Jest rzeczą powszechnie znaną, że rodzina niszczona jest głównie od wewnątrz. Jeśli chcemy uzdrowić ludzkość, musimy zacząć od odbudowy rodziny. Pośród wszystkich wielkich problemów nurtujących obecnie społeczeństwa, kwestia rodziny jest najważniejsza. Wszystkie inne problemy i potrzeby są niczym w porównaniu z jej problemami i potrzebami.

Odbudowa ta musi być dwojaka, religijna i ekonomiczna. Rodziny muszą powrócić do głębokiej wiary. Życie Kościoła musi znów obudzić się w duszach. Jak bardzo zeświecczona stała się rodzina! Święte obrazy i nawiedzanie kościoła zanikły niemal zupełnie. (…) Stół i kołyska są największymi skarbami rodziny. Ale nad stołem i kołyską musi królować krzyż naszego Pana i wizerunek Jego Najświętszej Matki. Tylko pod macierzyńskim płaszczem Maryi rodzina może odzyskać utracone zdrowie. Święte obrazy nie mogą jednak stać się jedynie dekoracją ścian, stopniowo obrastającymi kurzem i zapomnianymi. Muszą być żywymi świadkami codziennej modlitwy i wiary. Pod nimi powinno widnieć motto domu:

Gdzie jest wiara – tam jest miłość

Gdzie jest miłość – tam jest pokój

Gdzie jest pokój – tam jest błogosławieństwo

Gdzie jest błogosławieństwo – tam jest Bóg

Gdzie jest Bóg – nie potrzeba już niczego!

Aktpoświęcenia rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi

Matko Najświętsza, upadając na kolana przed Twym Majestatem Bogarodzicy, pragniemy dziś ofiarować się i poświęcić w szczególniejszy sposób Twemu Niepokalanemu Sercu. Racz nie gardzić ofiarą naszych biednych, ułomnych, kruchych serc, które Ci dzisiaj przynosimy w darze, Pani Niebios i Matko Nasza!

Serce Twoje, Matko Zbawiciela, było ogniskiem skupiającym i ożywiającym Najświętszą Rodzinę. Ono było żywą treścią domku nazaretańskiego. W promieniach Twego serca Dziecię Jezus wzrastało „w łasce u Boga i ludzi” (…) Prosimy Cię, Matko Boża, byś dzisiaj – na zawsze – przygarnęła naszą gromadkę do Twego Przeczystego Serca Macierzyńskiego. Niech od dnia dzisiejszego Serce Twe ożywia nas wszystkich. Niech w ciepłych promieniach Twego Serca kwitną w rodzinie naszej cnoty chrześcijańskie, a przede wszystkim miłość, przejawiająca się na każdym kroku, we wszystkich dziedzinach wspólnego życia! Niech codzienny język miłości, to jest dobroć i towarzysząca jej stale uczynność i wyrozumiałość cechuje nasze życie rodzinne zawsze, po wszystkie dni naszego życia.

Ponad wszystko jednak, prosimy Cię, Matko najmilsza – przez Twoje najlepsze Serce macierzyńskie – naucz nas wszystkich, mieszkających pod tym wspólnym dachem, byśmy-wszędzie i zawsze – spełniali Twoje polecenie: „co wam Syn mój rzecze, czyńcie!”.

O Serce Przeczyste Maryi, prowadź nas przez całe nasze życie do Boskiego Serca Twego Syna! Niech w tym Sercu Bożym szukamy zawsze zbawienia, zawsze – przez Twoje Serce Niepokalane i przez Twoją przyczynę, Pośredniczko łask wszelkich, o Matko nasza!

Króluj – wraz z Synem swym – o Maryjo w naszym gnieździe rodzinnym! Króluj i władaj w naszym domu – w chwilach radosnych i w godzinach męki i bólu! „Ucz nas kochać, choć w cierpieniu, ucz nas cierpieć, lecz w milczeniu…

Nie opuszczaj nas nigdy, Matko i Pani nasza, skoro dziś poświęcamy się Twemu Najczystszemu Sercu – na wieki!

O Przeczyste Serce Maryi, w Tobie żyć i umierać pragniemy… Amen.

Za: Catholic Family, kwiecień-czerwiec 1997 r. Tłumaczył W. Zalewski.

Rodzina Katolicka, nr 6 (przy ZW 37), s. XIX. [6/2000 (37)]