Św. Tomasz, mówiąc o przyjściu Słowa na świat poprzez Wcielenie, rozwodzi się nad wielkimi przywilejami Najświętszej Dziewicy.

Maryja zajmuje w dziele zbawienia ludzkości dzięki Wcieleniu Słowa taką rolę, że Jej zasługi muszą manifestować się w sposób szczególny.

Jeśli Maryja, przez swoje fiat, w sposób cudowny stała się Matką Boga, Matką Zbawiciela, stała się Ona również przez ten fakt Matką Jego Ciała Mistycznego, to znaczy tych wszystkich, którzy żyją życiem Jezusa Chrystusa i będą nim żyć przez całą wieczność. Stała się Królową Aniołów i straszliwym przeciwnikiem demonów.

W konsekwencji my staliśmy się Jej dziećmi przez chrzest, żywimy się Ciałem Jej Syna w Eucharystii. Jest Ona naprawdę naszą duchową Matką.

Boskie Macierzyństwo zapewniło Jej wielkie przywileje, zwłaszcza Niepokalane Poczęcie i pełnię łaski od pierwszej chwili życia. Jest jedyną istotą ludzką wolną od skutków grzechu pierworodnego.

Drugim niezwykłym przywilejem jest fakt, że jest Ona Matką Jezusa Chrystusa a jednak zachowała dziewictwo przed podczas i po Jego narodzeniu. Dla Boga nie ma nic niemożliwego, jak powiedział Archanioł Gabriel Dzieciątko Jezus opuściło Jej łono ianuis clausis, nie naruszając dziewictwa. Nie cierpiała bólów towarzyszących macierzyństwu, jak wiele błędów odnośnie do tych spraw możemy znaleźć we współczesnych katechizmach!

Była więc Ona wolna od najmniejszego grzechu i chorób, jako, że są one następstwem grzechu pierworodnego.

Również Jej ciało, nie podlegające zepsuciu, zostało wzięte do nieba. Nazywamy to przywilejem chwalebnego Wniebowzięcia. Od tego momentu jest Ona Królową nieba i ziemi.

Jest również, dzięki swemu Boskiemu Macierzyństwu, Pośredniczką wszelkich łask jakie tylko bywają nam udzielane. Jej duchowe Macierzyństwo jest powszechne. Jeśli Jezus Chrystus jest Głową Kościoła, Maryja, mówią Ojcowie Kościoła, jest jego szyją.

Będąc Matką Wiecznego Kapłana, otacza macierzyńską opieką w szczególności tych, którzy mają udział w Jego kapłaństwie. Oby raczyła uformować nas na wzór swojego Boskiego Syna! Niech każdy dom i kaplica Bractwa odznacza się szczególnym nabożeństwem do Najświętszej Dziewicy, niech króluje Ona w sercach wszystkich jego członków. To Ona zachowa nas w Wierze Katolickiej. Ona nie jest liberalna, modernistyczna ani ekumeniczna! Jest nieprzyjaciółką każdego błędu, zwłaszcza herezji i apostazji.

tłum. W. Zalewski

Rodzina Katolicka, nr 7 (przy ZW 38), s. VI. [1/2001 (38)]