według Ks. Franciszka Schmidbergera

Ze względu na liczne błędy współczesności, które zwodzą dusze i zamącają życie społeczne, otwarcie zabieramy głos w tej sprawie po to, by jasno wyłożyć niektóre prawdy, dzisiaj szczególnie zwalczane.

1. Istnienie osobowego, wiecznego, wszechmocnego, wszechwiedzącego, wszechmądrego Boga może być rozumowo poznane z tego, co zostało stworzone (1).

2. Bóg ten objawił się nam w Jezusie Chrystusie: jest On Ojcem, Synem i Duchem Świętym – jednym Bogiem w trzech Osobach. Poza Nim nie ma innego boga: nie ma ani Allaha, ani Buddy, ani wolnomularskiego (masońskiego) Budowniczego świata.

3. Druga Osoba Boska przyjęła ludzką naturę i stała się do nas podobna we wszystkim, z jedynym wyjątkiem – grzechu. Jezus Chrystus jest więc prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

4. Islam zaprzecza prawdzie o Trójcy Przenajświętszej, a w logicznym związku z tym – zaprzecza prawdzie o Bogu, który stał się człowiekiem, i znowu w logicznym związku z powyższym odrzuca on nasz udział w życiu Trójjedynego Boga: udział nasz jako braci Chrystusa i współdziedziców Królestwa Bożego (2).

5. Nie mniej niebezpieczne są inne religie wschodnie ze swoimi zwodniczymi praktykami, jak medytacja Zen, Joga; są one ściśle związane z antychrześcijańskim ruchem „New Age”.

6. Maryja, Matka Jezusa, jest prawdziwą Bożą Rodzicielką. Ze względu na to posłannictwo, Bóg – na podstawie przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa – ustrzegł Ją od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego. Czcimy Ją jako Niepokalane Poczęcie, które streszcza wszelką stworzoną czystość i piękno.

7. Zepsucie rodzaju ludzkiego dokonało się przez upadek pierwszej pary ludzkiej. Dlatego to nowemu Adamowi powinna była przyporządkowana być nowa Ewa. Jezus Chrystus i Jego Najświętsza Matka są pierwszymi rodzicami ludzkości odnowionej w Duchu świętym.

8. Maryja była Dziewicą przed porodem, była nią przy porodzie, pozostała nią po porodzie, Jezus Chrystus wyszedł z Niej w sposób cudowny: jak światło, które przenika szkło, lecz go nie uszkadza; albo jak Pan po swoim Zmartwychwstaniu wychodził i wchodził przez drzwi zamknięte. Jej dziewictwo jest wielkim znakiem nadziei.

9. Bractwo Kapłańskie Św. Piusa X skierowało sprzeciw do niemieckojęzycznej telewizji szwajcarskiej z powodu wyświetlenia w dniu 28 XI 1990 r. filmu Godarda pt. „Je vous salue Marie”, w którym Matka Najświętsza jest znieważana i wyszydzana. Naród, który bluźni Bogu i Jego świętym, zasłużył nie na błogosławieństwo i miłosierdzie, ale na karę.

10. Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem świata, powszechnym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, jedynym Najwyższym Kapłanem Nowego Testamentu, jedynym Królem i Panem wszechrzeczy. Bezwarunkowe uznanie wszechogarniających praw Jego panowania – zarówno przez jednostkę, jak i przez społeczeństwo i ludy – jest podstawowym warunkiem wstępnym trwałego pokoju w sercach oraz na świecie. Ani pieriestrojka, ani wymyślna broń zastraszająca nie zapewniają tego pokoju, lecz urzeczywistnienie słów Pawiowych: „On powinien rządzić” (1 Kor 15, 25). Narody, które od Niego odeszły, Bóg będzie tak długo karał, aż na kolanach zawołają one: „Sława, chwała i cześć Tobie, Chrystusie Królu, Zbawicielu”. (3)

11. Jeżeli demonstrujący na rzecz pokoju naprawdę chcą służyć sprawie pokoju na świecie: to powinni oni a) pracować na rzecz rodzin chrześcijańskich; b) ze wszystkich sił urzeczywistniać i wszędzie rozprzestrzeniać naukę zawartą w Kazaniu na Górze; c) w modlitwie różańcowej codziennie wzywać Maryi – Królowej Pokoju; d) na placu św. Piotra demonstrować na rzecz poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi przez Papieża i biskupów, jak tego domagała się Matka Boża w Fatimie.

12. Przy swojej ofiarniczej śmierci na Krzyżu Chrystus założył Kościół, swoją nieskalaną oblubienicę. Założył go po to, by po swoim powrocie do Ojca, przez posługę Kościoła nadal prowadzić w przestrzeni i w czasie własne swoje dzieło zbawcze. Kościołowi posyła On Ducha Świętego, który go poucza i strzeże od wszelkiego błędu, który go uświęca i prowadzi. Kościołowi powierzył On całą swoją naukę, swoje prawo i swoje środki łask, a w szczególności swoją Ofiarę Krzyżową i siedem sakramentów, które miały być sprawowane i udzielane przez ustanowione przez Niego kapłaństwo Nowego Przymierza.

13. Msza święta jako bezkrwawe odnowienie tego, co dokonało się na Golgocie, jest prawdziwą Ofiarą, a nie ucztą Wspólnoty, ani też w żadnym wypadku czymś w rodzaju zabawy karnawałowej. W Komunii świętej przyjmujemy złożonego na Ofiarę Chrystusa, który w Hostii jest obecny prawdziwie, rzeczywiście oraz istotowo.

14. W wieczór po swoim Zmartwychwstaniu ustanowił Pan spowiedź jako sakrament duchowego powstania z winy i grzechu. Odpuszczenie grzechów zakłada uprzednie osobiste ich wyznanie. Wspólnotowe nabożeństwa pokutne są przeto wyłącznie przygotowaniem: nie mają one mocy sakramentalnej i dlatego same z siebie nie odpuszczają grzechów.

15. Celibat kapłański jest niezbywalnym dobrem Kościoła. Kapłan musi przylgnąć do swojego Pana w miłości niepodzielnej; dla Królestwa Bożego musi być on wolny od więzi ludzkiej; przez życie ofiary i zrzeczenie się małżeństwa i miłości ziemskiej, powinien on dawać świadectwo skuteczności łaski Chrystusowej, a przez swą wierność – być przykładem dla małżonków. Poza tym celibat kapłański pomaga niepowołanych utrzymywać z dala od Boskiego miejsca świętego.

16. Kościół jednocześnie jest boski i ludzki. Jest on jeden, święty, katolicki czyli powszechny, apostolski i na ziemi zbudowany na Papieżu Rzymskim jako na zastępcy Jezusa Chrystusa. Ten zaś jest nieomylny, gdyż jako najwyższy pasterz i nauczyciel ostatecznie określa naukę dotyczącą wiary lub obyczajów; taka nauka musi wtedy być zachowywana przez cały Kościół.

17. Kościół jest misyjny, a nie ekumeniczny. Dialog z ludźmi stojącymi poza nim, prowadzi on w istocie jedynie po to, aby ich nawrócić.

18. Jest on Królestwem Bożym na ziemi. Wchodzimy do niego przez wiarę i chrzest, który gładzi w nas grzech pierworodny, kształtuje nas na świątynie Ducha świętego i czyni nas uczestnikami życia Boskiego. Z wody i Ducha świętego zostajemy w nim odrodzeni, aby stać się prawdziwymi dziećmi Bożymi, braćmi Chrystusa i współdziedzicami chwały niebieskiej. Nawrócenie, pokuta, wiara w Chrystusa i przyjęcie tego wszystkiego, co On założył, jest warunkiem wstępnym do osiągnięcia zbawienia.

19. Całym sercem kochamy ludzi znajdujących się poza Kościołem i modlimy się za nich. Powodowani tą miłością musimy im jednak powiedzieć: żadne z wyznań i religii poza Kościołem założonym przez Boga-Człowieka, nie jest drogą zbawienia. Mimo tego, że mogą się w nich znajdować elementy prawdy i zbawienia, to jednak wyznania te oddalają zarówno od Chrystusa, jak i od Kościoła, który założył Chrystus.

20. Spotkanie religii w Asyżu dnia 27 października 1986 r. było zgorszeniem jedynym w swoim rodzaju, wprowadziło ono dusze w wielki błąd.

21. Nikt, absolutnie nikt, nie będzie zbawiony przez samo to, że jest miłym człowiekiem na płaszczyźnie natury. Zbawienie dokonuje się przez wiarę i łaskę – albo zbawienie się nie dokonuje (4).

22. Święci w niebie są spełnioną już częścią Kościoła Jezusa Chrystusa. Dotyczy to szczególnie Najświętszej Dziewicy Maryi, która nie tylko według duszy, lecz także według ciała jest ostatecznie objęta chwałą. Dostąpiwszy uszczęśliwiającego oglądania Boga, działa Ona jako Pośredniczka wszelkich łask.

23. Przy końcu czasów Chrystus powróci, aby sądzić żywych i umarłych. Ci, którzy uwierzyli w Jednorodzonego Syna Bożego i życie ułożyli według Jego przykazań, wejdą do życia wiecznego, inni pójdą na wieczne potępienie.

24. Prawda, wiara i moralność są całkowicie niezmienne i obiektywne, dlatego też jednakowo obowiązujące dla wszystkich ludzi. Bóg bowiem pozostaje zawsze ten sam, jak i Jezus Chrystus zawsze jest ten sam. Podobnie natura ludzka we wszystkich ludach, kulturach i czasach jest taka sama: naznaczona jest ona grzechem pierworodnym i bezwzględnie, bez wyjątku, potrzebuje odkupienia. Nie wolność czyni prawdziwym, ale prawda czyni wolnym. Żaden człowiek nie może odkupić samego siebie; tylko w Krzyżu Jezusa Chrystusa znajduje się zbawienie świata.

25. Choć natura ludzka jest jednakowa, Bóg zarówno poszczególnego człowieka jak i ludy stworzył nie w równości, ale w nierówności. Dotyczy to w szczególności różnicy między mężczyzną a kobietą. Wynika stąd, że dzisiejsza emancypacja i feminizm skierowane są przeciw Boskiemu porządkowi stworzenia.

Nawet w nadprzyrodzonym porządku zbawczym panuje nierówność: w przypowieści jeden sługa otrzymuje pięć talentów, inny – dwa, trzeci – tylko jeden (Mt 25, 14-30). Równość panuje tylko w tym znaczeniu, że każdy człowiek otrzymuje od Boga przydzielony zakres łaski dla własnego zbawienia. Również urzędy i zadania w Królestwie Bożym są zróżnicowane (5). Tylko Jedna została powołana, by stać się Bożą Rodzicielką; tylko dwunastu zostało wybranych na Apostołów; tylko mężczyźni są przez Boga powoływani do kapłaństwa. Jak mężczyźni nie mogą rodzić dzieci, tak kobiety nie mogą być kapłanami.

26. Można przeto bez przesady powiedzieć: nierówność rodzaju ludzkiego, podporządkowanie i zwierzchność, jak i wszelki autorytet, pochodzą od Boga; pęd natomiast do zrównywania – od diabła.

27. Dusza ludzka jest nieśmiertelna; żyje więc nadal po oddzieleniu się od ciała i po szczegółowym sądzie Boskim: albo w niebie, albo w miejscu oczyszczenia, albo w miejscu wiecznotrwałej męki. Teoria Śmierci zupełnej jest wymysłem teologów niewierzących; chodzi też o wędrówkę dusz przyjmowaną przez światopogląd niechrześcijański, który stoi w sprzeczności do całej Ewangelii.

28. Wolność człowieka jest ukierunkowana ku prawdzie i ku dobru obyczajowemu. „Jakaż może być gorsza śmierć dla duszy od wolności błędu?” – zapytuje św. Augustyn.

29. Dla człowieka przeto nie istnieje wolność, w jakiej życiu swojemu – choćby ono było naznaczone wielkimi cierpieniami i bólami – mógłby on położyć kres. Uśmiercenie na żądanie jest i pozostaje morderstwem.

30. Tak samo zabicie nienarodzonego dziecka w łonie matki jest zbrodnią i grzechem wołającym o pomstę do nieba. Dokładnie tak samo należy ocenić pigułkę RU 486, która usuwa ciążę. Około 50 milionów niewinnych dzieci, rocznie mordowanych na całym świecie, wywołuje gniew Boży.

31. Razem z całym Kościołem z naciskiem odrzucamy teorię rozwiązalności małżeństwa; „co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19,6). Tak samo grzeszne jest współżycie przed lub poza małżeństwem.

32. Środki zapobiegające ciąży są wymierzone przeciw człowiekowi: oddalają one błogosławieństwo Boże, szkodzą zdrowiu, podkopują małżeństwo, niszczą rodzinę. Tak samo niemoralne jest sztuczne zapładnianie i eksperymenty w dziedzinie przekazywania życia.

33. Według pierwowzoru, którym jest Chrystus, ciało ludzkie, po odłączeniu się od duszy, jest przeznaczone do zmartwychwstania, a nie do spalenia. Kremacja jest rzeczą nieludzką; jest wymysłem wolnomyślicieli, którzy przez to chcieli zaprzeczyć zmartwychwstaniu ciała.

Posłuchajmy patrona Szwajcarii, św. Brata Klausa, który słuchaczy swoich zaklina: „Bądźcie stali w wierze ojców waszych; powstanie bowiem w chrześcijaństwie wielkie zamieszanie. Strzeżcie się więc, abyście nie zostali oszukani przez nowiny oraz podstęp diabła. Trzymajcie się razem, pozostańcie na śladach pobożnych ojców waszych, zachowujcie i spełniajcie ich naukę. Wtedy ciosy i szturmy nie będą wam szkodzić.”

PRZYPISY

(1) „Gdyż niewidzialne Jego przymioty, od stworzenia świata, przez zrozumienie tych rzeczy, które są uczynione, bywają poznane, wieczna też moc Jego i bóstwo, tak, że nie mogą być wymówieni” (Rz 1, 20).

(2) Pewien wyjątek z listu islamskich ekstremistów rozjaśnia ową zasadniczą niepołączalność Kościoła z Islamem: „Wy chrześcijańskie świnie, którzy Boga waszego wszechmogącego obrażacie twierdzeniem, że ma On żonę i syna; wy, którzy Boga waszego spotwarzacie, przedstawiając Go jako złożonego z trzech; ciężka kara dla was jest oczywista. Niech będzie wiadome wam, bliskim i dalekim, młodym i starym, kapłanom i mnichom, że przez uczynki wasze skazaliście się na śmierć oraz utratę dóbr waszych. Krew wasza będzie słusznie rozlana przez muzułmanów, a pieniądze wasze należą do nas. Nie będziemy patrzeć bezczynnie na waszą niemoralność i na złe wasze sprzysiężenia. Dobrze wiemy, jak terroryzuje się ludzi takich jak wy i jak położyć kres wam, czcicielom krzyża (…) Nie ujdziecie naszemu mieczowi, który jest żądny zemsty (…)”.

(3) Aklamacja z Niedzieli Palmowej.

(4) „Jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3, 5). „Jam jest drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca, jak tylko przeze Mnie” (J 14, 6). „Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony. A kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16). Władzom żydowskim, przesłuchującym Apostołów z powodu dokonanego przez Piotra uzdrowienia człowieka chromego, Apostoł ten odpowiada: „Przez imię Pana naszego Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, któregoście wy ukrzyżowali, którego Bóg wskrzesił z martwych, … przez Niego ten stoi zdrowy przed wami…, i nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem innego imienia pod niebem, danego ludziom, w którym byśmy mieli być zbawieni” (Dz 4, 10-12)

(5) Por. 1 Kor 12, 4-30.

Zawsze Wierni, nr 3, 01-02.1995, s. 11.