W niedziele 24. lutego przeorat w Gdyni gościł krajowego duszpasterza rycerstwa Niepokalanej, księdza Dawida Wierzyckiego.
Dzień MI rozpoczął się Mszą świętą, po zwyczajowej ceremonii pokropienia wiernych, miało miejsce przyjęcie do postulatu krucjaty eucharystycznej dziewięciorga dzieci. Po półrocznym okresie aspirantury, gdzie kandydaci na rycerzy wprawiali się ćwiczenia jakie są obowiązkiem każdego członka krucjaty. Przez co miesięczne spotkania pogłębiały znaczenie i cel krucjaty. Po tym okresie przygotowania, sprawdzenia jakości pragnienia służenia Bogu, dzieci rozpoczęły okres postulatu. Podczas ceremonii skierował ks. Dawid płomienne zachęty do dzieci poprzez porównanie ich do małego druciku (piorunochronu), który oddala pioruny od pięknego ogromnego pałacu chroniąc go przez katastrofą, a także przybliżył życie pastuszków z Fatimy, którzy prostym swoim życiem nawracali tak wiele grzeszników.
Następnie dzieci odmówiły, piękny akt:
„O Boskie Serce Jezusa! Upadając do stóp Twoich, oświadczamy Ci, iż bardzo pragniemy należeć do grona Twoich Rycerzy. Aby dostąpić tej łaski, postanawiamy czcić Cię gorąco i serdecznie w Najświętszym Sakramencie. Przyrzekamy również starać się o nabywanie cnoty czystości, dobroci, posłuszeństwa i pilności, których wymagasz od swoich Rycerzy. O Maryjo! Królowo Krucjaty, uproś nam łaskę, byśmy w tych postanowieniach wytrwali i w czyn je wprowadzili. O Jezu! Który tak bardzo kochasz dzieci, okaż nam dobroć i miłość Serca swego. Amen.”
Ceremonia zakończyła się poświęceniem medalików i ich nałożeniem. Następnie ks. Dawid odprawił Msze świętą. Po której wygłosił 2 wykłady, pomiędzy którymi był czas na małą przerwą i wzmocnienie sił na dalszą część programu. W naukach krajowy duszpasterz poruszył kwestie oddania się w ręce Niepokalanej Maryi Panny, porównując nas do małego dziecka, które całkowicie jest oddane i zależne od swojej matki. Został także przywołany wielki święty dwudziestego wieku, który całkowicie oddał swoje życie Niepokalanej, św. Maksymilian Maria Kolbe. Ks. Dawid także przywołał piękne porównanie, które obrazowało nasze oddanie się Jej jako niewolnik Królowej. Porównał nas do pędzla, który sam z siebie nic nie jest wstanie nic zrobić, zaś kiedy weźmie je do ręki artysta to tworzy, poprzez to narzędzie, piękne obrazy. Po drugim wykładzie miała miejsce adoracja Najśw. Sakramentu oraz przyjęcie 3 nowych członków do Rycerstwa Niepokalanej.