Wskazówki dla rodziców w pierwszym okresie życia dziecka.

To zdumiewające, jak ważny jest pierwszy rok w życiu dziecka. Nie tylko uczy się ono jeść, pić, śmiać się, a nierzadko również chodzić i sklecać pierwsze jednosylabowe wyrazy, okres ten wyciska wyraźne znamiona na jego psychice. Począwszy od chwili narodzin dziecka modeluje się niejako jego osobowość i charakter. Nim osiągnie wiek sześciu lat, podstawowe elementy charakteru są już nieodwracalnie ukształtowane. Nie tylko każdy miesiąc ma tu więc znaczenie, liczy się dosłownie każdy dzień! To nic, że twoje dziecko ma dopiero trzy miesiące – już w tym okresie jego umysł doznaje silnych wrażeń. Ale my, rodzice, jesteśmy tak bardzo zapracowani! Tylko ci, którzy sami wychowywali dzieci, wiedzą jak bardzo jest to absorbujące i wyczerpujące. Zawsze jest jeszcze tyle do zrobienia i tak mało czasu, żeby się z tym uporać. Można wręcz powiedzieć, że prawidłowe nadzorowanie ich dorastania i rozwoju jest pracą ponad ludzkie siły. Jednak fakt pozostaje faktem – najważniejszym okresem w życiu naszego dziecka jest czas od chwili narodzin do momentu, gdy przekroczy ono po raz pierwszy próg szkoły. Musimy więc nieustannie pamiętać, że jego charakter kształtowany jest przez wpływ otoczenia w tych nadzwyczaj ważnych latach, a atmosfera domowa, w której dorasta, uzależniona jest całkowicie od rodziców.

Obowiązki rodziców

W tym i w następnych rozdziałach spróbujemy pomóc wam w wypełnieniu obowiązku, nałożonego na was przez Boga – chrześcijańskim wychowaniu dziecka, w którego stworzeniu wraz z Bogiem współdziałaliście.

Gdybyśmy tylko mogli sobie należycie zdać sprawę z naszej odpowiedzialności i zaszczytu, jakiego dostępujemy przez udział w formowaniu duszy dziecka! Jest to sprawa tak cudowna, że przejmuje nas słuszną obawą. Nasze obowiązki jako rodziców można zawrzeć w jednym zdaniu: mamy uczyć dziecko poznawać, kochać i służyć Bogu na tym świecie, tak, by mogło cieszyć się Nim w wieczności.

Nadprzyrodzona atmosfera

Aby nauczyć nasze dziecko poznawać, kochać i służyć Bogu, musimy rozpocząć od stworzenia w domu prawdziwie nadprzyrodzonej atmosfery. Dziecko musi mieć możliwość dostrzeżenia rzeczy świętych tak wcześnie jak to możliwe, tak jak zauważa matkę czy swoją grzechotkę. W ten sposób może ono niejako oddać cześć Dzieciątku Jezus, już za pomocą pierwszych doznawanych wrażeń. Jednak jak trudno o nadprzyrodzoną atmosferę w sytuacji, gdy większość czasu spędzać musimy na pracy koniecznej do utrzymania rodziny! Czy Kościół wymaga świętości od nas, zwykłych ludzi? Pamiętajmy, że być świętym, to po prostu pełnić wolę Boga, a wola ta w naszym przypadku polega na spełnianiu obowiązków stanu. Bóg wie i widzi wszystko, a każda minuta poświęcona na sterylizowanie butelki dla naszego dziecka może mieć nieskończoną wartość. Zastanówmy się przez chwilę: podziwialiśmy na pewno nieraz płatki śniegu, zachwycając się ich skomplikowaną strukturą. Jeśli Bóg poświęca tyle uwagi czemuś, co znika przy samym zetknięciu z ziemią, jaką troską i miłością otaczać musi ludzką duszę, której tymczasowymi opiekunami jesteśmy my?

Rady

1. Katoliccy filozofowie uczą nas, że porządek nadprzyrodzony zbudowany jest niejako na porządku naturalnym. Tak więc zaprowadzenie regularności w zaspokajaniu naturalnych potrzeb dziecka jest w tym okresie szczególnie ważne. Regularność w podawaniu posiłków, usypianiu etc. pozwoli później położyć fundament pod jego chrześcijański charakter.

2. Rodzina, która modli się razem, pozostaje razem. Można wykazać, że rodzina odmawiająca wspólnie Różaniec pokona wszelkie kryzysy, uciekając się do Niepokalanej i oddając się pod Jej opiekę.

3. Byłoby znakomicie, gdybyście mogli odczytywać co pewien czas Przyrzeczenia Chrzcielne i przypominać je sobie podczas każdej kąpieli dziecka. Powinniście przy tym prosić usilnie Boga, by zachował je w tej niewinności również w latach późniejszych.

4. Dzieci są bardzo bystre – to zadziwiające, jak wiele potrafią sobie przyswoić. Jeśli ujmiecie ich malutkie rączki i nakreślicie znak Krzyża, nawet 3-miesięczne dziecko wkrótce się do tego przyzwyczai.

5. Każda matka powinna otrzymać specjalne błogosławieństwo po urodzeniu dziecka – przez analogię do Oczyszczenia NMP. Jest to sakramentalne Kościoła. Jeśli o to nie zadbaliście, nadróbcie to jak najszybciej.

6. Niech pierwszą melodią, jaką usłyszy wasze dziecko, będzie jakaś pobożna pieśń, najlepiej hymn do Najświętszej Maryi Panny.

7. Oddajcie wasze maleństwo w tym okresie pod szczególną opiekę Pana Jezusa i Jego Najśw. Matki, przypinając medalik Maryi lub symbol Najśw. Serca do ubranka, jako widzialny znak tego oddania.

Cnoty szczególnie potrzebne rodzicom w tym okresie

Zawsze pokładajcie ufność w Matce Najświętszej. Ona, będąc podczas swego ziemskiego życia zarówno matką, jak i żoną – rozumie wasze starania i troski rodzicielskie. Ufajcie Jej, tak jak wasze dzieci ufają wam, zawierzcie Jej. Pamiętajcie, że Zbawiciel również oddał się całkowicie pod Jej opiekę.

Rodzina Katolicka, nr 3 (przy ZW 34), s. X. [3/2000 (34)]