Wskazówki dla rodziców dzieci w wieku 15 miesięcy.

 

Obowiązki rodziców

Kiedy Bóg obdarowuje was potomstwem, oczekuje, że wychowacie je tak, by mogło Go poznać, pokochać i wiernie Mu służyć. Dziecko w wieku 15 miesięcy zaczyna artykułować swoje wrażenia w słowach. Musicie zawsze szanować je i dawać mu odczuć, że jest kimś ważnym w Bożym planie. Wasza praca podzielona jest teraz na nauczanie Wiary, Dyscypliny i Modlitwy. Król Dawid w swoich psalmach mówi: „Naucz mnie dobra, karności i wiedzy”. Rozważmy nasze obowiązki w stosunku do dziecka w odniesieniu do wiary, dyscypliny i modlitwy.

 

Wiara

Św. Tomasz mówi, że kiedykolwiek uczymy się, czynimy to za pośrednictwem zmysłów, zwłaszcza oczu i uszu.

Wasze dziecko, chociaż nie potrafi jeszcze mówić, uczy się patrząc i słuchając. Wizyta w kościele może je wiele nauczyć o tajemnicach Wiary. Popołudnie jest odpowiednią porą, aby wytłumaczyć dziecku te rzeczy, nie przeszkadzając innym. Kiedy wejdziecie do kościoła przeżegnaj się, a następnie ujmij rękę dziecka i nią również wykonaj znak krzyża. Pokaż dziecku ołtarz z Panem Jezusem. Zaprowadź je do Matki Najświętszej, pokaż Drogę Krzyżową. Odpowiadaj na wszystkie pytania, jeśli czegoś nie będzie rozumiało.

Wasze dziecko uczy się teraz chodzić samo i po raz pierwszy przemieszcza się o własnych siłach. Przygotowywaliście je na ten moment od urodzenia, troskliwie zajmując się jego potrzebami fizycznymi. Codzienne porcje witamin, starannie planowane posiłki, dużo świeżego powietrza i ruchu. Te mocne małe nóżki niosące je z niecierpliwością w świat, są hołdem złożonym waszemu mądremu rodzicielstwu. Teraz wasze dziecko musi zacząć działać samodzielnie, również w duchowym sensie. Jeśli przebywa w zdrowej atmosferze praktykującego, szczęśliwego, katolickiego domu, będzie rozwijało się duchowo. Osiągnie stałość charakteru i cechy konieczne do utrzymania duchowej równowagi, do ustrzeżenia się potknięć, a ostatecznie osiągnie najważniejszy cel wszystkich ludzi żyjących na ziemi – wieczne szczęście.

 

Dyscyplina

Dyscyplina jest sztuką pogodzenia pragnień dziecka z tym, czego Bóg od niego oczekuje. Bóg wyposażył was we władzę abyście uczyli dziecko, że musi wam być posłuszne, jeśli chce się podobać Bogu.

Musimy właściwie zrozumieć znaczenie autorytetu, abyśmy mogli nauczyć nasze dziecko dyscypliny, gdy przyjdzie na to pora. Autorytet oznacza prawo do wydawania poleceń. Niektórzy rodzice myślą i działa ją tak, jak gdyby ich władza nad dziećmi miała na celu ich własną korzyść. To jest nadużycie autorytetu. Autorytet jest dany dla dobra dzieci, nie rodziców. Całą władza w sposób konieczny pochodzi od Boga i jest rzeczą dobrą. Jej celem jest pomóc podwładnym w zbawieniu ich dusz. Pan Jezus powiedział: „Niech ten z was, który jest pierwszy będzie sługą wszystkich”.

Kiedy mówimy o władzy rodziców nad dziećmi musimy pamiętać, że szacunek dla władzy nie jest dla dziecka czymś wrodzonym. Musi ono nabyć ta podstawową cnotę. Musimy pamiętać, że autorytet musi być wbudowany w życie dziecka, a jedynym architektem autorytetu jest miłość. Miłość zwycięża wszystko, miłość Boga, miłość bliźniego, miłość rodziców.

 

Modlitwa

Kiedy wasze dziecko uczy się mówić postarajcie się nauczyć je porannego ofiarowania: „Mój Boże, ofiaruję Ci ten dzień, wszystkie moje myśli i uczynki”.

Pamiętajcie, że oczy służą do nauki równie dobrze jak uszy. Umieśćcie obraz z Panem Jezusem lub Matką Bożą na ścianie sypialni waszego dziecka na wysokości jego wzroku. Kiedy wchodzicie do jego pokoju rano, popatrzcie na obraz, powiedzcie „Dzień dobry, Panie Jezu” i odmówcie poranny akt ofiarowania.

 

Rady

1. Śpiewajcie dziecku wasz ulubiony hymn do Najświętszej Dziewicy jako kołysankę.

2. Odmawiajcie rodzinny Różaniec tak, aby dziecko to widziało, nawet, jeśli jeszcze nie uczestniczy w modlitwach.

3. Przeżegnajcie je każdego wieczora, przed położeniem do łóżka. Ujmijcie jego rączkę i nakreślcie na nim znak krzyża tak, aby oswoiło się z towarzyszącymi temu słowami.

4. Pamiętajcie o nawiedzaniu kościoła. Podchodźcie z małym do balasek, mówcie mu, że jest tam Pan Jezus czuwający nad nim, pokazujcie figurę Matki Bożej, mówcie ojej miłości do nas.

 

Cnoty szczególnie potrzebne rodzicom w tym okresie

Ufajcie Bogu. Jeśli oddacie Mu wszystko co posiadacie, On da wam wszystko, czego wam potrzeba na drodze do nieba. Musicie godzić się z Jego wolą i ufać Mu niezależnie od tego, co was spotka.

c.d.n.

 

Za: Catholic Family, nr 54, czerwiec 1999. Tłumaczył: Wojciech Zalewski.

 

Rodzina Katolicka, nr 7 (przy ZW 38), s. VIII. [1/2001 (38)]