pobierz wersję .pdf

BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
w Gdyni
Porządek nabożeństw
lipiec
A.D. 2021

Duchowe życie w świecie

Drodzy Wierni, święto Nawiedzenia NMP, które obchodzimy na początku lipca, jest niezwykle piękną i pouczającą uroczystością. W Ewangelii opisano to wydarzenie następującymi sowami: „Onego czasu: Powstawszy Maryja udała się śpiesznie w okolicę górzystą do miasta Judy. I weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę”. By dokładniej zrozumieć znaczenie tych słów, musimy pamiętać o tym, co oznacza fraza „onego czasu, powstawszy Maryja”. O jakim momencie i czasie jest tu mowa? Podróż Niepokalanej miała miejsce bezpośrednio po Zwiastowaniu anielskim Maryi, czyli po tym jak Najświętsza Dziewica zgodziła się przyjąć do swej świadomości i swego łona Tajemnicę Wcielenia. Inaczej mówiąc, Maryja przybyła do Elżbiety już jako Matka Boża. Jako taka została też pozdrowiona: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twego. A skądże mi to, że przyszła Matka Pana mego do mnie?”. Bóg objawił Elżbiecie kto do niej przyszedł, a przyszła nie sama Maryja lecz Maryja z Dziecięciem Bożym pod sercem. Jakże wymowne są słowa Ewangelii: „i napełniona została Elżbieta Duchem Świętym, i zawołała głosem wielkim”. Całe to wydarzenie opisano w Ewangelii ponieważ dokonało się rzeczywiście i pod natchnieniem Ducha Świętego. Posiada wielkie znaczenie i jest wyjątkowe. Jakie zatem ważne nauki możemy i powinniśmy z niego wyciągnąć?

Przede wszystkim chciałbym zwrócić Waszą uwagę, drodzy Wierni, na głębokie życie religijne Maryi i Elżbiety. To właśnie zażyła relacja z Bogiem pozwoliła Elżbiecie usłyszeć głos Boga. Dzięki tej zażyłej i głębokiej relacji z Bogiem Maryja postępowała zawsze zgodnie z wolą Bożą. Udając się w podróż poprzez góry judzkie, w duszy rozważała zapewne to, co tak niedawno się zdarzyło, tę wielką tajemnicę, o której wiele napisano w tekstach mszalnych. W Graduale czytamy: „Błogosławiona i godna czci jesteś, Panno Maryjo, któraś bez naruszenia dziewictwa stała się Matką Zbawiciela. Bogarodzico Dziewico, Ten, którego cały świat nie zdoła ogarnąć, zamknął się w Twoim łonie, stawszy się człowiekiem”; w Alleluja: „Szczęśliwa jesteś, święta Dziewico Maryjo, i wszelkiej chwały najgodniejsza, z Ciebie bowiem narodziło się Słońce sprawiedliwości, Chrystus, nasz Bóg”; w Introicie z kolei Kościół włożył w usta Maryi piękne słowa psalmu: „Z mego serca płynie piękne słowo, pieśń moją śpiewam dla Króla”. Do tej relacji pełnej miłości nawiązuje również Lekcja zaczerpnięta z Księgi Pieśń nad pieśniami. O wzajemnym poszukiwaniu się osób złączonych miłością traktuje cała ta księga ST. Zwróćmy tylko uwagę na parę zdań: „Oto umiłowany mój mówi do mnie: Powstań, pośpiesz, przyjaciółko moja, gołębico moja piękna, i przyjdź (…) Powstań przyjaciółko moja piękna, i przyjdź; gołębico moja wśród skalnych rozpadlin, w szczelinie muru ukaż mi twoje oblicze; niech zabrzmi głos w uszach moich, głos twój bowiem jest słodki, a oblicze piękne”.

Jakże pełna świadectw miłości była podróż Maryi! Podobne były dni Jej oczekiwania na narodzenie się Zbawiciela w Betlejem. Jej umysł, wyjątkowo czuły na działanie Boga, wypełniły bez reszty myśli o Dziecięciu, które nosiła w swym przeczystym łonie. Gdy tylko codzienne obowiązki pozwalały, Maryja rozważała w sercu, usłyszane przez siebie słowa Boże. Jakże pełne wdzięczności musiało być wewnętrzne życie Maryi! Wyrazem tego wewnętrznego usposobienia są słowa odpowiedzi Maryi na pozdrowienie Elżbiety: „I rzekła Maryja: «Uwielbia dusza moja Pana. I rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim»”. Jakże pięknym wyrazem wewnętrznego życia Maryi są te słowa!

Również i my powinniśmy starać się o głębokie życie wewnętrzne, życie w łączności z Bogiem. Często w naszych czasach nie docenia się znaczenia i sensu życia wewnętrznego. Jedni je lekceważą, inni źle pojmują. Ci pierwsi nie wierzą w nic nadprzyrodzonego, a jeśli nawet deklarują wiarę, to pierwszeństwo przyznają zewnętrznej aktywności, wymiernemu sukcesowi uznanemu za cel. Złe rozumienie życia wewnętrznego jest jeszcze częstsze. Polega na błędnym przekonaniu jakoby troska o rozwój życia duchowego była potrzebna zakonnikom i zakonnicom, i to tylko w klasztorach kontemplacyjnych. Natomiast osoby żyjące poza murami klasztornymi nie muszą się rzekomo o życie duchowe martwić, podobnie jak i o swoją osobistą relację z Bogiem.

Tego typu teza jest poważnym, w swych konsekwencjach i skutkach, błędem. Płytkie życie religijne nie zapewni wierze przetrwania, gdy nadejdą trudności. Nie sposób zachować wiarę bez łączności z Bogiem. Chrystus Pan nauczał o tej zależności między wiarą a życiem duchowym w słowach zapisanych w Ewangelii św. Jana: „Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić (…) kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić”. Nawiedzenie NMP, stanowiące też temat jednej z radosnych tajemnic różańcowych, ukazuje nam prawdziwość tych słów Chrystusa. Maryja, która żyła w łączności z Panem Jezusem, przybywa do swej krewnej i tam Bóg przez Nią działa wielkie cuda. Elżbieta wita Maryję słowami: „Oto bowiem skoro zabrzmiał głos pozdrowienia Twego w uszach moich, poruszyło się z radością dzieciątko w łonie moim”. Na dźwięk słów Maryi, które wynikały z głębokiej łączność z Bogiem, Elżbieta i jej jeszcze nienarodzony syn zostali obdarzeni łaskami.

Mając to wszystko na uwadze, nie dajmy się zwieść błędnej tezie, że w świecie nie można prowadzić głębokiego życia religijnego. Maryja nie żyła w klasztorze kontemplacyjnym, nie była odizolowana od całego świata, a jednak prowadziła najgłębsze z możliwych życie duchowe. W dzisiejszej Ewangelii widzimy Ją jako osobę czynną, podróżującą, by aktywnie pomagać i usługiwać potrzebującej Elżbiecie. Podobnie i my powinniśmy, mimo wielu zajęć zewnętrznych, troszczyć się o wewnętrzne życie swych dusz. Można to robić na wiele sposobów. Jednym z nich jest praktyka aktów strzelistych stanowiących duchowy pomost łączący nas z Bogiem. Można owe akty strzeliste także porównać do drabiny, dzięki której dusza jest w stanie coraz wyżej postępować ku Bogu. Akty strzeliste nie powodują uszczerbku w pełnieniu obowiązków stanu, wręcz przeciwnie, pomagają spełniać je z miłości do Boga. Dlatego starajmy się o częsty kontakt z Bogiem! Niech nasze myśli w chwilach wolnych od zajęć nie zajmują się tym, co było czy tym, co być może. Nie warto się też w wolnych chwilach skupiać tylko na sprawach tego świata, lecz za przykładem Maryi szukajmy Boga obecnego przez łaskę w naszych duszach, szukajmy Chrystusa, którego przyjmujemy rzeczywiście i prawdziwie w Komunii świętej. Prośmy Maryję o głęboką i żywą więź naszych dusz z naszym Panem a Jej Synem!

Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski

* * *

AKTUALNOŚCI

* Wakacyjne dni skupienia

Drodzy Wierni, w naszych czasach, pełnych gonitwy i szybkiego tempa życia, konieczne a przynajmniej potrzebne są dni skupienia, aby nie utracić z oczu tego, co najważniejsze. Dlatego zapraszam Was na dni skupienia w lipcu, podczas których zostaną wygłoszone wykłady. Ich tematem będzie Wiara w życiu codziennym. Oto plan tych rekolekcji:

piątek – 2 lipca

17.30 – Możliwość spowiedzi

18.00 – Nabożeństwo pierwszego piątku

19:00 – Msza św. czytana

19.40 – nauka I

sobota – 3 lipca

16:25 – Możliwość spowiedzi

17:00 – nauka II

17.40 – Nabożeństwo pierwszej soboty

19:00 – Msza św. czytana

19.40 – nauka III

niedziela – 4 lipca

07:20 – Możliwość spowiedzi

08:00 – Msza św. (podczas kazania nauka IV)

09:20 – Możliwość spowiedzi

09:30 – Godzinki

10:00 – Msza św. śpiewana (podczas kazania nauka V)

17:30 – Możliwość spowiedzi

18:00 – Msza św. czytana (podczas kazania nauka Vi)

* Rekolekcje ignacjańskie

12-17 VII Warszawa – ignacjańskie dla kobiet

19-24 VII Warszawa – ignacjańskie dla mężczyzn

27-31 VII Bajerze – montfortańskie dla kobiet

16-21 VIII Bajerze – ignacjańskie dla mężczyzn

23-28 VIII Warszawa – ignacjańskie dla mężczyzn

30 VIII-4 IX Bajerze – tematyczne o Mszy świętej: ks. Karol

6-11 IX Warszawa – ignacjańskie dla kobiet

Zgłoszenia są przyjmowane:

• przez e-mail rekolekcje@fsspx.pl

• telefonicznie pod numerem 22 615 96 15 (od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–12.00 i 14.00–17.00)

Do skutecznego zgłoszenia na rekolekcje należy podać:

1. imię i nazwisko

2. numer telefonu

3. adres zamieszkania

4. wiek

5. ile razy uczestniczyło się w rekolekcjach organizowanych przez Bractwo św. Piusa X

6. w którym roku ostatni raz uczestniczyło się w rekolekcjach organizowanych przez Bractwo św. Piusa X

Uczestnicy rekolekcji muszą mieć ukończone 18 lat. Osoby przewlekle chore lub te, które wymagają specjalnej opieki, nie mogą uczestniczyć w rekolekcjach bez wyraźnej zgody kapłana je prowadzącego. Zgłoszenie się na rekolekcje oznacza zobowiązanie do uczestniczenia w nich od początku do końca.

Podczas rekolekcji obowiązuje ścisłe milczenie.

* * *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań na temat kryzysu w Kościele

według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Co rozumie się pod pojęciem ekumenizmu?

Pod pojęciem ekumenizmu rozumie się ruch powstały u niekatolików w XIX w., dążący do współpracy i zbliżenia różnych wyznań chrześcijańskich. Ten ruch doprowadził do utworzenia w 1948 r. Światowej Rady Kościołów. Ta Rada określa się jako „wspólnota kościołów uznających Chrystusa za Boga i Zbawiciela”. Poszczególne wspólnoty religijne, będące członkami tej Rady, pozostają jednak niezależne. Rada nie ma nad nimi żadnej władzy, a owe wspólnoty mogą decydować, czy i w jakim stopniu przyjmują postanowienia Rady. Nie jest też konieczne, aby poszczególne wspólnoty członkowskie uznawały inne wspólnoty za kościoły w pełnym tego słowa znaczeniu.

Ta sama postawa doprowadziła z biegiem czasu do równoległych starań o rozpoczęcie dialogu i zbliżenie także z religiami niechrześcijańskimi.

Początkowo Kościół Katolicki wyraźnie dystansował się od ruchu ekumenicznego. Dopiero na Soborze Watykańskim II ekumenizm znalazł oficjalnie wstęp do Kościoła katolickiego. Sobór poświęcił mu osobny dekret Unitatis redintegratio, a także deklarację Nostra aetate, traktującą o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich.

Prawdziwie katolickie stanowisko wobec ekumenizmu wyraża encyklika Piusa XI Mortalium animos (1928 r.):

„Wychodząc z założenia, dla nich nie ulegającego wątpliwości, że bardzo rzadko tylko znajdzie się człowiek, który by nie miał w sobie uczucia religijnego, widocznie żywią nadzieję (oni, tzn. zwolennicy ekumenizmu – przyp. aut.), że mimo wszystkich różnic zapatrywań religijnych nie trudno będzie, by ludzie przez wyznawanie niektórych zasad wiary, jako pewnego rodzaju wspólnej podstawy życia religijnego, w braterstwie się zjednali. W tym celu urządzają zjazdy, zebrania i odczyty z nieprzeciętnym udziałem słuchaczy i zapraszają na nie dla omówienia tej sprawy wszystkich, bez różnicy, pogan wszystkich odcieni, jak i chrześcijan, a nawet tych, którzy – niestety – odpadli od Chrystusa, lub też uporczywie przeciwstawiają się Jego Boskiej naturze i posłannictwu. Katolicy nie mogą żadnym paktowaniem pochwalić takich usiłowań, ponieważ zasadzają się one na błędnym zapatrywaniu, że wszystkie religie są mniej lub więcej dobre i chwalebne, o ile w równy sposób, chociaż w różnej formie, ujawniają i wyrażają nasz przyrodzony zmysł, który nas pociąga do Boga i do wiernego uznania Jego panowania. (…) W ten sposób dochodzą stopniowo do naturalizmu i ateizmu. Z tego wynika jasny wniosek, że każdy kto przytakuje podobnym poglądom i staraniom, opuszcza całkowicie teren objawionej przez Boga religii”.

* * *

KALENDARZ LITURGICZNY

Na lipiec A.D. 2021

1 czw.	Uroczystość Najdroższej Krwi P.N. Jezusa Chrystusa, 1 kl., Pierwszy czwartek miesiąca ku czci Pana naszego Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana, modlitwa za kapłanów i o powołania kapłańskie
2 pt.	Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, 2 kl., wsp. śś. Processa i Martyniana, Męczenników, Pierwszy piątek miesiąca ku czci Najśw. Serca Jezusa
3 sob.	P.P. W archid. gdańskiej: Św. Ottona, Biskupa i Wyznawcy, Głównego Patrona Pomorza, 1 kl., Pierwsza sobota miesiąca ku czci Niepokalanego Serca N.M.P.
4 niedz.	6. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, 2 kl.
5 pn.	Św. Antoniego Marii Zaccaria, Wyznawcy, 3 kl.
6 wt.	dzień ferialny, 4 kl.
7 śr.	Śś. Cyryla i Metodego, Biskupów i Wyznawców, 3 kl.
8 czw.	Św. Elżbiety (Portugalskiej), Królowej i Wdowy, 3 kl.
9 pt.	dzień ferialny, 4 kl.
10 sob.	Siedmiu Braci Męczenników, śś. Rufiny i Sekundy, Dziewic i Męczennic, 3 kl.
11 niedz.	7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, 2 kl.
12 pn.	Św. Jana Gwalberta, Opata, 3 kl., wsp. śś. Nabora i Feliksa, Męczenników
13 wt.	P.P. Śś. Andrzeja Świerada i Benedykta, Wyznawców, 3 kl.
14 śr.	Św. Bonawentury, Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl.
15 czw.	P.P. Św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, Biskupa i Męczennika, 3 kl., wsp. św. Henryka Cesarza i Wyznawcy, 3 kl.
16 pt.	dzień ferialny, 4 kl., wsp. Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmelu
17 sob.	Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę, 4 kl., wsp. św. Aleksego, Wyznawcy
18 niedz.	8. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, 2 kl.
19 pn.	Św. Wincentego a Paulo, Wyznawcy, 3 kl.
20 wt.	P.P. Bł. Czesława, Wyznawcy, 3 kl., wsp. św. Hieronima Emiliani, Wyznawcy, 3 kl., wsp. św. Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy
21 śr.	Św. Wawrzyńca z Brindisi, Wyznawcy i Doktora Kościoła, 3 kl., wsp. św. Praksedy, Dziewicy
22 czw.	Św. Marii Magdaleny, Pokutnicy, 3 kl.
23 pt.	Św. Apolinarego, Biskupa i Męczennika, 3 kl., wsp. św. Liboriusza, Biskupa i Wyznawcy
24 sob.	P.P. Św. Kingi, Dziewicy, 3 kl., wsp. św. Krystyny, Dziewicy i Męczennicy
25 niedz.	9. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, 2 kl., wsp. św. Jakuba, Apostoła, 2 kl.
26 pn.	Św. Anny, Matki Najświętszej Maryi Panny, 2 kl.
27 wt.	dzień ferialny, 4 kl., wsp. św. Pantaleona, Męczennika
28 śr.	Śś. Nazariusza i Celsa, Męczenników, Wiktora I, Papieża i Męczennika oraz Innocentego I, Papieża i Wyznawcy, 3 kl.
29 czw.	Św. Marty, Dziewicy, 3 kl., wsp. śś. Feliksa, Symplicjusza, Faustyna i Beatryczy, Męczenników
30 pt.	dzień ferialny, 4 kl., wsp. Śś. Abdona i Sennena, Męczenników
31 sob.	Św. Ignacego Loyoli, Wyznawcy, 3 kl.

Porządek Mszy św. w naszym kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

na facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia