Oblacje Siostry Hildegardy – 15.09.2018 (zdjęcia)

W sobotę 15 września w homili wygłoszonej przez ks. Krzysztofa kaznodzieja podkreślił fakt, iż wśród wielu Świąt Maryjnych opiewających Jej przywileje znajduje się też i dzisiejsze, ukazujące „przykład Maryi, która mimo tego, że najmijsza w oczach Bożych, nie była wolna od boleści i cierpień.” Ten przykład ma nam ukazywać, że nasza pobożność ma być zwyczajna i pełna zawierzenia Bogu, cokolwiek by się z nami działo.

Podczas tej Mszy Świętej, posługująca w gdyńskim Przeoracie, siostra Hildegarda, oblatka Bractwa Kpałańskiego Świętgo Piusa X, złożyła swoje Oblacje czasowe, na trzy lata.

Oblatki Bractwa Kapłańskiego, założone w 1973 roku, jak określają ich statuty, napisane przez arcybiskupa Marcela Lefebvre, obejmują dwie grupy osób: pierwsza są to zakonnice, które opuściły swoje rodziny zakonne, skażone herezją modernizmu, po to by zachować życie zakonne i korzystać z prawdziwych Sakramentów a zwłaszcza z Ofiary Mszy Świętej; bądź są to niewasty, którym wiek nie pozwala już wstąpić do żadnego zgromadzenia zakonnego, a chcą one wieść życie pobożne i służyć dziełom apostolskim Bractwa Kapłańskiego.

Oblatki – jak sama nazwa wskazuje, (łac. Oblatio – ofiara) ofiarowują się Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu, jako żertwa za uświęcenie Kapłanów i tych, którzy do kapłaństwa się przygotowują. Za model i Patronkę otrzymały od Założyciela Dziewicę Maryję, Matkę Kapłana na wieki i tak jak Ona stojąca u stóp Krzyża i Współcierpiąca za Zbawicielem, mają uczestniczyć w Ofierze Chrystusa Pana. Dlatego też święto Siedmiu Boleści, jest świętem Patronalnym sióstr Oblatek i w tym to dniu skłądają one swoje przyrzeczenia.

Formacja sióstr Oblatek odbywa się w Nowicjacie znajdującym się w Szwajcarii w miejscowości Salvan, położonej nieopodal Econe, kolebki Bractwa Kapłańskiego. Chcąc wstąpić do tego Zgromadzenia trzeba znać język francuski lub angielski. Wspólnota jest międzynarodowa. Cały proces przygotowania do złożenia pierwszej Oblacji trwa dwa lata: rok postulatu zakończony obłóczynami, czyli przywdzianiem stroju zakonnego i rok Nowicjatu. Podczas formacji, siostry zdobywają umiejętności praktyczne jak i teoretyczne. Słuchają wykładów z historii Kościoła, duchowości, Katechizmu, życia religijnego; uczą się śpiewu gregoriańskiego, a także: szycia, gotowania, prowadzenia ogrodu, czy posługi w zakrystii.

Po złożeniu pierwszej Oblacji, siostry opuszczają Nowicjat i udają się na placówki, są wszędzie tam, gdzie znajdują się Przeoraty Bractwa i posługują w tym co jest konieczne do ich funkcjonowania.