– 5 dni z Bogiem!
– 5 dni w oddaleniu od świata, od codzienności – spędzone na rozmyślaniu nad tym, co w życiu najważniejsze: nad zbawieniem wiecznym!
– 5 dni dla nabrania sił do walki ze złem!
– 5 dni, by znowu stać się w pełni chrześcijaninem.
Historia ostatnich czterech wieków od papieża Pawła III do Pawła VI ukazuje nam, że wszystko, co było w ciągu tego okresu wzniosłe, było pobudzane przez powyższe Ćwiczenia. Nie są one jakąś metodą dla szkoły duchowości, ale środkiem uniwersalnym i nieodpartym dla wszystkich. Pius XI po Leonie XIII cytuje jako dowód na to największe imiona z nowoczesnej hagiografii: czcigodny benedyktyn Ludwik de Blois, biskupi tacy jak św. Franciszek Salezy i św. Karol Boromeusz, apostołowie św. Wincenty a Paulo, św. Jan Bosko, św. Józef Cafasso. Ojciec Lanteri, dominikanin Czcigodny Ludwik z Grenady, trzy Teresy: z Awili, z Lisieux w Karmelu, i bliższe nam św. Teresa Couderc etc.
Świadectwo Papieży:
„Ćwiczenia św. Ignacego będą zawsze jednym z najbardziej skutecznych środków dla odrodzenia duchowego świata i dla jego poprawnego układu, ale pod warunkiem, że pozostaną autentycznie ignacjańskie” (Papież Pius XII, dnia 24.10.1948).
Listy Apostolskie papieża Pawła III zawierające aprobatę i rekomendację księgi Ćwiczeń duchownych
„Na wieczną pamiątkę naszego autorytetu apostolskiego, niniejszym tekstem naszej pewnej nauki my aprobujemy, chwalimy i potwierdzamy przez to pismo, te Instrukcje czyli Ćwiczenia duchowne i to wszystko co one zawierają, zachęcając w Panu z całej naszej mocy wiernych jednej i drugiej płci, wszystkich i każdego z osobna, do korzystała z Ćwiczeń, tak przepełnionych pobożnością i formowania się w pouczeniach tak zbawiennych … W Rzymie u św. Marka, pod pierścieniem Rybaka ostatniego dnia lipca 1548 roku, czternastego roku naszego pontyfikatu” (Paweł III).
Ćwiczenia przytaczane przez Maryje
„Podczas rekolekcji w Manresie św. Ignacy dowiedział się od samej Matki Bożej, jak powinien walczyć metodą Pana. Było to tak, jakby z Jej rąk przyjął ten przepis tak doskonały – to jest słowo, które w całkowitej prawdzie możemy mu przypisać – którym każdy dobry żołnierz Jezusa Chrystusa musi umieć się posługiwać…”
„Pragniemy mówić o Ćwiczeniach, które według tradycji były dane św. Ignacemu z nieba. Nie dlatego, aby źle oceniać inne ćwiczenia tego rodzaju, będące zresztą w użyciu, ale w tych, które są ułożone według metody ignacjańskiej, wszystko jest przedstawione z taką mądrością, wszystko jest w tak ścisłej współpracy, iż jeśli ktoś nie przeciwstawi się temu jakimś oporem wobec łaski Bożej, one odnowią człowieka aż do jego głębi i doprowadzą do całkowitego poddania się Bożemu autorytetowi…” (Pius XI, Meditantibus nobis, 1922).
Skuteczność metody ignacjańskiej
„Wasz przykład również służy nam aby pochwalić skuteczność ćwiczeń św. Ignacego, gdy zachowuje się wiernie ducha i metodę co, dzięki Bogu, zachodzi u was.
To nie jest z pewnością tak, iż ta metoda straciła swoją skuteczność lub że nie zgadza się już z wymaganiami współczesnego człowieka. Natomiast jest smutną rzeczywistością, iż ten likier traci już swój smak, ta machina swoją moc, gdy rozcieńczamy ją w bezbarwnych wodach olbrzymiego przystosowania lub gdy demontujemy kilka podstawowych części z przekładni ignacjańskiej” (Pius XII).
Aktualność ćwiczeń
„Co do ascetyki księgi ćwiczeń, moglibyśmy pomyśleć, że św. Ignacy napisał ją specjalnie dla naszej epoki…” (Pius XII, 1952).
Przepis zbawienia i doskonałości
„….Przez te stopnie, bez żadnej wątpliwości, dusza wznosi się ku najwyższej doskonałości i jednoczy się łagodnie z Bogiem, pod wpływem łaski Bożej…
Jego cudowna książka ćwiczeń tak cienka objętościowo, ale tak obciążona mądrością niebios, narzuciła się wystawnie jako przepis najmądrzejszy i najbardziej uniwersalny ze wszystkich reguł zbawienia i doskonałości dusz, jako niewyczerpane źródło najwznioślejszej i najtrwalszej pobożności, jako nieodparty bodziec i doświadczony przewodnik, aby pomóc duszom przemienić się i przyciągnąć je na szczyty życia duchowego” (Pius XI, Encyklika Mens Nostra).
„Cóż za nieszczęście, gdy porzuca się te Ćwiczenia” (Paweł VI).
Bractwo Św. Piusa X ofiaruje wiernym w Polsce „Ćwiczenia Duchowne” według św. Ignacego cztery razy w roku, w Przeoracie Św. Piusa X.
Zawsze Wierni, nr 12, 08-09.1996, s. 36.