BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
Przeorat pw. Niepokalanego Serca NMP

w Gdyni

Porządek nabożeństw

styczeń

A.D. 2020

Nowy rok w Imię Pańskie

Drodzy Wierni, miesiąc styczeń rozpoczyna nowy rok kalendarzowy. Często mówimy ze słusznością, o nowym roku Pańskim. Istotnie powinniśmy starać się, aby to było rzeczywistością, aby nowy rok był dla nas rokiem naprawdę Pańskim, abyśmy naszym życiem przyczyniali do chwały Zbawiciela. Kalendarz liturgiczny na początku stycznia zawiera święto Imienia Jezus. To święto powinno być pomocą, powinno zbliżyć nas do ideału, aby wielbić Zbawiciela, czyniąc nowy rok rokiem Pańskim, rokiem Jezusowym, aby przyjście Pana Jezusa spowodowało naszą reakcję, czyli naszą miłość i uwielbienie. To przecież nic innego jak właśnie uczynienie, aby ten rok był rokiem pod znakiem Jezusowym.

Aby zrozumieć wielkość i znaczenie imienia „Jezus”, musimy pamiętać co ono oznacza oraz dlaczego Bóg Ojciec wybrał właśnie to imię dla swego jednorodzonego, umiłowanego Syna przed wiekami, jak o tym czytamy w Ewangelii: „Nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się w łonie poczęło”.

Etymologicznie hebrajskie imię „Jezus” znaczy tyle, co Zbawca; Bóg, który ratuje, pomaga. W naszym Panu jest rzeczywiście ratunek, a w naszym powrocie do Niego – pomoc Boża dla nas. Ale etymologia słowa to nie wszystko. Mamy do czynienia z czymś nieskończenie większym niż z kilkoma literami, dźwiękami czy symbolicznymi znaczeniami. Imię Syna Bożego ma odbicie w rzeczywistości, odpowiada prawdzie. Zbawiciel rzeczywiście jest pomocą i ratunkiem Bożym dla nas. Aby to dobrze zrozumieć i pojąć wielkość Chrystusa Pana oraz znaczenie Jego Imienia, musimy mieć przed oczyma stan ludzkości przed przyjściem Chrystusa oraz musimy pamiętać jaka była kondycja wszystkich ludzi, zanim Zbawiciel dokonał dzieła Odkupienia.

Bóg stworzył człowieka w stanie przyjaźni ze sobą. Przed grzechem pierworodnym nasi prarodzice byli szczęśliwi. Adam i Ewa jednak po pewnym czasie powiedzieli Bogu: non serviam – „nie będę służył” i bunt ten zranił ludzką naturę. Dlatego również my każdym naszych grzechem mówimy Bogu to samo. Ludzkość utraciwszy łaskę zaczęła się pogrążać w coraz to gorszym stanie, brnęła z grzechu w grzech. Człowiek pokazał, że oddaliwszy się od Boga jest zdolny w przestrzeni moralności tylko i wyłącznie do grzechu oraz upadków. Skutki upadku pierwszych rodziców, jak również wszystkich ich osobistych grzechów, są odczuwalne nawet po przyjściu Boga-człowieka i odkupieniu przez Niego ludzkości. Nawet po narodzinach Chrystusa trudno jest człowiekowi trwać przy dobru i unikać zła.

O ile bardziej było to trudne przed Chrystusem Panem? O ile bardziej opłakany był stan przed przyjściem Mesjasza? I właśnie takich, przygniecionych grzechem, ludzi Bóg postanowił ratować poprzez zbawczą Ofiarę swego Syna na krzyżu. Dzieło Odkupienia, dzieło pojednania obrażonego Boga z obrażającym Go człowiekiem, zdecydowanie przewyższa swym ogromem i cudownością stworzenie wszechświata.

 Aby naprawić stan wynikający z grzechu pierworodnego, Bóg w swej niepojętej mądrości i dobroci wskazał na Wcielenie. Jeśli Bóg miał jako człowiek naprawić to, co zrujnował grzech pierworodny, musiał otrzymać jakieś imię. Spośród wszystkich imion, imię „Jezus” było tym jedynie właściwym. Bóg od samego początku nadał i wybrał imię „Jezus”, aby wyrazić cel i powód Wcielenia Syna Bożego. Samo już imię Mesjasza miało pokazywać i przypominać całe boże dzieło Odkupienia ludzkości. Zostało to imię nadane Mesjaszowi przez samego niebieskiego Ojca jako imię własne: „W szóstym miesiącu (od zwiastowania Zachariaszowi narodzenia św. Jana Chrzciciela) posłał Bóg Ojciec anioła Gabriela do miasta zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef (...) anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus»" (Łk 1, 26-31). Święty Mateusz przypomina, że to samo polecenie otrzymał również św. Józef: „Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów»" (Mt 1, 20-21).

 O mocy imienia „Jezus” poucza nas sam Zbawiciel: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna" (J 16, 23-24). „Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego pili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie” (Mk 16, 17-18).

 Apostołowie zawierzyli Chrystusowej obietnicy i spełniła się ona na nich w całej pełni. W imię Chrystusa czynili cuda. Święty Piotr do napotkanego kaleki od urodzenia mówi: „Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!” (Dz 3, 6). Do zdumionego tym cudem tłumu Apostoł mówi: „Przez wiarę w Jego Imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to przywróciło siły” (Dz 3, 16). To samo wyznanie powtórzy także przed najwyższą radą żydowską: „Jeżeli przesłuchujecie nas w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – ​​ że przez Niego ten człowiek stanął zdrowy (...) I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4, 10-12).

 Święty Paweł imieniu Jezusa oddaje najwyższe pochwały: „Uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię «Jezus» zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych (Flp 1, 8-10) oraz „Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko (czyńcie) w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego” (Kol 3, 17).

 Jako cel swojej całej niezmordowanej działalności apostolskiej św. Paweł wskazuje: „Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Dz 16, 18). Także św. Paweł w imię Jezusa czynił cuda. Do szatana, który opętał pewną dziewczynę, woła: „Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł!” (Dz 3, 6-7).

Z tego wszystkiego jasno wynika, że powinniśmy czcić imię naszego Pana, bo ono wyraża i zawiera w sobie wszystkie błogosławione skutki dzieła Odkupienia. Pojawia się pytanie: jak powinniśmy czcić to imię? Na kilka sposobów.

• Poprzez pamięć. Powinniśmy pamiętać co to imię oznacza, i co Osoba nosząca to imię dla nas uczyniła. Zatem pierwszym sposobem czci imienia „Jezus” jest pamięć na dobrodziejstwa Chrystusa i ufność w moc imienia „Jezus”.

• Następnie powinniśmy je czcić przez wymawianie, wymawianie oczywiście z szacunkiem i miłością a nie bezmyślnie, używając go jako przecinka, albo jakiegoś przerywnika w toku mowy. ​​ 

• Kolejnym sposobem czci jest wzywanie imienia „Jezus”. Z ufnością powinniśmy wzywać i przyzywać pomocy Zbawiciela. Jak często Kościół, chcąc prosić Boga Ojca o łaski, czyni to właśnie przez imię Jezusa Pana. Sam Zbawiciel zapewnia nas: „o cokolwiek będzie prosili w Imię moje, otrzymacie”.

• Ostatnim sposobem czci jaki chcemy wymienić jest gorliwość dla imienia „Jezus”. Część i uwielbienie imienia Jezusowego powinny być celem, pobudką wszystkich naszych czynów, jak nas do tego zachęca św. Paweł: „Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko (czyńcie) w imię Pana Jezusa”. Albo na innym miejscu: „czy jęcie czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie dla chwały Boga czyńcie”.

Drodzy Wierni, pamiętajmy jak wiele zawdzięczamy naszemu Panu, i że Jego Imię wyraża w sposób całkowity i doskonały całe dzieło Odkupienia. Czcijmy je przez naszą pamięć, przez pobożne wymawianie, przez wzywanie tego Imienia, a przede wszystkim starajmy się naszym życiem być gorliwi dla tego Imienia, aby nowy rok 2020 był rokiem poświęconym Jezusowi.

Z błogosławieństwem kapłańskim,

ks. Krzysztof Gołębiewski

* ​​ * ​​ *

AKTUALNOŚCI

* Jasełka i spotkanie wiernych oraz konferencja duchowa

Serdecznie zapraszamy wszystkich na jasełka oraz spotkanie kolędowe, które odbędzie się w sobotę 11 stycznia 2020 r. w przeoracie w Gdyni.

Program:

- 09.30 – Msza św.

- ok. 10.20 – konferencja duchowa

- po wykładzie przedstawienie jasełek

Tuż po przedstawieniu spotkanie kolędowe, skromny poczęstunek przygotowany przez wiernych.

* ​​ * ​​ *

* Spotkanie Krucjaty Eucharystycznej

W niedzielę 19 stycznia odbędzie się kolejne spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dzieci. Po katechezie, dzieci zjedzą wspólnie obiad i wysłuchają wykładu kapłana. Następnie razem spędzą wolny czas. Rodzice proszeni są o zgłoszenie kapłanowi obecności dzieci, by mógł zaplanować przygotowanie odpowiedniej ilości posiłków.

* ​​ * ​​ *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań o kryzysie w Kościele

​​ według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

- Kto jest przedstawicielem Magisterium Kościoła?

Przedstawicielem Magisterium Kościoła jest mocą prawa Bożego papież dla Kościoła powszechnego oraz biskupi dla swych diecezji.

Bóg dał im, jako najwyższym nauczycielom wiary, zadanie przekazywania nauki chrześcijańskiej osobom im powierzonym i troszczenia się o czystość tej nauki. Przez to kontynuują oni dzieło naszego Pana Jezusa Chrystusa, który po swym Wniebowstąpieniu nie przebywa już widzialnie między nami. „Kto was słucha, mnie słucha; a kto wami gardzi, mną gardzi” – powiedział Chrystus swym Apostołom (Łk 10, 16), a to dotyczy oczywiście także biskupów, którzy są przecież następcami Apostołów.

- Czy Magisterium Kościoła jest nieomylne?

Tak, Magisterium Kościoła jest nieomylne. Do tego konieczne są jednak określone warunki – w przeciwnym wypadku nie można wykluczyć możliwości zaistnienia błędu. Nie każda wypowiedź czy kazanie papieża bądź biskupa, nie każda papieska encyklika są więc nieomylne, ale nieomylność dotyczy tylko tych wypowiedzi, które w specjalny sposób deklarują swoją nieomylność.

- Kiedy papież jest nieomylny?

Papież jest nieomylny, kiedy przemawia ex cathedra, tzn. kiedy jako najwyższy nauczyciel narodów podnosi jakąś prawdę do obowiązującego wszystkich wiernych dogmatu. W tych przypadkach zapewniana jest papieżowi asystencja Ducha Świętego, tak iż nie może się on mylić. Ponadto teologowie przypisują papieżowi nieomylność jeszcze w niektórych przypadkach, np. przy kanonizacji, przy ustanawianiu powszechnych praw Kościoła albo jeśli powtarza on naukę głoszoną przez wszystkich swych poprzedników.

Sobór Watykański I naucza: „Kiedy biskup Rzymu przemawia ex cathedra, to znaczy jeśli wykonując swój urząd pasterza i nauczyciela wszystkich chrześcijan mocą swego najwyższego apostolskiego autorytetu rozstrzyga, że dana nauka w dziedzinie wiary lub moralności ma być przestrzegana przez cały Kościół, wtedy posiada on za pomocą obiecanej mu w osobie św. Piotra Bożej asystencji ową nieomylność, w którą Boski Zbawca chciał wyposażyć Kościół przy definiowaniu nauki wiary i moralności”. Nieomylność papieska stoi w służbie zachowania wiary, która – jak widzieliśmy – jest przecież niezmienna i do zbawienia konieczna.

Ten sam sobór podkreśla to w innym miejscu: „Następcom Piotra został obiecany Duch Święty nie po to, aby oni przez Jego objawienie głosili jakąś nową naukę, ale aby z Jego asystencją święcie zachowywali i wiernie objaśniali przekazane przez Apostołów Objawienie, względnie spuściznę wiary”. Takie ogłoszenie dogmatu nie zdarza się zbyt często i wielu papieży z tej władzy w ogóle nie skorzystało. W naszym stuleciu ogłoszono tylko jeden dogmat, mianowicie dogmat o cielesnym Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Został on ogłoszony przez Piusa XII 1 listopada 1950 r.

* ​​ * ​​ *

KALENDARZ ​​ LITURGICZNY

na styczeń A.D. 2019

Porządek Mszy św. w kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie:

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

na facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia