BIULETYN INFORMACYJNY

BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
Przeorat pw. Niepokalanego Serca NMP

w Gdyni

Porządek nabożeństw

grudzień

A.D. 2019

Adwent – czas gotowości na przyjście Pana

Drodzy Wierni, pierwszy dzień grudnia jest początkiem nowego roku liturgicznego. Cały porządek, cały przebieg roku kościelnego ma na celu przypominać nam najważniejsze prawdy naszej świętej wiary, a tym samym ​​ wydarzenia z życia naszego Pana Jezusa Chrystusa, Matki Bożej i świętych. W ten sposób liturgia prowadzi nas do świętości. Przypominając najważniejsze wydarzenia dzieła Zbawienia, chce Kościół święty wprowadzać nas, co roku ​​ głębiej, w te wspaniałe tajemnice. Celem roku liturgicznego jest właśnie przypominanie nam tych wydarzeń, abyśmy coraz głębiej je poznawali i nimi żyli.

Zaczynając okres Adwentu, rozważmy jak powinniśmy go przeżywać. Dobre przeżycie Adwentu jest warunkiem owocnych w duchowe dobra świąt Narodzenia Pańskiego. Słowo „Adwent” pochodzi z łaciny od słowa advenire co znaczy przybywać, przychodzić. Sama więc nazwa tego okresu liturgicznego mówi nam, że chodzi w nim, o przyjście, mianowicie przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ewangelia z I niedzieli Adwentu zapowiada nam drugie przyjście naszego Pana, które nastąpi na końcu świata. Chrystus wówczas przyjdzie jako sędzia żywych i umarłych. Kościół św. pokazuje nam więc podwójne przyjście naszego Pana. Pierwsze z nich już się dokonało dwa tysiące lat temu w Betlejem, a drugie nastąpi na końcu czasów. Aby dobrze odpowiedzieć na zamiar naszej duchowej Matki – Kościoła, rozważmy krótko te dwa przyjścia naszego Zbawiciela.

Najpierw przyjście naszego Pana jako Zbawiciela. Oto Syn Boży przyszedł w ludzkiej naturze, aby nas zbawić, aby nas odkupić z niewoli grzechu. To przyjście naszego Pana powinno nas wielce radować i zachęcać do dziękczynienia. Wymienię krótko niektóre dobrodziejstwa będące następstwem ​​ dzieła Zbawienia, aby nasza wdzięczność była jeszcze większa.

Po pierwsze jesteśmy odkupieni od grzechu pierworodnego, czyli grzechu pierwszych rodziców. Z tym grzechem przychodzi na świat każdy człowiek z wyjątkiem Matki Najświętszej. Święty Tomasz z Akwinu naucza, że Bóg nie stał się człowiekiem po to, aby zgładzić wszystkie grzechy, ale przede wszystkim grzech pierworodny gdyż on w swoim zasięgu jest największy, dotyka każdego człowieka. Grzech pierwszych rodziców możemy również nazwać grzechem pierwotnym, ponieważ w nim mają korzenie wszystkie inne grzechy. Bez przyjścia Odkupiciela byłoby niemożliwe osiągnięcie życia wiecznego. Ludzie żyjący przed przyjściem naszego Pana mogli liczyć na ​​ zbawienie tylko ze względu na przyszłego Mesjasza i Zbawiciela. W Liście św. Pawła do Kolosan czytamy: „was, umarłych na skutek występków (…) razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża”.

Następnie Chrystus Pan chciał również wynagrodzić swemu Ojcu za nasze osobiste grzechy które popełniliśmy po naszym chrzcie. Święty Jan Apostoł pisze w swym liście: „Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet kto zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i nie tylko nasze, lecz również za grzechy całego świata”. Z owoców dzieła Odkupienia bardzo obficie korzystamy przyjmując sakrament pokuty. Kapłan może udzielić nam absolucji właśnie na mocy zasług naszego Pana, które wyjednują nam miłosierdzie Boże.

Już te dwa wymienione powody są wystarczające, aby naszemu Zbawicielowi dziękować. Nasz Pan zrobił jednak więcej dla nas. Nie tylko zgładził nasze grzechy lecz także otworzył nam drogę do nieba, do naszej niebiańskiej ojczyzny. Sam mówi przecież o sobie: „Jam jest droga, prawda i żywot”. Dlatego powinniśmy często rozważać naukę naszego Pana, która zawarta jest w Piśmie świętym albo w katechizmie.

To jeszcze nie jest wszystko. Chrystus daje nam jeszcze sakramenty święte, które czerpią swą uświęcającą moc z Jego cierpień, przez które zostaliśmy odkupieni. W specjalny sposób rozważmy na tym miejscu znaczenie Najświętszego Sakramentu Ołtarza. Otóż ten sakrament nie zawiera samej tylko łaski Bożej, ale zawiera Boga samego, samo źródło wszystkich łask. Tym sakramentem chce nasz Boski Mistrz nas wzmocnić na drodze do naszego zbawienia. Dlatego korzystajmy chętnie z Chleba Życia i wzmacniajmy nim swe dusze.

Także dzięki przyjściu naszego Pana i Jego chwalebnemu zmartwychwstaniu możemy oczekiwać naszego zmartwychwstania, zmartwychwstania naszych ciał. Apostoł Narodów w Liście do Koryntian pisze właśnie o tym: „I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia”. Dlatego używajmy środków do naszego zbawienia, abyśmy wraz z Chrystusem powstali do życia wiecznie szczęśliwego.

W świetle tych rozważań, jasnym się staje, że powinniśmy być wdzięczni Bogu Ojcu za posłanie na ziemię Jego jednorodzonego Syna, a naszemu Odkupicielowi za realizację tego posłannictwa, czyli za przyjęcie ludzkiej natury. To historyczne przyjście, o którym teraz mowa, dokonało się dwa tysiące lat temu. Wielu ludzi w tamtych czasach nawet nie dostrzegło, że Zbawiciel przyszedł na ten świat, tak jak wielu nie chce o tym nic słyszeć w dzisiejszych czasach.

Przy drugim przyjściu sytuacja się całkowicie odmieni. Dla wszystkich ludzi wszystkich czasów stanie się jasne, że Chrystus jest Panem oraz Sędzią żywych i umarłych. Nie tylko sposób Jego przyjścia będzie różny, lecz również i cel. Przy pierwszym przyjściu celem było odkupienie rodzaju ludzkiego. Przy drugim przyjściu będzie nim sąd nad całym rodzajem ludzkim. Pierwsze przyjście dokonało się w błogiej ciszy betlejemskiej nocy, drugiemu będą towarzyszyły groźne fanfary trąb anielskich. ​​ 

To drugie przyjście powinno w nas budzić lęk i drżenie. Gdy Józef z Egiptu mówił do swych braci: „ja jestem tym, którego sprzedaliście do Egiptu”, ci przerazili się bardzo. Przypomnieli sobie swój zły czyn i wiedzieli że Józef ma władzę ich surowo ukarać. O ile większy strach w sercu grzesznika, powinna wywoływać perspektywa przyjścia Chrystusa Pana dla odbycia sądu i wydania wyroku. To właśnie nasze grzechy są przyczyną, dla której On cierpiał. Jeżeli jeszcze rozważymy, że ten sędzia jest wszechwiedzący, wszechmocny oraz sprawiedliwy, to będziemy przejęci jeszcze bardziej.

Chrystus jako sędzia jest wszechwiedzący. Z jakimi uczuciami stanie grzesznik przed sędzią, który zna nie tylko zewnętrzne czyny, ale także tajniki serca i wszystkie grzechy, nawet te wewnętrzne? Nie będzie żadnej możliwości tłumaczenia czy przekonywania o swej niewinności, gdyż sędzia jest Bogiem i wie wszystko. Nie będzie możliwości apelacji, bo sędzia jest najwyższą instancją.

Ten sędzia przyjdzie, aby sprawiedliwych nagrodzić, ale także by ukarać wszystkich zatwardziałych grzeszników. Pan przyjdzie z mocą i majestatem, aby bezbożnych z duszą i ciałem wydać na męki wieczne. Grzesznicy na ziemi, pławiąc się w chwilowym zadowoleniu i zmysłowych przyjemnościach, próbują wymazać ze swej świadomości prawdę o przyszłym sądzie ostatecznym. Kiedy jednak ten sąd już rozpocznie swe posiedzenie, to będą musieli ​​ uznać, że Pan Jezus jest jedynym Panem całego świata, Sędzią żywych i umarłych.

Słodki Zbawiciel, gdy przyjdzie na sąd będzie sprawiedliwym sędzią. Czas Jego litości i miłosierdzia, w którym jako dobry pasterz szukał cierpliwie zagubionych w grzechach owieczek, bezpowrotnie minie. Na końcu świata wszyscy, którzy nadużywali Bożej dobroci bądź nie chcieli z niej korzystać, będą musieli poddać się Bożej sprawiedliwości! I im większa na początku była wzgardzona przez grzesznika łagodność i dobroć Odkupiciela, tym większa będzie na końcu surowość przy wydawaniu wyroku! ​​ 

Chcąc uniknąć obaw i strachu przed sędzią surowym i wszechwiedzącym, przyjmijmy z otwartym sercem Zbawiciela przychodzącego do nas w postaci małego dzieciątka. Z wiarą i miłością udajmy się do Niego. Pozwólmy, aby Jego łaska przynosiła w nas obfite owoce. Starając się żyć w stanie łaski uświęcającej, odwołujmy się do wstawiennictwa Najświętszej Panienki. Zwracajmy się do Niej często w czasie Adwentu, aby pomogła nam dobrze przygotować się na przyjście Jej boskiego Syna.

Z błogosławieństwem kapłańskim,

ks. Krzysztof Gołębiewski

* ​​ * ​​ *

AKTUALNOŚCI

* Spotkanie Krucjaty Eucharystycznej

W niedzielę 15 grudnia odbędzie się kolejne spotkanie Krucjaty Eucharystycznej dzieci. Po katechezie, dzieci zjedzą wspólnie obiad i wysłuchają wykładu kapłana. Następnie razem spędzą wolny czas. Rodzice proszeni są o zgłoszenie kapłanowi obecności dzieci, by mógł zaplanować przygotowanie odpowiedniej ilości posiłków.

* ​​ * ​​ *

* Rekolekcje adwentowe w Gdyni

Rekolekcje adwentowe w Gdyni odbędą się w dniach 20-22 grudnia. Wygłosi je ks. Karol Stehlin. Dokładny plan rekolekcji będzie dostępny później. ​​ 

* ​​ * ​​ *

* Kiermasz świąteczny w Gdyni

W niedziele 22 grudnia w kościele pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Gdyni, odbędzie się kiermasz świąteczny, podczas którego będzie można zakupić: kartki świąteczne, ciasta, ozdoby i wiele innych pięknych rzeczy. Dochód przeznaczymy na zakup nowego ornatu dla przeoratu. Wszystkie życzliwe i chętne do współpracy przy organizacji tego wydarzenia osoby, są proszone o kontakt bezpośredni z Panią Zofią Leonarczyk lub drogą e-mailową na adres: organizacja.gdynia@gmail.com najpóźniej do dnia 16 grudnia.

* ​​ * ​​ *

* Zmiana godziny nabożeństw w I piątek i I sobotę miesiąca

Od grudnia na stałe ulegnie zmianie porządek nabożeństw w pierwszy piątek i pierwszą sobotę miesiąca. Msza św. śpiewana będzie odprawiana o godz. 19.00. Przed Mszą będą miały miejsce nabożeństwa. Oto dokładny plan:

Pierwszy piątek miesiąca:

17.15 - możliwość spowiedzi

18.00 - nabożeństwo pierwszopiątkowe (śpiewana litania, akt wynagradzający oraz tajemnice bolesne różańca¹)

19.00 - Msza św. śpiewana

Pierwsza sobota miesiąca:

16.15 - możliwość spowiedzi

17.00 - nabożeństwo pierwszosobotnie (radosna części różańca oraz litania loretańska)

17.40-18.00 - możliwość spowiedzi i cicha adoracja

(możliwość rozmyślania nad tajemnicą bądź tajemnicami różańcowymi, czyli spełnienia jednego z warunków owocnego odprawienia nabożeństwa pierwszosobotniego )

18.00 - część bolesna różańca

18.30 - część chwalebna różańca (18.50 błogosławieństwo Najśw. Sakramentu)

19.00 - Msza św. śpiewana

* ​​ * ​​ *

* Msze za dobroczyńców

W Litanii do wszystkich świętych wypowiada Kościół święty następującą prośbę: „Abyś wszystkich dobrodziejów naszych wiekuistą zapłatą nagrodzić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie”. Zachęca nas w ten sposób do modlitwy za naszych dobroczyńców, która jest objawem wdzięczności za otrzymane dobro. Obowiązek wdzięczności spełnia również nasze Bractwo, modląc się za swych dobroczyńców, dzięki wsparciu których może funkcjonować i bronić skarbu Tradycji. Jest to modlitwa różańcowa, ale przede wszystkim Msze święte odprawiane w intencji żyjących i zmarłych dobroczyńców. Przełożeni zalecają, aby w przeoratach Bractwa ofiarowano jedną Mszę św. w miesiącu za żywych i jedną Mszę za zmarłych dobroczyńców. W przeoracie w Gdyni te Msze będą odprawiane w pierwszą (za żywych) i trzecią (za zmarłych) niedzielę miesiąca.

* ​​ * ​​ *

KRYZYS W KOŚCIELE OKIEM WYTRAWNEGO TEOLOGA

(ciąg dalszy rozważań o kryzysie w Kościele

​​ według ks. Mateusza Gaudrona FSSPX)

Czy wiara jest do zbawienia koniecznie potrzebna?

Według nauki Pisma św. wiara jednoznacznie jest konieczna do osiągnięcia wiecznego zbawienia. Tak mówi Chrystus: „Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16), a św. Paweł naucza: „Bez wiary zaś nie podobna jest podobać się Bogu” (Hebr 11, 6). Z ostrzeżeń Apostołów przed poganami i błędnowiercami wynika jasno, że nie chodzi tu o byle jaką wiarę, ale o prawdziwą wiarę: „Przyjdzie bowiem czas gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie nauczycieli – mając uszy chciwe pochlebstwa i od prawdy słuch z pewnością odwrócą, a obrócą się ku baśniom” (2 Tym 4, 3n). Te słowa nie wykluczają możliwości zbawienia dla tych, którzy bez własnej winy nie wyznają wiary katolickiej. Jeśli żyją wiernie według własnego sumienia, Bóg znajdzie środki i sposoby, by doprowadzić ich do zbawienia. Ale jest jasne, że kto z własnej winy nie wyznaje prawdziwej religii, z uporem trwając w błędzie, pójdzie na wieczne potępienie. W sprawach wiary nie chodzi więc o teologiczne spory, ale o wieczne zbawienie lub potępienie nieśmiertelnych dusz.

* ​​ * ​​ *

KALENDARZ ​​ LITURGICZNY

na grudzień A.D. 2019

* * *

Porządek Mszy św. w kościele przeoratowym na kolejne tygodnie podawany będzie w kruchcie kościoła oraz można go będzie znaleźć w internecie

na stronie gdyńskiego przeoratu: https://gdynia.fsspx.pl

facebooku: https://www.facebook.com/FSSPXGdynia