W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Drodzy wierni, dziś obchodzimy święto, uroczystość, w której czcimy Najświętsze Imię Tego, którego narodzenie niedawno wspominaliśmy. Aby zrozumieć wielkość i znaczenie dzisiejszego święta Imienia Jezus, musimy pamiętać, co ono oznacza oraz dlaczego Bóg przed wiekami wybrał to właśnie imię dla Swego Jednorodzonego Syna, jak o tym mówi ewangelia: Nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się w łonie poczęło.

Etymologicznie hebrajskie imię Jezus znaczy tyle co Zbawca, Bóg ratuje, pomaga. W naszym Panu jest bowiem ratunek i pomoc Boża dla nas w powrocie do Niego. Ale nie chodzi tylko o etymologię; nie jest to tylko puste słowo ani zlepek liter bez pokrycia w rzeczywistości. Imię to odpowiada prawdzie: Zbawiciel rzeczywiście jest pomocą i ratunkiem Bożym dla nas. Aby to dobrze zrozumieć i pojąć wielkość Chrystusa i znaczenie Jego imienia, musimy mieć przed oczyma stan ludzkości przed przyjściem Chrystusa oraz pamiętać, jaka była kondycja wszystkich ludzi zanim Zbawiciel dokonał swego dzieła.

A stan człowieka, całego rodzaju ludzkiego, który poprzez Adama powiedział Bogu: non serviam – nie będę służył, był tragiczny( również my każdym naszym grzechem mówimy Bogu to samo). Ludzkość, utraciwszy stan łaski, zaczęła się pogrążać i brnęła z grzechu w grzech. Człowiek pokazał, do czego jest zdolny, oddalając się od Boga: tylko i wyłącznie do grzechu i upadków. Skutki upadku pierwszych rodziców, jak również naszych osobistych grzechów, odczuwamy nawet po przyjściu i odkupieniu przez Boga-Człowieka. O ileż bardziej opłakany był stan przed przyjściem Mesjasza.

Właśnie dla ludzi w stanie buntu wobec Boga, dobroć i miłosierdzie Boże postanowiły dokonać dzieła przewyższającego stworzenie świata, dzieła Odkupienia, pojednania obrażonego Boga z obrażającym Go człowiekiem.

Wcielenie! To cudowny sposób, jaki Bóg w swej niepojętej mądrości i dobroci „znalazł”, aby naprawić to, co człowiek zepsuł przez grzech. Dlatego nasz Pan otrzymał takie imię. Dlatego właśnie Bóg od samego początku nadał i wybrał imię Jezus, aby wyrazić cel i powód Wcielenia Syna Bożego, aby już samo imię pokazywało i przypominało całe dzieło Bożego Odkupienia ludzkości. Ono zostało nadane Mesjaszowi przez samego niebieskiego Ojca jako imię własne: W szóstym miesiącu (od zwiastowania Zachariaszowi narodzenia św. Jana Chrzciciela) posłał Bóg Ojciec anioła Gabriela do miasta zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef… anioł rzekł do Niej: “Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus” (Łk 1, 26-31). Św. Mateusz przypomina, że to samo polecenie otrzymał również św. Józef: Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: “Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1, 20-21).

O mocy imienia Jezus poucza nas sam Zbawiciel: “Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna” (J 16, 23-24). “Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego pili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie” (Mk 16, 17-18).

Apostołowie zawierzyli Chrystusowej obietnicy i okazała się ona na nich w całej pełni. W imię Chrystusa czynili cuda. Św. Piotr do napotkanego kaleki od urodzenia mówi: “Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!” (Dz 3, 6). Do zdumionego tym cudem tłumu Apostoł mówi: “Przez wiarę w Jego Imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to przywróciło siły” (Dz 3, 16). To samo wyznanie powtórzy także przed najwyższą Radą żydowską: “Jeżeli przesłuchujecie nas w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że przez Niego ten człowiek stanął zdrowy… I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4, 10-12).

Św. Paweł Imieniu Jezusa oddaje najwyższe pochwały: Uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezus zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych (Flp 1, 8-10). Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko (czyńcie) w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego (Kol 3, 17).

Jako cel całej swojej niezmordowanej działalności apostolskiej św. Paweł wskazuje: Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego Jezusa Chrystusa (Dz 16, 18). Także i Apostoł Narodóww imię Jezusa czynił cuda. Do szatana, który opętał pewną dziewczynę, woła: “Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej wyszedł!” (Dz 3, 6-7).

Kult Imienia Jezus ma więc głębokie uzasadnienie w Piśmie Świętym. Tekstów to potwierdzających można by przytoczyć znacznie więcej.

Z tego wszystkiego jasno wynika, że powinniśmy czcić imię naszego Pana, bo ono wyraża i zawiera w sobie wszystkie błogosławione skutki dzieła Zbawienia. Pojawia się pytanie: Jak powinniśmy czcić to imię?

Na wiele sposobów.

1. Poprzez pamięć. Powinniśmy pamiętać, co to imię oznacza i co Osoba nosząca to imię dla nas uczyniła. Zatem pierwszym sposobem czci imienia Jezus jest pamięć na dobrodziejstwa Chrystusa i ufność w moc Jego imienia.
2. Następnie przez wymawianie, oczywiście z szacunkiem i miłością a nie bezmyślnie, używając go jako przecinka albo „zapychacza” wolnej chwili w mówieniu.
3. Kolejnym sposobem czci jest wzywanie Imienia Jezus. Z ufnością powinniśmy przyzywać pomocy Zbawiciela. Jak często Kościół, chcąc prosić Boga Ojca o łaski, czyni to właśnie przez imię Jezusa Pana! Sam Zbawiciel zapewnia nas: „o cokolwiek będzie prosili w Imię moje, otrzymacie”.
4. Ostatnim sposobem czci, jaki chcemy wymienić, jest gorliwość dla imienia Jezus. Cześć i uwielbienie imienia Jezusowego powinno być celem, pobudką wszystkich naszych czynów, jak nas do tego zachęca św. Paweł: Wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko (czyńcie) w imię Pana Jezusa.

Drodzy wierni pamiętajmy, jak wiele zawdzięczamy naszemu Panu. Pamiętajmy, że Jego imię wyraża w sposób całkowity i doskonały całe dzieło Odkupienia. I jak dla żydów imię Boga -jestem, który jestem – było święte, wyrażało istotę Boga, podobnie i dla nas Imię Zbawiciela musi być święte. Czcijmy je przez naszą pamięć, przez pobożne wymawianie, przez wzywanie tego imienia, a przede wszystkim starajmy się naszym gorliwym życiem pomnażać chwałę Imienia Jezus. Amen.

W imię Ojca i Syna i Ducha św. Amen!

xKG