychodzi duszom zmarłych z konkretną pomocą! I to taką, której one najbardziej potrzebują. A dusze zmarłych najbardziej potrzebują modlitwy i wstawiennictwa! Taka pomoc ma im sprawić w czyśćcu ulgę. Szczególnie należy przypomnieć wyjątkową praktykę tego dotyczącą. Otóż kapłani mogą tego dnia odprawić aż trzy Msze święte! Kościół na to im pozwala, ukazując w ten sposób swe wielkie miłosierdzie. Wiemy bowiem, że nie ma skuteczniejszej pomocy dla dusz czyśćcowych, jak ofiara Mszy świętej.

Duszom w czyśćcu cierpiącym szczególną pociechę przynosi ofiarowanie w ich intencji najświętszej Krwi Zbawiciela we Mszy świętej. Kiedy bowiem przenajdroższa Krew Pana Jezusa po raz pierwszy została na krzyżu przelana, wybawiła wiele dusz z otchłani, jak o tym zaświadcza prorok Zachariasz: „Ty zaś we Krwi Przymierza Twego wypuściłeś więźnie twoje z dołów” (9, 11). Skoro krew przymierza Starego Testamentu takie miała skutki, to cóż dopiero powiedzieć o mocy Mszy św., podczas której ta Krew najświętsza wiecznego Nowego Testamentu jest przelewana na odpuszczenie grzechów naszych? Bez wątpienia ma moc pokrzepiania dusz, oczyszczania ich i wybawiania. Żadna ochłoda nie orzeźwi leżącego w gorączce tak, jak ochłodzi i orzeźwi dusze gorejące w czyśćcu bezcenna Krew Jezusa Chrystusa wylana we Mszy św. duchownym sposobem za nie.

Wspominając więc naszych zmarłych, powinniśmy nie tylko zadumać się nad ich losem, lecz również przychodzić im z realną pomocą naszymi modlitwami i udziałem we Mszy świętej. Nie wiemy z pewnością jaki wyrok usłyszały z ust Bożych dusze naszych bliskich zmarłych na sądzie szczegółowym. Możemy mieć jednak nadzieję, że umarli oni mając grzechy ciężkie odpuszczone, a więc w stanie łaski uświęcającej, nawet gdyby uzyskali tę łaskę dopiero w ostatniej chwili swego doczesnego życia.

Wiemy, że Bóg jest po trzykroć święty i aby stanąć przed Nim, aby radować się oglądaniem Jego Majestatu, trzeba być również świętym. Czyściec jest wyrazem miłosierdzia Bożego gdyż daje sposobność odpokutowania wszelkich pozostałości grzechowych i odbycia wszelkich zaległych kar za grzechy. To jednak boli jak każda pokuta czy kara! Aby ten oczyszczający ogień czyśćcowy skrócić, spieszmy z pomocą duszom czyśćcowym, modląc się w ich intencji. W ten sposób okażemy miłosierdzie naszym bliskim, praktykując jeden z uczynków miłosiernych co do duszy: „Modlić się za żywych i umarłych”. Czyńmy teraz miłosierdzie wobec dusz czyśćcowych, aby po naszej śmierci ktoś czynił podobne miłosierdzie dla nas. W tym kontekście należy pamiętać o życiodajnych słowach naszego Zbawiciela: „błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”.

Sobór Trydencki tak naucza: „Ponieważ Kościół katolicki pouczony przez Ducha Świętego, na podstawie Pisma św. i starożytnej Tradycji Ojców, na świętych Soborach, a ostatnio na tym ekumenicznym Soborze podał naukę, że istnieje czyściec, a dusze tam zatrzymane są wspomagane wstawiennictwem wiernych, zwłaszcza miłą [Bogu] Ofiarą Ołtarza – święty Sobór nakazuje biskupom pilnie starać się, ażeby w zdrową naukę o czyśćcu przekazaną przez świętych Ojców i święte Sobory wierni wierzyli, by jej przestrzegano, nauczano i ją wszędzie głoszono” (Dekret o czyśćcu, 1563).

Pomoc Kościoła duszom czyśćcowym wyraża się również w obfitym szafowaniu łaskami wysłużonymi przez Zbawiciela. Mam na myśli oczywiście odpusty. Kościół zalecając uzyskiwanie odpustów, daje nam przykład miłosierdzia i zachęca nas do naśladowania tego przykładu.

Katolicka nauka o odpustach została furiacko zanegowana przez Lutra, a w późniejszych wiekach protestanci zrobili wiele, by upowszechnić jej zdeformowany obraz. Między innymi to sprawiło, że dziś często sami katolicy wstydzą się niejako tej nauki, przemilczają ją, nie znając jej wystarczająco dobrze. Ostatni sobór nie przyczynił się do umocnienia w umysłach nauki o odpustach, a posoborowa burza w Kościele wręcz tę wiarę osłabiła.

Przypomnijmy, odpust jest to darowanie człowiekowi przez Boga kary doczesnej lub czyśćcowej za jego grzechy, odpuszczone już co do winy. Dostąpić odpustu może chrześcijanin odpowiednio duchowo usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców Odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienia ze skarbca zasług Chrystusa i świętych.

Odpust może być cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej lub czyśćcowej, należnej za grzechy, uwalnia w części czy w całości.

Odpusty wynikają w sposób logiczny z dwóch prawd wiary katolickiej: jednej dotyczącej świętych obcowania, a drugiej dotyczącej zbawczych skutków męki i śmierci Chrystusa Pana. Przez swą męką i śmierć Zbawiciel wyjednał u swego Ojca Niebieskiego skarbiec łask, dzięki którym może dokonać się przebaczenie win i darowanie kar, a ostatecznie zbawienie dusz. Prawda o świętych obcowaniu ukazuje nam wspólnotę wiernych, którzy znajdują się w odmiennych sytuacjach egzystencjalnych (bytowych), ale tworzą jeden Kościół, czyli jedno Mistyczne Ciało mające swą Głowę w osobie Jezusa Chrystusa. Członkami Mistycznego Ciała, czyli Kościoła, są zarówno święci, którzy już osiągnęli swój cel i cieszą się oglądaniem Boga twarzą w twarz, stanowiąc Kościół triumfujący; jak również ci wszyscy, którzy jeszcze w czyśćcu odbywają zaległe kary za swoje grzechy odpuszczone już co do winy, tworząc Kościół cierpiący. My zaś jesteśmy Kościołem wojującym!

Tak naucza ten tak ważny sobór Trydencki w dekrecie o odpustach: „Ponieważ Chrystus udzielił Kościołowi władzy udzielania odpustów, a Kościół od najdawniejszych czasów korzystał z tej władzy otrzymanej od Boga, święty sobór naucza i poleca, aby zachować w Kościele praktykę udzielania odpustów, która jest nader zbawienna dla ludu chrześcijańskiego i potwierdzona autorytetem świętych soborów”.

W nauce o odpustach podkreślić należy, że swą skuteczność czerpią ze skarbca łask wysłużonych przez mękę i śmierć Chrystusa Pana, a także przez ofiary świętych. Nie ma więc w odpustach żadnego automatyzmu, ani żadnej formalistycznej praktyki, które nie mają nic wspólnego z katolicką doktryną. Przypomnijmy sobie pokrótce warunki niezbędne do uzyskania odpustu zupełnego, a zobaczymy bezpodstawność zarzutów pod adresem praktyk odpustowych. Oto te warunki:

1. stan łaski uświęcającej (przynajmniej na końcu przepisanego dzieła) oraz intencja uzyskania odpustu,

2. spowiedź św. w przeciągu 8 dni przed lub po uzyskaniu odpustu,

3. Komunia św. jeżeli to możliwe w dniu uzyskania odpustu, w razie przeciwności, może być w innym dniu,

4. modlitwa w intencji Ojca św.,

5. wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego.

Treść tych warunków ukazuje, że krytyka nauki o odpustach wynika jedynie albo z jej niezrozumienia lub nieznajomości, albo ze złej woli. Kościół praktykując samemu uczynki miłosierdzia, ze słusznością zachęca nas do modlitwy i daje sposobność uzyskania odpustów za zmarłych. Dlatego gorąco w tych dniach módlmy się za naszych bliskich zmarłych. Pamiętajmy jednak także o tych, o których nikt już nie pamięta; módlmy się także za tych, za których nikt się już nie modli.

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Nauki stanowe

W listopadzie nauki stanowe planowane są w dwa czwartki po nabożeństwach: 18 XI dla niewiast i 25 XI dla mężczyzn. Nauki będą wygłoszone, w sali wykładowej pod kościołem.

* Konferencja duchowna

21 listopada po sumie, w miejsce katechezy dla dorosłych, odbędzie się comiesięczna konferencja duchowa.

* Spotkanie Krucjaty Eucharystycznej

Po wakacyjnej przerwie w sobotę, 20 listopada odbędzie się kolejne spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dzieci. Zachęcamy wszystkie dzieci do wstępowania do Krucjaty Eucharystycznej. Spotkanie rozpocznie się po Mszy św. o godz. 9.30.

* Porządek odpustów

W najbliższych dniach można uzyskać odpust zupełny:

● W uroczystość Chrystusa Króla za wspólne odmówienie Aktu poświęcenia Sercu Jezusowemu (podanego przez Piusa XI),

● od 1 do 8 listopada (uzyskać można tylko dla zmarłych) za odwiedzenie cmentarza oraz modlitwę za zmarłych na cmentarzu,

● 2 listopada (od 12 godziny) oraz 3 listopada (uzyskać można tylko dla zmarłych) za odwiedzenie publicznej kaplicy oraz odmówienie wyznania wiary i Modlitwy Pańskiej.

Wszystkie odpusty można zdobyć pod zwykłymi warunkami. Oto one:

1. stan łaski uświęcającej (przynajmniej na końcu przepisanego dzieła) oraz intencja uzyskania odpustu,

2. spowiedź św. w przeciągu 8 dni przed lub po uzyskaniu odpustu,

3. Komunia św., jeżeli to możliwe w dniu uzyskania odpustu, w razie przeciwności, może być w innym dniu,

4. modlitwa w intencji Ojca św.,

5. wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego.

Trzeba pamiętać, że można uzyskać tylko jeden odpust zupełny dziennie. Przypisana do odpustu modlitwa musi być odmówiona ustnie, gdyż jest to oficjalna modlitwa Kościoła. Jeżeli któryś z warunków nie zostanie wypełniony, to wówczas zamiast odpustu zupełnego uzyskuje się odpust częściowy.

* * *

UBIÓR W KOŚCIELE

Udając się do kościoła, idziemy przed oblicze najwyższego Majestatu, dlatego należy zakładać odpowiedni ubiór. Przyjmując gości lub odwiedzając kogoś, kogo szanujemy i kochamy, zakładamy odpowiedni strój. Wielu katolików umie odpowiednio ubrać się do teatru czy opery, ale pojawia się problem z wizytą w kościele. Chcielibyśmy podać parę praktycznych wskazówek dotyczących tej sprawy.

Mężczyznom zaleca się na niedzielne Msze św. wkładać długie, nieobcisłe spodnie, koszulę, krawat i marynarkę. Również wypada zakładać eleganckie buty zakrywające stopę. W żadnym wypadku nie należy przychodzić w krótkich spodenkach, podkoszulkach, koszulkach bez rękawów, sandałach czy klapkach.

Kobiety powinny zakładać strój estetycznie zadbany, ale nie wyzywający; powinna to być sukienka lub spódnica i bluzka. Spódnica powinna sięgać za kolana, a rękawy bluzki powinny zakrywać przynajmniej łokcie. Plecy muszą być zasłonięte, a dekolt maksymalnie na dwa palce szeroki. Pamiętając o pouczeniu apostoła św. Pawła, kobiety powinny zakrywać głowę mantylką, chustką, szalem czy kapeluszem lub beretem.

W żadnym wypadku nie przystoi kobiecie ubierać się w męski strój (np. w spodnie), tak jak mężczyznom nie wolno nosić stroju żeńskiego (np. spódnic).

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Czy niekatolickie wyznania i religie niechrześcijańskie są środkami zbawienia?

Niekatolickie wyznania i religie niechrześcijańskie nie są drogami zbawienia, ale jako takie drogami zatracenia. Członkowie fałszywych religii mogą w nich zostać zbawieni, jeśli żyją według własnego sumienia i próbują wypełniać wolę Bożą na tyle, na ile ją poznają; o tym jednakże sądzić dane jest tylko Bogu, który przenika serce i myśli. Z powyższego wynika tylko to, że w fałszywych religiach, albo lepiej – pomimo fałszywych religii można się ewentualnie zbawić, ale nie poprzez fałszywe religie.

Dlatego pozytywna ocena, jaką sobór watykański II w Dekrecie o religiach niechrześcijańskich obdarzył hinduizm, buddyzm, islam i judaizm, jest zdradą Chrystusa. Oczywiście, fałszywe religie mają też prawdziwe elementy, gdyż takowe znajdują się w każdym błędzie i błędnym systemie; oczywisty bezsens nie znalazłby zwolenników! Decydujący jest fakt, że te religie głoszą bardzo poważne błędy i dlatego ich wyznawcy znajdują się na drodze, która nie prowadzi do Boga i życia wiecznego.

Tak np. hinduizm głosi wędrówkę dusz, odbierając życiu ziemskiemu jego znaczenie. Według hinduizmu obecne życie nie jest decydującą próbą, od której zależy cała wieczność, ale dusza będzie się wcielała tyle razy ponownie (być może w szczura albo psa), aż wina zostanie spłacona. Z tego powodu hinduizm nie zna miłosierdzia – dzisiejsze dzieła dobroczynne przejął on od chrześcijaństwa. Przechodzi on obojętnie obok biednych i cierpiących, gdyż ci muszą właśnie spłacić swą winę.

Buddyzm jest religią bez Boga. Buddysta wierzy, że sam może się zbawić, a to zbawienie polega na wejściu w nirwanę. W buddyzmie nie ma życia wiecznego w łączności z Bogiem, ale jedynie koniec cierpienia i bólu przez unicestwienie własnego istnienia.

Islam odrzuca Trójcę Świętą, a wobec tego Bóstwo Chrystusa uważa za bluźnierstwo. Popiera on okrucieństwo i zmysłowość, chwaląc zabicie chrześcijanina jako dobry uczynek, pozwalając na poligamię i obiecując raj zmysłowych rozkoszy. Porównajmy kilka sur Koranu: „Niewiernymi byli z pewnością ci, co powiedzieli: Bogiem jest Mesjasz, syn Maryi”, „Jeśli spotkacie niewiernych, zabijajcie ich, urządzając wielką rzeź, i ściągnijcie mocno więzy uwięzionym”. O raju czytamy: „Jeśli chodzi o kobiety, to będą one płonęły od namiętności; wszystkie będą dziewicami, a po waszym płciowym zjednoczeniu dziewictwo będzie im przywrócone”.

Wreszcie żydzi, jak wszystkie te fałszywe religie, odrzucają naszego Zbawcę Jezusa Chrystusa. Jeśli judaizm przed przyjściem Chrystusa był prawdziwą religią, to nie jest nią obecnie, gdyż nie rozpoznał swej godziny i nie przyjął swego Zbawiciela. Prawdziwi żydzi nawrócili się do Chrystusa, z którego przyjściem religia żydowska starego przymierza straciła swój sens i rację bytu. Dlatego jest niezrozumiałe, jak pewien katolicki biskup mógł się wypowiedzieć w ten sposób:

„Kościół może być tylko nowym Ludem Bożym w trwałej ciągłości i trwałym braterstwie z Izraelem (…) Rozłam między synagogą a Kościołem był właściwie pierwszym podziałem w Kościele (…) Celem ekumenizmu jest pojednanie między Kościołem a synagogą”.

O wszystkich tych fałszywych religiach trzeba powtórzyć słowa św. Piotra: „I nie ma w nikim innym [jak w Jezusie Chrystusie] zbawienia. Nie ma bowiem innego imienia pod niebem, danego ludziom, w którym byśmy mieli być zbawieni” (Dz 4, 12). Dlatego Kościół, nie przecząc nigdy zasadniczej możliwości zbawienia niechrześcijan, nie był nigdy szczególnie optymistyczny względem liczby tych, którzy zbawieni będą w fałszywych religiach. Jeszcze za Piusa IX potępione zostało twierdzenie: „Przynajmniej można mieć dobrą nadzieje zbawienia tych wszystkich ludzi, którzy do prawdziwego Kościoła Chrystusowego nie należą”.

Fałszywe religie nie są zatem ani zwyczajnymi, ani nadzwyczajnymi drogami zbawienia, ale przeszkodami dla zbawienia.

* * *

Z Brewiarza rzymskiego

(uroczystość Wszystkich świętych)

Homilia świętego Augustyna, Biskupa

Księga 1. o Kazaniu Pana na górze, przy początku

Jeśli się ktoś pyta, co oznacza góra, to słusznie uważa się, że oznacza ona wyższe przykazania sprawiedliwości, ponieważ niższe były te, które Bóg nadał Żydom. Jednakże ten sam Bóg, zgodnie z doskonale uporządkowanym podziałem czasu, za pośrednictwem świętych Proroków i kapłanów swoich dał niższe przykazania ludowi, który do czasu należało strachem okiełznywać; natomiast ludowi, którego wypadało już miłością wyzwolić, dał Bóg przez Syna swego wyższe przykazania. A chociaż mniejsze daje się mniejszym, a większe większym, to wszystkich udziela Ten, który sam jeden wie, jakie skuteczne lekarstwo podać w odpowiednim czasie rodzajowi ludzkiemu.

Nic dziwnego, że jeden i ten sam Bóg, który stworzył niebo i ziemię, przez wzgląd na Królestwo Niebieskie daje wyższe przykazania, a niższe dał ze względu na królestwo ziemskie. O tej więc wyższej sprawiedliwości mówi przez Proroka: Twoja sprawiedliwość jak góry Boże. To zaś słusznie oznacza, że tylko jeden Nauczyciel, zdolny do głoszenia tak wzniosłych rzeczy, naucza sprawiedliwości na górze. A naucza siedząc, co odpowiada godności nauczyciela. I przystępują ku Niemu uczniowie Jego, bo ci, co zbliżyli się już duchem do wypełniania przykazań, chcieli być także ciałem bliżej Jego słów, których mieli słuchać. A otworzywszy usta swoje, nauczał ich, mówiąc. Zapewne ten przydługi wstęp: A otworzywszy usta swoje, samą swą rozwlekłością zapowiada dłuższą mowę; może jednak chodzi tu tylko o to, że Ten sam otworzył teraz swoje usta, który w Starym Prawie zazwyczaj otwierał usta Proroków.

I cóż mówi? Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie. O pożądaniu rzeczy doczesnych czytamy, co napisano: Wszystko to marność i zarozumiałość ducha. Zarozumiałość ducha oznacza zuchwałość i pychę. Potocznie zaś mówi się, że pyszni są wielce nadęci w duchu, i słusznie, ponieważ po łacinie słowo „duch” oznacza również ‘wiatr’, dlatego napisano: Ogniu i gradzie, śniegu i lodzie, wietrze gwałtowny. A któż nie wie, że ludzi pysznych nazywa się „nadętymi”, jakby ich wiatr rozdymał? Stąd też pochodzi owo powiedzenie Apostoła: Wiedza nadyma, a miłość buduje. I dlatego tutaj słusznie za ubogich w duchu uważa się pokornych i bojących się Boga, to jest takich, których duch nie jest nadęty pychą.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na listopad A.D. 2021

1 pn.	Uroczystość Wszystkich Świętych, 1 kl.
2 wt.	Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (Dzień Zaduszny), 1 kl.
3 śr.	dzień ferialny, 4 kl.
4 czw.	Św. Karola Boromeusza, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. śś. Witalisa i Agrykoli, Męczenników, Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie
5 pt.	dzień ferialny, 4 kl., Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa
6 sob.	Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę, 4 kl., Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.
7 niedz.	5. Niedziela pozostała po Objawieniu Pańskim, 2 kl.
8 pn.	dzień ferialny, 4 kl., wsp. śś. Czterech Ukoronowanych, Męczenników
9 wt.	Rocznica konsekracji bazyliki Najświętszego Zbawiciela na Lateranie, 2 kl., wsp. św. Teodora, Męczennika
10 śr.	Św. Andrzeja z Avellino, Wyznawcy, 3 kl., wsp. śś. Tryfona i Respicjusza, Męczenników oraz św. Nimfy, Dziewicy i Męczennicy
11 czw.	Św. Marcina, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl., wsp. św. Mennasa, Męczennika
12 pt.	P.P. Śś. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych Męczenników Polski, 3 kl., wsp. św. Marcina I, papieża i męczennika
13 sob.	P.P. Św. Stanisława Kostki, Wyznawcy, Patrona Polski, 2 kl., wsp. św. Dydaka, Wyznawcy, 3 kl.
14 niedz.	6. Niedziela pozostała po Objawieniu Pańskim, 2 kl.
15 pn.	Św. Alberta Wielkiego, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.
16 wt.	Św. Gertrudy, Dziewicy, 3 kl. (P.P. W archid. warmińskiej: Najśw. Maryi Panny, Matki Miłosierdzia, czyli Ostrobramskiej, 2 kl.)
17 śr.	P.P. Bł. Salomei, Dziewicy, 3 kl., wsp. św. Grzegorza Cudotwórcy, Biskupa i Wyznawcy, 3 kl.
18 czw.	Rocznica konsekracji bazylik śś. Piotra i Pawła, Apostołów, 3 kl.
19 pt.	Św. Elżbiety, Wdowy, 3 kl., wsp. św. Poncjana, Papieża i Męczennika
20 sob.	Św. Feliksa Walezego, Wyznawcy, 3 kl.
21 niedz.	24. i ostatnia Niedziela po Zesłaniu Ducha Św., 2 kl.
22 pn.	Św. Cecylii, Dziewicy i Męczennicy, 3 kl.
23 wt.	Św. Klemensa I, Papieża i Męczennika, 3 kl., wsp. św. Felicyty, Męczennicy
24 śr.	Św. Jana od Krzyża, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl., wsp. św. Chryzogona, Męczennika
25 czw.	Św. Katarzyny (Aleksandryjskiej), Dziewicy i Męczennicy, 3 kl.
26 pt.	Św. Sylwestra, Opata 3 kl., wsp. św. Piotra z Aleksandrii, Biskupa i Męczennika
27 sob.	Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę, 4 kl.
28 niedz.	1. Niedziela Adwentu, 1 kl.
29 pn.	feria Adwentu, 3 kl., wsp. św. Saturnina, Męczennika
30 wt.	Św. Andrzeja, Apostoła, 2 kl. (P.P. W archid. warmińskiej: Św. Andrzeja, Apostoła, Głównego Patrona diec., 1 kl.), wsp. feria Adwentu, 3 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia