BIULETYN INFORMACYJNY
BRACTWO KAPŁAŃSKIE ŚW. PIUSA X
Przeorat pw. Niepokalanego Serca NMP
w Gdyni
Porządek nabożeństw
Wrzesień A.D. 2018
„A myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa, w nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie nasze”.
Drodzy Wierni, w połowie miesiąca września, dokładnie 14 września, obchodzi Kościół święty uroczystość Podwyższenia Krzyża. Geneza tego święta sięga wydarzeń, które miały miejsce w IV i VII wieku. Mianowicie w IV wieku, po ustaniu prześladowań chrześcijan, została odnaleziona najcenniejsza relikwia chrześcijaństwa – relikwia Krzyża Świętego. Złożono ją w bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie, wybudowanej specjalnie do tego celu za czasów cesarza Konstantyna Wielkiego. W wieku VII cesarz Herakliusz odzyskał relikwię, która została stracona w wyniku wcześniejszego najazdu Persów na cesarstwo. Pierwotnie wspominał Kościół te dwa wydarzenia obchodząc dwa odrębne święta, teraz obydwa te wydarzenia upamiętnia się razem 14 września.
Dlaczego Kościół chce obchodzić to święto jeszcze w XXI wieku? Dlatego że, Krzyż jest w samym centrum religii katolickiej, należy do samej jej istoty. Nie zbliżymy się do zrozumienia miłości Pana Boga bez Krzyża Chrystusowego. Nie pojmiemy samych siebie bez Krzyża Chrystusowego. Kościół chce nam pokazać znaczenie Krzyża, chce dokonać jego podniesienia w naszym życiu, w naszych sercach. I jak dawniej chrześcijanie z wielką radością świętowali znalezienie, a potem odzyskanie relikwii, tak my dziś z radością świętujemy odnalezienie znaczenia Krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa w naszym życiu.
A jakie jest znaczenie Krzyża? Czytamy o tym we fragmencie Listu do Galatów: „A myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa, w nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie nasze; przez niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni” (Gal 6, 14). Święty Paweł pisał też, że Krzyż jest zgorszeniem dla żydów i głupstwem dla pogan. Dlaczego więc mamy się z niego chlubić? Przede wszystkim dlatego, że śmierć Zbawiciela na Krzyżu dokonała naszego Odkupienia z naszych win; przez krew przelaną na Krzyżu jesteśmy obmyci z naszych grzechów. Nasz słodki Zbawiciel pokazał nam przez całą swą mękę, że nas miłuje, a śmierć na Krzyżu jest szczytem tej miłości. Dlatego właśnie powinniśmy się szczycić Krzyżem naszego Pana.1
Nasz stosunek do Krzyża Pańskiego nie powinien ograniczać się jedynie do podziwu czy dumy. Jak nasz Pan okazał przez swój trud i swe cierpienia, że nas miłuje; tak i my również przez nasze małe ofiary powinniśmy pokazać, że odwzajemniamy Jego miłość. Krzyż jest zatem symbolem, okazaniem na zewnątrz, miłości naszego Pana ku nam i naszej ku Niemu.
Poprzez naszą miłość do Krzyża okazujemy wdzięczność. Ale jak powinna przejawiać się ta miłość do Krzyża? Co oznacza miłość do Krzyża? Oznacza ona nic innego jak to, że przyjmujemy cierpliwe różnego rodzaju przeciwności, które nas spotykają. Nie znaczy to, że nie sprawiają nam one cierpienia, że są przyjemne. Cierpienie zostaje zawsze cierpieniem, krzyż zostaje zawsze krzyżem… Miłość Krzyża wyraża się w tym jak go przyjmujemy; jak się zachowujemy, gdy nas coś nieprzyjemnego spotyka. Aby nasza reakcja na cierpienia była dobra nie potrzeba jakichś egzaltacji; nie musimy również wmawiać w samych siebie, że naszej naturze się cierpienie podoba, że bardzo je lubimy i że jest dla nas przyjemne. Nawet sam Zbawiciel lękał się cierpień i krzyża!
Powinniśmy natomiast wiedzieć, że poprzez spolegliwe przyjęcie cierpień udowadniamy, pokazujemy swą miłość do Pana Jezusa. Poprzez cierpliwe niesienie swego krzyża możemy również zadośćuczynić za nasze grzechy; ale przede wszystkim możemy naśladować naszego Pana. On powiedział wyraźnie: „ten kto nie bierze krzyża swego a mnie nie naśladuje, nie jest mnie godzien”. A na innym miejscu: „kto chce iść za mną niech weźmie krzyż swój, a mnie naśladuje”.
Dlatego naśladujmy naszego PANA. Starajmy się przezwyciężać lęk przed krzyżem, który to lęk jest cechą naszej zranionej grzechem pierworodnym natury. Pamiętajmy jednocześnie, że Krzyż Pański jest dla nas obietnicą zbawienia. Nagrodę chwały wiecznej w niebie otrzymuje się za czasowe cierpliwe niesienie swego krzyża na ziemi. Jak Chrystus przez cierpienia wszedł to swej chwały; tak i my, tą sama drogą do niej wejść powinniśmy.
Z błogosławieństwem kapłańskim,
ks. Krzysztof Gołębiewski
AKTUALNOŚCI
Dodatkowa Msza św. w niedziele
Jak już zostało ogłoszone, od września (od 02.09) w kościele przeoratowym będzie odprawiana druga Msza św. w każdą niedziele. Powodem jest zwiększenie liczby wiernych podczas niedzielnej Mszy św., jak również wyjście naprzeciw potrzebom wielu wiernych, którzy często z powodów obowiązków stanu nie mogą pójść na Msze św. o godz. 10.00. Aby ułatwić im wypełnienie obowiązku niedzielnego, przełożony ad experimentum (na okres próbny) zezwolił na drugą Msze św. niedzielną w naszym kościele. Msza św. wieczorem będzie odprawiana jednak o godz. 18.00, nie jak wcześniej było podane o 17.30. O godzinie 17.30 (a więc przed Msza św.) będzie odmawiany różaniec oraz będzie możliwość przystąpienia do spowiedzi.
* * *
Katecheza po niedzielnej Mszy św.
Skończyły się wakacje, a więc ponownie będzie się odbywała katecheza dla dorosłych po niedzielnej Mszy św. (katecheza po Mszy św. o godz. 10.00) Pierwsza katecheza po wakacjach, odbędzie się w niedzielę 9 września. Równolegle będzie prowadzona katecheza w grupach dla dzieci. Za całą katechizację dzieci będzie odpowiedzialna s. Hildegarda. Rodziców chcących, aby ich dzieci uczęszczały na katechezę, proszę o zgłoszenie się w przeoracie. Lista, na którą można wpisać dzieci, będzie dostępna w przedsionku. Można też dokonać zgłoszenia drogą mailową, wysyłając informacje na e-adres: <gdynia (at) piusx.org.pl>
Patronowi naszego Bractwa, św. Piusowi X bardzo zależało na katechizacji ludu chrześcijańskiego. Gorliwość w tej dziedzinie zachował przez całe swe życie, na wszystkich szczeblach hierarchii kościelnej. Jako papież powiedział, że główną przyczyną całego zła na święcie nie są ani wrogie Kościołowi loże masońskie, ani im podobne inne organizacje, lecz nikła wiedza katolików na temat prawd katolickiej wiary! Modernizm nie mógłby święcić swych triumfów gdyby synowie i córki Kościoła znali dobrze prawdy wiary chrześcijańskiej i żyli według nich. Jedno i drugie nie jest możliwe bez znajomości katechizmu. W tej kwestii nie powinniśmy się łudzić. To dotyczy również i nas! Nawet jeśli kiedyś przeczytaliśmy, a nawet dobrze nauczyliśmy się katechizmu, to dziś powinniśmy swą wiedzę pogłębiać albo ją odświeżać, aby nie popadła w zapomnienie.
* * *
Przyjazd kleryków
W niedziele 2 września będziemy gościli w naszym przeoracie dwóch polskich kleryków. Ks. diakon Bartosz wygłosi niedzielne kazanie, a kl. Sebastian zaprezentuje multimedialny wykład w sali wykładowej na temat seminarium w Zaitzkofen i życia w nim. Wszystkich serdecznie zapraszamy! Z tego powodu też nie będzie katechezy po Mszy św.
* * *
Konferencja duchowa
W niedzielę 16 września zapraszamy dorosłych na kolejną konferencję duchową, która będzie odbywała się w niedziele, zamiast katechezy niedzielnej. Tematem konferencji będzie: Dyspozycja duszy przy przyjmowaniu Sakramentów.
Równolegle odbędzie się katecheza w grupach dla dzieci.