W listopadzie, w miesiącu uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego warto przypomnieć sobie piękną, katolicką śmierć założyciela naszego Bractwa, abpa Marcela Lefebvre’a:

(W okresie bezpośrednio poprzedzającym śmierć), Arcybiskup kończy swoją książkę pt. „Podróż duchowa”, napisaną specjalnie dla księży i seminarzystów, a pomyślaną jako przewodnik katolickiej duchowości oparty na zdrowej doktrynie św. Tomasza a Akwinu. 17 lutego 1991 r. Arcybiskup odprawił w Nizzy swoją ostatnią uroczystą Mszę św., podczas której wygłosił ostatnie kazanie. 8 marca został skierowany do szpitala, a 18 marca przeszedł operację usunięcia raka żołądka. 25 marca 1991 r. o godz. 3.30 arcybiskup Lefebvre oddał swą duszę Bogu. Podczas jednego tygodnia – a był to Wielki Tydzień – zostały przeprowadzone przygotowania do pogrzebu. W Wielką Środę biskup Rocida, Nuncjusz Apostolski w Szwajcarii oraz biskup Schwery z Sionu przybyli, aby pomodlić się nad ciałem arcybiskupa Lefebvre, wykorzystując przywiezione przez siebie księgi liturgiczne. Zakończyli modlitwę błogosławiąc ciało Zmarłego i skrapiając je wodą święconą. 2 kwietnia 1991 r. odbyły się w Ecône ceremonie pogrzebowe z udziałem piętnastu tysięcy wiernych, wielu księży i seminarzystów. Kardynał Thiandoum, arcybiskup Dakaru, był reprezentowany przez swojego kanclerza. Ciało spoczęło w krypcie seminarium w Ecône. Na kamieniu grobowca znajduje się napis w języku francuskim – „Monseigneur Marcel Lefebvre 1905-1991, Arcybiskup, Biskup-emeryt Tulle, Założyciel Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X – Tradidi quod et accepi (‘Przekazałem to co otrzymałem’)”. W maju 1992 r. z niespodziewaną wizytą przybył do Ecône kardynał Oddi. Po odmówieniu modlitw przy grobie Arcybiskupa zawołał: „Dziękuję, Monseigneur!”.

(z książki ks. K. Stehlina pt. W obronie Prawdy katolickiej. Te Deum Warszawa 2001)