Jaidhof, dnia 23 czerwca 1995

w Uroczystość Najświętszego Serca Fana Jezusa

Drodzy Wierni!

Mija rok regularnej działalności apostolskiej Bractwa św. Piusa X w Polsce. Owocem pracy tego pierwszego roku są m.in.: częste odwiedziny wiernych Tradycji grup, rozsianych po całej Polsce, dwa kursy rekolekcji ignacjańskich, trzykrotnie organizowane Dni Skupienia, prawne ukonstytuowanie naszej Fundacji pod nazwą „Tradycja”, urządzenie dwóch kaplic (w Katowicach i Lublinie) i bardzo ważna, prowadzona na miarę możliwości, działalność wydawnicza – sześć numerów naszego pisma „Zawszę Wierni”, dwie ważne encykliki: Piusa XI „Mortale animos” (O popieraniu prawdziwej jedności religii) i Leona XIII „Immortale Dei” (O państwie chrześcijańskim).

Tak wiele łask! Młodzi ludzie nawracają się do prawdziwie chrześcijańskiego życia, pojawiają się pierwsze powołania. Bezradni katolicy coraz jaśniej widzą istniejący w Kościele straszny kryzys.

Mijający rok to także cierpienie i rozczarowania. To przyjaciele pierwszych dni, odwracający się od nas wstrząsani przez modernistyczną Hierarchię, zaślepieni złudnymi indultami, lub inni, którym sprawy tego świata są dużo ważniejsze, niż zachowanie apostolskiej tradycji, a tym samym przetrwanie katolickiej prawdy i zbawienie duszy. Są i tacy, którzy nie zdobyli się jeszcze na odwagę, by zerwać się z wieloletniego letargu do publicznego wyznania i aktywnego uczestnictwa w odbudowie katolickich instytucji. Chcemy, by do wszystkich dotarł nasz głos: miejcie litość nad swoimi duszami, które tak bardzo potrzebują duchowego pożywienia prawdą katolicką czerpaną z odwiecznej, autentycznej Ofiary Mszy św. Miejcie litość nad naszą Matką-Kościołem, dręczonym od zewnątrz, ale i od wewnątrz. Bądźcie wiernymi dziećmi tej Matki, która potrzebuje Waszej odwagi, Waszego zdecydowania. Miejcie litość nad swoją Ojczyzną, która bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje przekonanych katolików, głoszących panowanie Chrystusowego królestwa nad państwem i jego ziemią, we wszystkich dziedzinach życia publicznego i prywatnego.

Dlatego odważamy się rozpocząć kolejny rozdział naszego apostolatu, mając tę wielką nadzieję, że Wy, Drodzy Wierni będziecie nasze dzieło czynnie i aktywnie wspierać, m.in. przez coraz liczniejsze uczestnictwo we Mszach św., w organizowanych Dniach Skupienia, rekolekcjach, informowaniu innych o możliwości korzystania z tych środków, tak bardzo koniecznych dla zbawienia duszy. W szczególności chciałbym zwrócić Waszą uwagę na organizowane we wrześniu dwa kursy rekolekcji ignacjańskich.

Głęboko ufam, że nikt nas nie odłączy od Miłości Chrystusowej, że lepiej i właściwiej jest dla nas cierpieć z gorliwości niż uzyskać pochwałę roztropności od nieprzyjaciół Boga i Jego Matki.

A Ciebie, Pani nasza Jasnogórska, pokornie prosimy, abyś Ty, która nigdy nie przestajesz miłować wygnańców, synów Ewy, nie odmówiła nam swej miłości i przyjęła hołdy, które pragniemy składać Tobie, a przez Twoje dłonie, Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu, w Imię którego jesteśmy Narodem ochrzczonym od lat tysiąca. Prosimy Cię, Matko Pięknej Miłości, abyś nikomu w Polsce, ani jednemu Polakowi, Twojej miłości nie odmówiła.

Zawsze Wierni, nr 6, 07-09.1995, s. 2.